พระแสงขรรค์ชัยศรี
ขรรค์หมายถึงศัสตราวุธชนิดหนึ่งมีคม ๒ ข้างที่ตรงกลางทั้งด้านหน้าและด้านหลังเป็นเส้นเล็กคล้ายคมหอกด้ามสั้นใช้สำหรับต่อสู้ในระยะประชิดตัวใช้ฟันหรือแทงโดยเหตุที่ขรรค์ไม่ใช่อาวุธที่ใช้ทั่วไปแต่เป็นอาวุธอันเป็นสัญลักษณ์ของกษัตริย์อีกทั้งเป็นอาวุธประจำตัวของเทวดาจึงถูกเรียกว่า“ พระขรรค์”
เมื่อพุทธศักราช ๒๓๒๗ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชมีชาวประมงเมืองเสียมราฐได้ไปทอดแหในทะเลสาบและได้พระขรรค์มาเห็นว่าเป็นของโบราณแต่พระขรรค์นั้นอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างดีทั้งยังทำด้วยฝีมือประณีตกรมการเมืองเสียมราฐจึงนำพระขรรค์นี้ไปเสนอต่อเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ (แบน) ซึ่งเป็นข้าหลวงผู้สำเร็จราชการแคว้นเขมรของไทย
ในเวลานั้นเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์พิจารณาดูแล้วเห็นว่าเป็นของเก่าจึงให้ข้าราชการนำมาทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายแด่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชมีเรื่องเล่าใน
“พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา”
ว่าวันที่เชิญพระขรรค์มาถึงพระบรมมหาราชวังนั้นได้เกิดพายุฝนตกหนักมีอสนีบาตลงที่ศาลาลูกขุนในนอกจากนี้ม. ร. ว. เทวาธิราชป. มาลากุลสมุหพระราชพิธียังได้เล่าไว้ว่าในวันที่เชิญพระแสงขรรค์เข้ามาใกล้เขตพระราชฐานอสนีบาตได้ตกในพระนครตามเส้นทางที่อัญเชิญพระขรรค์ผ่านมาถึง ๗ แห่งแม้กระทั่งในเขตพระราชฐานบริเวณพระบรมมหาราชวังอสนีบาตตกที่ประตูวิเศษชัยศรีและประตูพิมานชัยศรีขณะที่พระแสงขรรค์ผ่านเข้าไปพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงพระราชทานนามพระขรรค์องค์นี้ว่า
“พระแสงขรรค์ชัยศรี”
ต่อมาพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้ช่างหลวงทำด้ามและฝึกด้วยทองคำลงยาราชาวดีลายเทพนมประดับอัญมณีโคนพระแสงตอนต่อกับด้ามสลักเป็นรูปพระนารายณ์ทรงครุฑคร่ำทองพระแสงขรรค์องค์นี้เฉพาะส่วนที่เป็นองค์พระขรรค์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
