ผมเคยได้ยินเรื่องจุฬามณีเจดีย์มาว่า เป็นเจดีย์แก้วอินทนิล ตั้งอยู่ ณ ดาวดึงส์เทวโลก เป็นที่บรรจุพระโมฬี พระภูษาโพก พระทักขิณทาฒธาตุ (พระเขี้ยวแก้ว) ของพระพุทธเจ้า และคนไทยโบราณก็มีความเชื่อว่า เมื่อมีคนใกล้จะตาย ก็ให้นำดอกบัวมาใส่ในมือ พนมถือไว้ เพราะเชื่อกันว่า เพื่อจะได้นำไปกราบไหว้พระจุฬามณี
ในสมัยก่อนเก่านั้น คนไทยโบราณ ก็จะมีรูปพระจุฬามณีใส่กรอบ วางไว้ในห้องพระ เพื่อกราบบูชาเป็นสิริมงคลอย่างหนึ่ง นั่นเป็นเรื่องราวนั่นเป็นประสบการณ์จากการอ่าน จากตำรา แต่ครั้งนี้ผมจะได้ยินเรื่องจุฬามณี จากปากของหนุ่มน้อยคนนี้! “ปู”
เสียงตามสายของโรงเรียนดังขึ้น
“ประกาศๆ ท่านผู้ใดพบกระเป๋าเงิน ของเด็กนักเรียน ช่วยกรุณานำส่งที่ห้อง ประชาสัมพันธ์ด่วน...เด็กกำลังรอความหวังจากท่าน..อย่านิ่งดูดายนะครับ”
กลุ่มน้องๆ ที่คุยกับผมต่างพากันหัวเราะร่วน แล้วตะโกนออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่า “ปู”
วินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อใครบางคน
“นี่..มีคนพบกระเป๋าเงินแล้ว..รออยู่ที่ใต้ต้นมะฮอกกานี”
ทุกคนต่างหัวเราะในมุกที่วินแหย่ปู ไม่กี่อึดใจเด็กร่างโตก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในกลุ่ม พร้อมตะโกนถาม
“วิน!!..ไหนล่ะ กระเป๋าเงิน”