อิ่มท้องพร้อมกับอิ่มใจ🙂
เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเรากลับบ้านค่ำ ตอนนั้นก็ประมาณหนึ่งทุ่มครึ่ง ลงจากรถเมล์ เพื่อต่อรถเมล์อีกสายเข้าบ้าน เราก็เหลือบไปเห็นแผงขายหอยแมลงภู่ลวกจิ้ม เราลงป้ายนี้ทุกวันไม่เคยเห็นร้านนี้มาก่อน ปกติจะมีแค่ร้านขายราดหน้า แล้วก็รถเข็นขายลูกชิ้น น่าจะเพิ่งมาตั้งขาย
ร้านขายหอยแมลงภู่ลวก ลวกแล้วก็ใส่ถุงมัดไว้เป็นชุด ๆ ขายชุดละ 40 บาท แต่ตอนนี้เวลาหนึ่งทุ่มครึ่งแล้ว เลยลดราคาลงมาเหลือ 35 บาท ส่วนตัวแอบคิดว่าแพง อิอิ
แต่เราก็........
ใช่แล้วค่ะ ซื้อกลับบ้านถุงนึงค่ะ^^
เสมือนประเดิมร้านเค้าอย่างบอกไม่ถูก พี่แม่ค้าขอบคุณเราใหญ่เลย เราเลยได้แต่ 'ยิ้ม'
ใจนึงก็สารภาพเลยว่าที่ซื้อน่ะเพราะ 'อยากกิน' นั่นแหละ ช่วยอุดหนุนเป็นกำลังใจให้พี่เค้า คือเหตุผลที่ผุดขึ้นมาในหัว เพื่อใช้ในการตัดสินใจว่าที่ซื้อนี่ คิดไม่ผิดหรอก
'ซื้อมาน่ะ ดีแล้ว ได้กินด้วย ได้ช่วยอุดหนุนพี่เค้าด้วย'
พอเข้าบ้านปุ๊ป ไม่รู้ว่าบ้านอื่นเป็นแบบบ้านเราไหมนะ พวกผู้ใหญ่จะถามก่อนเลย "ซื้ออะไรมา?"
คำถามนี้มันมีนัยยะนะจะบอกให้ นี่แหละคือสิ่งที่ในหัวมันคิดว่า 'ซื้อไปเพราะอะไร'
เรารีบบอก "เห็นมันค่ำมากแล้ว เลยช่วยเค้าซื้อ"
และก็พูดเบา "อยากกินด้วยอ่ะ"
ง่าย ๆ ก็คือ กลัวโดนว่า ว่าใช้เงินฟุ่มเฟือยนั่นเอง แบบว่าจะเข้าบ้านแล้ว ที่บ้านกับข้าวก็มี จะไปเสียเงินซื้อทำไม><
ผู้ใหญ่เขาเป็นห่วงสภาพคล่องทางการเงินของเรานั่นเอง
ผ่านทุกด่าน ขอทานก่อนนเด้อออออ
ก่อนกิน ก็ไม่ลืมชวนผู้ใหญ่ทั้งหลายกินด้วยกันมั้ย
หอยแมลงภู่ลวกถุงนี้มันอิ่มใจ ใจเรา ใจเค้า จริง ๆ
ปล.รอบนี้มีสาระนะ นอกจากเรื่องกินก็ยังแฝงการยืดหยุ่นในการซื้อของกับคนในครอบครัว เข้าใจความห่วงใยที่แฝงมาในคำถามของผู้ใหญ่ ที่หากไม่เข้าใจ เรื่องของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ จะกลายเป็นเรื่องใหญ่
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
