[สิ่งที่มองไม่เห็น..ใช่ว่าจะไม่มี] มีหมาวัดอยู่ตัวหนึ่ง.. ตอนเช้าก็ไปนอนที่หน้าห้องน้ำ.. แล้วก็บ่นว่าไม่สบาย..

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

16 พ.ย. 2019 เวลา 12:15 • ปรัชญา

มีหมาวัดอยู่ตัวหนึ่ง..

ตอนเช้าก็ไปนอนที่หน้าห้องน้ำ..

แล้วก็บ่นว่าไม่สบาย..

พอสายหน่อย..ก็ย้ายไปนอนใต้หอระฆัง..

ก็บ่นว่าไม่สบายอีก..

พอตกเย็น..ก็ย้ายไปนอนหน้ากุฏิเจ้าอาวาส

ก็ยังไม่สบายเหมือนเดิม..

ไปที่ไหนๆ..ก็ไม่สบาย..

แท้ที่จริงแล้ว ที่มันไม่สบาย

ก็เพราะตัวมันเองเป็นขี้เรื้อน..

จะไปที่ไหนๆ

มันก็พกความเป็น "ขี้เรื้อน" ไปด้วยเสมอ..

ก็เปรียบเหมือนกับคน "ขี้โกรธ"

พบเห็นอะไรๆ..ก็ไม่สบอารมณ์ไปซะหมด.

อยู่ที่บ้าน..ก็ทะเลาะกับแม่บ้านพ่อบ้าน..

ไปอยู่ที่ทำงาน..ก็ทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน..

แล้วก็บ่นว่าไปที่นั้นก็ไม่ดี..ที่นี่ก็ไม่ดี..

ที่ไหนๆก็ไม่เห็นดี..

ในวันๆหนึ่งจึงหาความสุขไม่ได้เลย..

บางครั้งที่เรามองเห็นสิ่งอื่นไม่ดี..

ลองหันมาเช็ดแว่นตัวเองดูบ้าง..

อาจจะทำให้เห็นอะไรชัดเจนขึ้น

เข้าใจคนรอบข้างมากขึ้นก็ได้.

เป็นกำลังใจให้ทุกๆครอบครัวมีความสุข

โฆษณา