4 ธ.ค. 2019 เวลา 14:35 • ท่องเที่ยว
พวกเราทำตอนที่2เสร็จแล้วน่ะครับ ตอนนี้เป็นตอนที่ต่อจากตอนแรก หลังจากที่เราปั่นถึงสะพานปากแขมหนู ระยะทางกว่า 100 กม. ครับ
หลังจากเราพักเติมพลังที่ 7-11 เรียบร้อย พวกเราเริ่มปั่นออกจากจุดCP2 เพื่อเดินทางกลับแต่ก่อนจะถึงจุดCP3 เราจะต้องแวะจุด Control ที่อาคารแสดงพันธุ์สัตว์น้ำ หาดแหลมเสด็จ ซึ่งไม่ไกลจากจุด CP2. โดยใช้วิธีการถ่ายรูปเซลฟี่ตัวเองเพื่ิอเอาไปแสดงเป็นหลักฐานที่จุด CP.2
จุด Control ที่อาคารแสดงพันธุ์สัตว์น้ำ
หลังจากนั้นเราเดินทางต่อจากจุด Controlเพื่อกลับไปยังจุด CP.3 ระยะทางอีกประมาณ 40 กม. ช่วงนี้ผมเริ่มมีอาการเจ็บเข่า มากขึ้นเรื่อยๆ แต่ต้องฝืนประคองปั่นมา จากจุดนี้ผมมาถึงCP3 ในเวลาเกือบ 17.30 น.
จากจุดCP.3.เราเหลือระยะทางอีกประมาณ50 กม. เราออกจาก 7-11เดินทางข้ามสะพานประแสนสิน ผ่านถนนกระเพรา เพื่อต่อไปยังแหลม แม่พิมพ์ โดยเราได้แวะพักเพื่อดื่มน้ำและผ่อนคลายกล้ามเนื้อประมาณ 10 นาที ก็เดินทางต่อ ระยะทางจากแหลมแม่พิมพ์ถึงลานหินขาว ประมาณ 30 กม.
บริเวณสะพานประแสสิน
ช่วงนี้ระยะทางเริ่มมืดแล้ว ตอนนี้เวลาประมาณ 19.00 น.โดยตามกำหนดเราต้องไปถึงจุดCP4.ภายในเวลาไม่เกิน 20.30น. ดูเหมือนไม่น่าจะยาก แต่ด้วยตอนนี้อาการเจ็บเข่าเริ่มเป็นมากขึ้น ทำให้เราไม่สามารถทำความเร็วได้ตามปกติ อีกทั้งระยะทางช่วงแหลมแม่พิมพ์จนถึงสวนสน จะค่อนข้างมืด ไฟจากหน้ารถเรา มองเห็นได้ค่อนข้างจำกัด จึงต้องเพิ่มความระมัดระวังในการปั่นพอสมควร
ถึงตอนนี้ เราแวะ 7-11 ก่อนถึงสวนสนอีกครั้ง เพื่อพักและเติมพลังอีกรอบ ตอนนี้ใกล้ 20.00 น. เหลือเวลาอีก30นาที ซึ่งไม่มากแล้วสำหรับสภาพเราตอนนี้
เราออกจาก 7-11 เพื่อตรงยาวผ่านสวนสนต่อไปยังตลาดเพ บริเวณสวนสนค่อนข้างมืดมาก แถมเส้นทางปั่นจะแคบลงกว่าปกติ ทำให้เราต้องเพิ่มความระมัดระวังกันมากขึ้น พอเราผ่านสวนสนมาถึงตลาดเพ เราเริ่มใจชื้นเพราะถนนเริ่มมีแสงสว่างมากขึ้น แต่เวลาไม่รอเราแล้ว ผมปั่นผ่านอุทยานเขาแหลมหญ้า มาถึงหน้าถนนเลียบหาดระยะทางเหลืออีกแค่3 กม. แต่เมื่อดูเวลา มันเลย20.30น.แล้ว..
ผมบอกให้พี่ต้อมที่ปั่นประคองช่วยกันมา ให้เค้าล่วงหน้าไปก่อนเผื่อเค้าอาจจะยังไม่ปิดรับคนที่ปั่นถึงจุดหมาย แต่พี่ต้อมตอบกลับมาว่า มาด้วยกันต้องไปด้วยกัน แกไม่ซีเรียสว่าจะถึงช้าหรือเร็วแล้ว ขอเพียงพวกเราที่เหลือปั่นจนครบระยะก็พอ
ผมซึ้งน้ำใจแกมากครับ จุดหมายอาจจะไม่ใช่การทำเวลาในระยะที่เค้ากำหนด แต่อยากไปถึงจุดหมายพร้อมๆกันมากกว่า ขอบคุณพี่ต้อมที่ช่วยประคับประคองจนผมถึงจุดหมายน่ะครับ
วันนี้ผมไม่สามารถปั่นถึงจุดหมายในระยะที่กำหนด ผมคงไม่มีข้ออ้างเรื่องอาการเจ็บเข่า แต่สิ่งที่ผมภูมิใจมากกว่า คือการที่เรารับรู้ว่าเรายังมีเพื่อนๆดีๆคอยดูแลให้กำลังใจ และประคองเราจนถึงจุดหมายพร้อมๆกัน ระหว่างชัยชนะในการปั่นตามเวลาที่กำหนด กับ การได้มิตรภาพที่ดีจากเพื่อนร่วมปั่น ถ้าผมต้องเลือกอย่างหนึ่ง แบบหลังคือสิ่งที่ผมจะเลือกครับ
สุดท้ายขอขอบคุณคณะผู้จัดงาน เพื่อนร่วมทางทุกๆคน ทุกคนน่ารักมากครับ ทักทายและให้กำลังใจกันตลอดเส้นทาง ใครยังไม่เคยลองมาปั่นระยะทางไกลๆ ลองดูสักครั้งครับ เป็นประสบการณ์ที่ดีอีกรูปแบบหนึ่งครับ
รายละเอียดเส้นทางการปั่นครั้งนี้ครับ
สำหรับภาพด้านบน ขอขอบคุณข้อมูลจาก เพจ audaxthailand.com. ครับ
ใครอยากชมคลิปเต็มๆตอน2 EP.16 รับชมต่อได้เลยครับ
โฆษณา