6...
กลิ่นหอมกลางธารเลือด...ตอนที่ ๖
หนุ่มสำอางค์อย่างจอมโจรชอลิ้วเฮียงในคราบเตียเซ่าลิ้ม ย่อมไม่ใช่ไก่อ่อนในเรื่องผู้หญิง...มาเจอแค่ผู้หญิงแก้ผ้าในอ้อมกอด ก็ไม่ทำให้เขวได้...
“ตกลงจะบอกมั้ย ว่ามึงเข้าห้องกูมาทำไม”...เตียเซ่าลิ้มพูดเสียงนุ่ม
“อืม...ทำไมท่านใจร้ายกับผู้หญิงจัง”...นางพยายามทำเสียงกระเส่า เบี่ยงเบนสิ่งที่ถูกถาม
“ตกลงไม่บอกใช่มั้ย”...เตียเซ่าลิ้มทำตาหวานจ้องตานางขโมย แล้วก็จี้จุดไปที่กลางหลัง...
นางขโมยตกใจ เพราะนึกไม่ถึงว่าเตียเซ่าลิ้มจะเอาจริง...แต่ก็ตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ได้แล้ว...
“ขโมยๆๆๆๆ มาช่วยจับหน่อย”...พ่อค้าโสมหนุ่มหล่อโวยวาย แล้วก็เอาผ้าห่มห่อร่างนางเปลือยไว้...พวกองครักษ์ที่เฝ้าห้องอยู่ก็มารับตัวไป...
พอทุกคนออกจากห้องไปแล้ว แต่ดาบใบหลิวของนางโจรยังตกอยู่บนพื้น...
...เป็นดาบใบหลิว อาวุธประจำตัวของศิษย์สำนักดาวฟ้า...
อ๊ะ...สำนักดาวฟ้า ที่หัวหน้าสำนักชื่อจ้ออิ่วเจ็ง...ศพแรกที่ลอยมานี่หว่า...เตียเซ่าลิ้มเหน็บดาบใบหลิวที่สายรัดเอว แล้วก็กระโดดขึ้นหลังคา ตามช่องที่กระเบื้องถูกแงะ...จากร่องรอย บอกทิศทางว่านางขโมยมาจากทิศทางไหน...เตียเซ่าลิ้มโลดแล่นตามหลังคาบ้านเรือนไปในทิศทางนั้นพอดี
จนมาถึงบ้านน่าสงสัยหลังนึง ก็ได้ยินเสียงคุยกัน...เป็นเรื่องส่งศิษย์หญิงไปขโมยอะไรซักอย่าง...
ฟังอยู่พักนึง ใช่ไอ้พวกนี้แน่...เตียเซ่าเขวี้ยงดาบใบหลิวไปปักผนังในห้อง...”อีหนูคนที่พวกมึงส่งไป กูจับได้แล้วเว้ย”...
ยังไม่ทันขาดคำ ชายชุดดำในห้องก็พุ่งออกมายังกะกระสุนปืน...ไม่พูดซักคำก็ชักกระบี่ออกจู่โจมเตียเซ่าลิ้ม สิบสี่กระบี่ที่ใช้ ล้วนจิ้มไปที่จุดตายทั้งสิ้น...
“มึงไม่ใช่พวกทรายแดงนี่หว่า”...มือกระบี่นั้นเพิ่งพูดประโยคแรก หลังจากสิบสี่กระบี่ผ่านไป
“มึงก็ไม่ใช่พวกพรรคดาวฟ้า”...พ่อค้าโสมผู้เยี่ยมยุทธพูดตอบ หลังจากกระบี่ชุดแรก ไม่ใช่แนวทางของพรรคดาวฟ้าจริงๆ
อีกสามสิบกระบี่ที่ร้อนแรงยิ่งกว่า ประเคนเข้าใส่...แต่ไม่มีกระบี่ไหนเลยกระทบถูกแม้แขนเสื้อ...
เตียเซ่าลิ้มหยุดหัวเราะ...”ข้ารู้แล้ว...ท่านคือจอมกระบี่ หนึ่งหยดแดงแห่งตงง้วน”...
...หนึ่งหยดแดงแห่งตงง้วน เป็นมือกระบี่นักฆ่ารับจ้าง แต่ฝีมือระดับเอพลัส รับจ้างด้วยราคาแพง ฆ่าเป้าหมายที่เป็นคนสำคัญ...
