เช้านี้ กาแฟที่บ้านฉันหวานมาก
ด้วยถูกจริต ติดใจกับมิตรภาพใหม่ๆ ที่หาได้ยากในสังคมยุคนี้
และที่ถูกใจ อยากกดไลค์รัวๆคือได้อ่านบทความ ข้อความ หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่ผู้เขียนตั้งใจนำเสนอมาด้วยรอยยิ้มตั้งแต่ลืมตาตื่น
ปรกติเป็นคนชอบอ่านมากๆ การอ่านอยู่ในวิสัย หรือเรียกกันให้เข้าใจง่ายๆคืออ่านโดยสันดาน
(ต้องขออภัยจากคำๆนี้ หากเป็นคำไม่สุภาพสำหรับบางท่าน)
ที่ต้องสื่อคำขนาดนี้ให้ชัดเจนในเรื่องของการอ่าน ด้วยเหตุผลที่ว่า ฉันนั้นชอบอ่านจริงๆ อ่านทุกอย่าง ดังที่จะได้มาเล่าให้คุณๆฟังในที่นี้คือ
คนส่วนมากมักจะต้องเข้าห้องน้ำ เมื่อตื่นนอน
ในขณะที่รู้สึกตัวว่าจะต้องไปห้องน้ำนั้น ในสมองฉันจะสั่งการทันที ไปหยิบหนังสือมา
นั่นคือฉันนั่งห้องน้ำและอ่านหนังสือในทุกๆเช้าตั้งแต่เด็ก
ซึ่งมันไม่เคยมีหนังสือเรียนเลยสักครั้งเดียว
และที่มันพีคไปกว่าการอ่านหนังสือในห้องน้ำคือ การที่ไม่มีหนังสือติดมือมาอ่าน
😊😊 ยังไงล่ะทีนี้
หลอดยาสีฟัน ขวดยาสระผม ซอง กล่องหรือของอะไรก็แล้วแต่ที่มีอยู่หยิบมาอ่านได้หมด
อย่างแรกเลยที่หยิบของเหล่านี้ทุกครั้ง ดูวันที่ผลิต/ หมดอายุ เหมือนกำลังเลือกซื้อของเลย
ดูส่วนผสมทั้งหมดมีอะไรบ้างกี่%
ที่อยู่ที่ตั้งของผู้ผลิตหรือโรงงานนั่นเเหละค่ะ
มีใครเป็นแบบฉันบ้างไหม?
เมื่อเสร็จกิจในห้องน้ำต้องออกไปข้างนอกกันแล้วสินะ
ผ่านที่ไหน ป้ายโฆษณา ชื่อร้านค้า ป้ายจราจร อ่านมันทุกป้ายค่ะ
แม้บางเส้นทางจะผ่านเป็นประจำ และจำได้ว่ามีป้ายอะไร ร้านอะไรอยู่ตรงไหน แต่สายตาก็ยังมองและอ่านอยู่ในใจเสมอ
ตลกตัวเองเหมือนกันนะ
เธอมันโรคจิตรึป่าวแอบสงสัยตัวเอง😋
แต่ในยุคสมัยนี้มีสื่อให้เราได้อ่านได้ดูกันหลายช่องทางดีนะ
อย่างบางครั้งจอดรถติดไฟแดงนานๆก็มีหยิบโทรศัพท์มาเปิดอ่านโน่นนี่บ้าง แต่จะหนักไปทางเปิดเพลงมากกว่าในเวลาขับรถ
เพราะมีวินัยกับคำว่าขับไม่โทร โทรไม่ขับ
ไม่ใช้โทรศัพท์ในยามขับรถค่ะ
แต่ท้ายที่สุดนี้ฉันอยากจะบอกว่า
ข้อความนี้เกิดขึ้นได้เพราะฉันหยิบโทรศัพท์ติดมือมาเข้าห้องน้ำ และเลือกที่จะเขียนมากกว่าอ่าน
มิติใหม่ของการเข้าห้องน้ำของฉัน
ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ
กับความไร้สาระของฉัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
