♂️นิทานอกวอตส์♀️
ตอนที่5.2โซนพักผ่อนแห่งจิตวิญญาณ
ตอนสองจบแล้วจ้า..
"สวัสดีท่านสุภาพบุรุษ"
มิสเตอร์นีสกล่าวต้อนรับเมื่อชายหนุ่มมาถึง
พร้อมกับภายมือออก เปิดเผยภาพเบื้องหน้า
"มือที่โอบอุ้มสายใยแห่งจักวาล"
photograph by little walk_.
มิสเตอร์นิสซ์ยิ้มแอ่นอกจนดูเด่นกว่าพุง
ส่วนชายหนุ่มได้แต่ตะลึงงัน แต่สงสัยในความหมายที่ปรากฏ ก่อนที่จะเอ่ยปากถาม มิสเตอร์นิสซ็กลับเดินนำหน้าลงบันไดเลื่อนลงไปยังสะพานมือ ที่อยู่เบื้องล่าง..
เช้านี้จะยังจะไม่มีคนลงมาเนื่องจากทุกคนไปชมกีฬาควิชดิช ที่ทำพิธีเปิดไปเมื่อวาน
สะพานมือหรือที่ชายหนุ่มเรียกว่า มือที่โอบอุ้มแห่งสายใยจักรวาล เป็นสะพานรูปวงครึ่งวงกลมสีทอง อยู่ภายใต้สองมือขนาดใหญ่มาก ยื่นไปในอากาศ ตัดกับสีของท้องฟ้ายามนี้
มันงดงาม ในความรู้สึกของชายหนุ่ม
photograph by little walk_.
"ท่านสุภาพบุรษ..เอ่อ.."
"เรียกกระผมว่าอิยะดีกว่ามันแลดูจะคุ้นหูกว่า"ชายหนุ่มพูดแทรก
"โอเค..เอ่อคุณอิยะ"
"ประติมากรรมที่นี่ ทางเราภูมิใจมาก มันเป็นของขวัญให้กับชาวฮอกวอตและมนุษยชาติ
คุณอิยะก็รู้ ว่าช่วงที่ผ่านมาเราเพิ่งผ่านสงครามกับคุณที่รู้ว่าใคร ทำให้เราสูญเสียชาวพ่อมดแม่มดไปจำนวนมาก แม้โรงเรียนเราก็แทบราบพนาสูร
เรารวบรวมพ่อมดแม่มดที่เหลืออยู่ สร้างโรงเรียนขึ้นมาใหม่ และสร้างโซนนี้โซนแห่งจิตวิญญาณขึ้นมา และเราตระหนักถึงสงคราม ไม่มีใครได้ประโยชน์อะไร สัญลักษณ์สองมือ เป็นมือที่ธรรมดา ที่ถือสะพานเป็นตัวแทนของสันติสุข ใครจะเดินผ่านสะพานนี้ก็ได้ เราไม่แบ่งว่าคนนี้เป็น พ่อมดแม่มด หรือมักเกิ้ล
แต่เราคือหนึ่งเดียวกันที่เดินบนสายพานแห่งชีวิต"
photgraph by little walk_.
"ที่นี่พ่อมดแม่มดจะไม่สามารถใช้เวทมนต์ได้ เพราะเราอยากให้ปล่อยวางและตระหนักถึงความเป็นธรรมดาของโลก เราและมักเกิ้ล เอ่อ..มนุษย์ รวมถึงจักรวาลทั้งหลายเป็นหนึ่งเดียวกัน" มิสเตอร์นิสซ์พูดพลางหันมาสบตาชายหนุ่มสักครู่และผินหน้าหันไปดูท้องฟ้าอันกว้างไกล รอยยิ้มที่มุมปาก ชายหนุ่มสังเกตได้ มันคือความสุขจากความตั้งใจมั่น
ชายหนุ่มรับรู้และทราบซึ้งใจในความรู้สึกของมิสเตอร์นิสซ์ผ่านทางสายตา เขาคงผ่านอะไรมามากเขาคงสูญเสียอะไรมามากในสงครามครั้งนั้น
เอ่อ..คุณอิยะ เดี๋ยวเราไปดูอีกสถานที่หนึ่งหลังจากเดินข้ามสะพานมือจนสุดทาง เขาผายมือและเดินนำ
.
.
.
photograph by little walk_.