คราวนี้หยดแดงพยายามหัวเราะบ้าง แต่เสียงไม่เพราะเท่าเพราะไม่ใช่พระเอก...”ขุนโจรแฝงเงาจันทรา ทิ้งความหอมตอบแทน...ท่านคือชอลิ้วเฮียงนั่นเอง”...
...เอาเป็นว่าต่างฝ่ายต่างรู้จักกัน...ก็พอดีคนที่คุยอยู่กับหยดแดงในห้องเมื่อกี๊ ตามมาทัน...”อ้าวไอ้หยด กูจ้างมึงมาฆ่าคนนะเว้ย ไม่ได้จ้างมาคุย...ทำไมเจอคนนี้แล้วมึงไม่กล้า...มึงแหย”...
สิ้นคำว่าแหย...ปลายกระบี่ของหยดแดงก็แทงทะลุคอหอยคนพูด ที่ไม่มีโอกาสพูดอะไรอีกต่อไป...คนด่าว่าหนึ่งหยดแดงแหย...มันต้องตาย
เมื่อชักกระบี่กลับมา กล้องซูมเข้าไปที่ปลายกระบี่ของหยดแดง เลือดหนึ่งหยดสโลวโมชั่นค่อยๆทิ้งตัวลงกระทบพื้น...เป็นการบอกว่า ฉายาหนึ่งหยดแดงมาจากไหน
ว้าว...ใช่จอห์น วู กำกับมั้ยเนี่ย...
กลับไปที่บ่อนสมใจนึก...หลังจากที่นางโจรถึงมือแนชิวฮุ้น การสอบปากคำก็เริ่มขึ้น...เอ้อ หนังสือไม่ได้บอกว่าจับใส่เสื้อผ้ารึยัง...ปล่อยให้คนอ่านคิดมากไปเอง
นางถูกมัดอยู่บนโต๊ะสนุก ถูกกรอกยาสารภาพความจริง...สภาพนางตอนนี้คือตาลอยไม่ได้สติ ใครถามอะไรนางตอบหมดเกลี้ยง...
ชื่อ...ซิมซังโกว เป็นศิษย์พรรคดาวฟ้า...จริงตามที่เตียเซ่าลิ้มคิด...แล้วแนชิวฮุ้นกับชอลิ้วเฮียงตัวปลอมก็ช่วยกันสัมภาษณ์...
นางเข้าหาเตียเซ่าลิ้ม เพราะเห็นคนนี้มาแปลกๆ ไม่นานก็เข้าถึงคนสำคัญของพรรคทรายแดงอย่างแนชิวฮุ้นได้เลย...
แล้วทำไมศิษย์พรรคดาวฟ้า ต้องมาสงสัยพรรคทรายแดง...ปกติก็ไม่เคยติดต่อกันนี่...
ก็เพราะจ้ออิ่วเจ็ง หัวหน้าพรรคดาวฟ้า...อยู่ๆก็บอกว่าจะมาหาไซมึ้งโชยแห่งพรรคทรายแดง...แล้วก็หายสาบสูญไปเลย...
...จะไม่หายยังไงล่ะ ก็ลอยทะเลแล้วทั้งคู่...แต่ในที่นี้ยังไม่มีใครรู้ ยกเว้นเตียเซ่าลิ้ม
เตียเซ่าลิ้มถามต่อ...ก่อนจ้ออิ่วเจ็งจะเดินทาง มันได้รับจดหมายใช่มั้ย”...
“ใช่แล้ว”...นางตอบตายังลอยอยู่
“แล้วตอนนี้จดหมายอยู่ที่ไหน”...เตียเซ่าลิ้มซักต่อ
“ก่อนเดินทาง มันมอบจดหมายให้ศิษย์ผู้น้องชื่อ ซ่งตีง เอ้อไม่ใช่...ชื่อ ซ่งกัง”...
เตียเซ่าลิ้มชักสังหรณ์ใจว่าเรื่องไม่ค่อยดีแล้ว...ไซมึ้งโชยได้รับจดหมาย ก่อนออกเดินทางฝากให้กับศิษย์น้อง แล้วเป็นไงล่ะ...เละทั้งบ้าน...
จ้ออิ่วเจ็งก็ได้รับจดหมาย และก่อนออกเดินทางก็ฝากให้กับศิษย์ผู้น้องเหมือนกัน...แล้วมันจะเละเหมือนกันมั้ยเนี่ย...
ปล.
ชื่อตัวละครก็พยายามตัดทิ้งไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังเยอะอยู่...เพราะมันจำเป็น
like , share ก็จำเป็นเหมือนกันครับ...
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
