แมวดำกับคืนพระจันทร์สีแดง :: EP7 สยอง ณ บรรไดหอพักหญิง
เราชื่อเมย์เป็นนักศีกษาปี 1 ของมหา,ลัยแห่งหนึ่ง เรียนคณะวิทยาศาสตร์
เพราะเป็นเด็กต่างจังหวัดจึงต้องอยู่หอ ที่บ้านห่วงเราเป็นอย่างมากจึงให้เราอยู่หอใน ซึ่งเป็นหอ
ของมหา'ลัย และเป็นหอแยกหญิงและชาย แต่ละห้องอยู่ด้วยกัน 3 คน ในห้องเราก็มี หนิง เชอร์รี่ และเรา
คืนที่เกิดเรื่องเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงสีแดงสวดใส
วันนี้เราทั้ง 3 ไม่มีเรียนกันตั้งแต่ช่วงบ่าย
พวกเราจึงไปดูหนังฟังเพลงและหาอะไรกินตามภาษาสาวโสด ทำให้คืนนี้กลับหอกันดึก เลยเวลาปิดหอไปแล้ว เราทั้ง 3 จึงแอบเข้าหอกัน เพราะกลัวอาจารย์ผู้คุมหอดุเอา
เรา 3 คนค่อยย่องเพื่อเข้าหอพัก โดยการเข้าทางหลังตึกและจะขึ้นบรรไดหนีไฟ และแอบเข้าห้องไป
แผนการก็คงมีเท่านี้ ถ้ามันเป็นไปตามแผนนะเราทั้ง 3 คนจะใช้เวลาไม่เกิน 5 นาทีก็เข้าห้องกันแล้ว
แต่เหตุไม่คาดฝันขึ้นนะซิ เมื่อเรามาถึงบรรไดทางหนีไฟ และกำลังจะก้าวขึ้นบรรได ก็ได้ยินเสียง จุ๊ ๆ ๆ ๆ
เราทั้ง3 คนก็มองหาต้นเสียงกัน แสงสีแดงจากพระจันทร์สาดแสง สะท้อนไปยังดวงตาคู่หนึ่ง และนั้นก็เป็นดวงตา ของเสียงจุ๊ ๆ ๆ นั้นเอง เราทั้ง 3 อุทานออกมาพร้อมกัน เสียงจิ้งจกนี้เอง เล่นเอาตกใจหมดเลย เราพูดเสริมเพื่อนทั้งสอง
พอเรากำลังก้าวขาผ่านจิ้งจกตัวนั้นที่เกาะอยู่กับกำแพง เราก็ขนรุกขึ้นมาทันทีเหมือนมีอะไรจ้องมอง
เราจึงสะกิตเพื่อนทั้ง 2 และ ทั้ง 2 ก็รู้สึกเหมือนกับเรา ทั้ง 3 จึงหันไปหาจิ้งจกตัวนั้นอีกครั้ง เพราะเจ้าจิ้งจกตัวนั้น ทำเสียง จุ๊ ๆ ๆ อีกครั้ง
เราทั้ง 3 จ้องมองจิ้งจกตัวนั้น จิ้งจกตัวนั้นก็มองเราทั้ง 3 คน ทันใดนั้นมันก็ปล่อยตัวเองตกลงมายังขั้นบรรได เรา3คนก็ยังมองตาม
จิ้งจกที่ตกลงมา เหมือนถูกสะกดให้มองอย่างไม่ละสายตาย พอตกมาสักครู่จิ้งจกนั้นก็ค่อย ๆ ขยายตัว
เราทั้ง 3 ก็ตกใจ และถอยหลังห่างจากจิ้งจกตัวนั้น รูปร่างของจิ้งจกก็เปลี่ยนเป็นรูปร่างคลายกับคนคนแต่ก็ยังเป็นจิ้งจกอยู่ดี
ร่างนั้นมองมายังเราทั้ง 3 คน เราอยากวิ่งหนีแต่ขามันก้าวไม่ออก หนิงและเชอร์รี่ก็คงเหมือนกับเรา
และร่างนั้นก็โดนมานั่งยอง ๆ ต่อหน้าของเราทั้ง 3 คน เรา3คนก็หงายหลังล้มลงก้นกระแทกพื้นอย่างแรง
และร่างนั้นก็พูดออกมาว่า "สวัสดี"
หนิงจึงพูดตอบเสียงสั่น ๆ "ดี"
ร่างนั้นจึงบอกว่ามีเรื่องอยากเล่าให้ฟัง และมองด้วยดวงตาที่สีแดง ทำให้เราตัวแข็งเกรงและหนาวสั้นไปเพราะความกลัว
ร่างนั้นเล่าตั้งแต่เกิดจากไข่จนถึงโตเล่าถึงการกินเพื่อจะได้มีชีวิตรอด กิน กิน และก็กิน
เมื่อเล่าจบ ร่างนั้นก็ตวัดลิ้นไปยังด้านล่าง และมีหนูตัวใหญ่มาคาบอยู่ที่ปากและเอ่ยชวนพวกเรา 3 คนว่ากินด้วยกันไหม
พวกเรากลัวสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามาก และเสียงเย็น ๆ ก็ถูกต่อถ้าไม่กินก็มาให้กูกินเถอะนะ เพียงแค่สิ้นเสียง
พวกเราทั้ง 3 ก็ร้องกริ๊ด....ออกมาพร้อม ๆ กัน และตอนนี้เราทั้ง 3 ก็สามารถขยับได้แล้วจึงวิ่งขึ้นบรรไดหนีจากตัวประหลาดนั้นทันที
วิ่ง ๆ ๆ หนีกัน ๆ เสียงนั้นก็ยังคงตามมา และก็มาปรากฏอยู่ข้างหน้าของพวกเรา
และพูดออกมาว่า อ่าว..หนีไม่ได้แล้วซิ พร้อมกับฉีกยิ้มออกมา เห็นฟันแหลม ๆ เต็มปาก
พอยิ้มออกมาร่างนั้นก็โดนพุ่งมาหาเราทั้ง 3 คน เพราะตกใจและกลัวเราทั้ง 3 จึง ล้มตัวนั้งลงและ เอามือ แขนปิดหน้าเพื่อขวาง หลับตาเพราะความกลัว ไม่ให้เห็นตัวประหลาดที่พุ่งเข้ามานั้น พร้อมกับกรี๊ดร้องรั้นอีกครั้ง
แต่เห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเราจึงเอามือปิดหน้าออกและลืมตามขึ้นมามอง ก็ไม่พบกับ
ตัวประหลาดนั้นแล้ว เห็นเพียงแมวตัวสีดำ ที่ในปากคาบจิ้งจกตัวหนึ่งอยู่ และโดดหนีพวกเราไป
พวกเราไม่รู้ว่า พวกเราฝันไปหรือเป็นอุปทานหมู่ของเรา 3 คนกันแน่
แต่ที่รู้ ๆ เรากลัวตัวประหลาดนั้นเป็นอย่างมาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