เบื้องหน้าเป็นสวนดอกไม้เล็กๆ มีรูปปั้นเด็กอยู่สามสี่คน แสดงท่าทางต่างกันไป มีรูปปั้นเด็กคนหนึ่งยื่นมือเหมือนเชิญชวนให้จับ
ชายหนุ่มนึกซนเอื้อมมือไปจับ เขารู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด.."อุ่นจัง"
ชายหนุ่มอุทานเบาๆ
" ใช่มันอุ่นมาก...นะคุณอิยะ มันไม่ได้อุ่นเพราะมือรูปปั้นนั้นหรอก มันอุ่นจากใจของผู้จับ ตรงนี้เราอยากให้ทุกคนตระหนักรู้ว่ามือของเราจะทำอะไรก็ได้ จะทำความดีก็ได้จะทำเรื่องโหดร้ายก็ได้ ขึ้นกับใจของเรา เราจึงใช้มือของเด็กที่ซื่อตรงมาเป็นตัววัด ที่เราเลือกคุณมาก็ด้วยเหตุผลนี้เช่นกัน"มิสเตอร์นิสซ์กล่าว
"รวมถึงที่โม้ เก่งด้วยใช่มั้ยครับ"ชายหนุ่มแซว
มิสเตอร์นิสต์ถึงกับหัวเราะ ทำเอาชายหนุ่มหน้าเจื่อนเล็กน้อยแล้วหัวเราะ เกาศรีษะด้วยความเขิน..ก็คงจะจริง
"กระผมจะรอข้างนอก แล้วคุณอิยะเข้าไปตามทางนี้นะขอรับ กระผมอยากให้คุณอิยะสัมผัสกับบางอย่าง"
ชายหนุ่มรู้สึกสงสัยแต่ก็เลี่ยงไม่ได้ ยังคงเดินเข้าไปอย่างง งง ผับผ่าสิ นี่มันเขาวงกตนี่ กำแพงพุ่มไม้สองข้างทางเดินเหมือนๆกันหมด ยิ่งเดินยิ่งหาทางออกไม่ได้ เขาติดอยู่ในนั้นราว20นาที จึงตัดสินใจเด็ดกิ่งไม้ทำเป็นสัญลักษณ์ จึงออกมาได้
"โอ้โฮนี่ผมออกมาไม่ได้นี่ คุณจะรับผิดชอบยังไง "ชายหนุ่มบ่นให้กับมิสเตอร์นิสซ์
"ตรงนี้ก็มีความหมาย เราสอนให้เด็กๆที่นี่ได้เห็นความสำคัญของการเรียนรู้ การเรียนเหมือนเเผนที่เหมือนเข็มทิศ เราก็จะหาทางออกของชีวิตได้เร็ว"
ชายหนุ่มพยักหน้าเห็นด้วย ถ้าที่แห่งนี้ใช้เวทมนต์ได้ คงพากันบินว่อน เขาคงไม่ได้เรียนรู้ความจริงของชีวิตเพราะไปติดแหง่กกับความสะดวกสบาย
"ที่นี่ในอนาคตเราจะเปิดให้ทุกคนเข้ามาเรียนรู้ เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณ เราเคยทนงตนว่าเหนือกว่าพวกมักเกิ้ล เอ่อ พวกมนุษย์ เพียงเพราะเรามีคาถาวิเศษ แต่สิ่งนั่นกลับมาย้อนกลับมาทำลายกันเองเพียงเพราะผู้หลงในอำนาจเช่นเดียวกับคุณที่รู้ว่าใคร เราจึงคิดและปรับตัวเพื่อให้เกิดสันติสุขมากที่สุด "
"คุณอิยะเห็นตรงนั้นมั้ย นั่นคือซากแห่งความเสียหาย ของการเกิดสงคราม เราไม่สร้างขึ้นใหม่แต่อยากให้เป็นอนุสรณ์เตือนใจ ถ้าเราไม่รักกัน หลงในอำนาจ เราก็จะพบจุดจบเช่นนี้"
"เอาหล่ะกระผมส่งคุณอิยะแค่นี้เชิญชมตามสบาย กระผมขอตัวไปประชุมต่อ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีก" มิสเตอร์นิสซ์กล่าวคำร่ำลา พร้อมเดินจากไป
วันนี้เป็นวันที่ดีวันหนึ่งที่เราได้เรียนรู้
ไม่มีอะไรที่ทำให้เราผ่านไปได้ถ้าเราไม่ตระหนักถึงการเรียนรู้ ไม่ว่าในห้องหรือนอกห้องเรียน
หนุ่มรำพึง...😊
.
.
.
.
.
ดานัง ประเทศเวียดนาม
กริ๊งงงงงง....!!!!!
🌞ชายหนุ่มตื่นนอน
แอบถอนหายใจ
รึเราฝันไป
ฝันไกลถึงฮอกวอตส์💭💭
มือป่ายตีนเขี่ย
ตาเพลียหาวหวอด
เสียงกริ่งปลุกตลอด⏰
มือสอดส่ายไป
📱📣มือถือแจ้งเตือน
มือปัดเลื่อนเร็วไว
วันนี้ไปไกล
อยู่หนใดหนอ...ฮอยอัน😴
โธ่..ฝันไปหรอกเหรอเรียบร้อยโรงเรียนฮอกวอตส์😁😅...ว่าแล้วไปตะลุยเมืองฮอยอันขอรับ...ว่างๆจะรีวิวที่เพจนายก้าวเล็กนะขอรับ
สุดยอดเมืองโบราณอาหารอร่อย..
สุดท้าย..ขอขอบคุณBana hillเมืองดานัง ประเทศเวียดนามใช้เป็นแรงบันดาลใจในการโม้..ขอรับ😊
สวัสดีขอรับ😁🙏😊
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
