เหมืองความคิด"ขอเสนอในชื่อเรื่อง"
ต้นไม้ใหญ่กับเด็กน้อยและความร่มเย็น
ณ ทุ่งโล่งแห่งหนึ่งมีต้นไม้ขนาดใหญ่อายุหลายร้อยปี ต้นหนึ่งยืนต้นให้ความร่มเย็นแก่สรรพสัตว์น้อยใหญ่ที่แวะเวียนเข้ามาพักผ่อนใต้ต้นของเขา เป็นเวลานานที่เขาได้บรรเทาความร้อนให้ความเย็นสบายกับหลายชีวิต
จนวันนึงมีเด็กน้อยคนหนึ่งเดินเล่นมาพบกับต้นไม้ต้นนี้ เวลานั้นเป็นช่วงที่ิอากาศร้อนเด็กชายคนนั้นจึงเข้าไปหลบใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น เค้านั่งเล่นอยู่ใต้ต้นไม้และคิดในใจว่าเป็นต้นไม้นี่ดีเนอะสามารถให้ความร่มเย็นกับผู้อื่นได้ทำให้ผู้อื่นสบายกายร่ม
ทันใดนั้นเองต้นไม้ก็เปร่งเสียงออกมาว่าอยากเป็นเหมือนข้าไหมหละ เด็กน้อยตกใจยืนขึ้นและถามต้นไม้ว่าพูดกับผมหรอ
ต้นไม้หัวเราะ5555 ใช่พูดกับเจ้านั่นเหละ
ถ้าเจ้าอยากเป็นเหมือนข้าจงฟัง
ตอนข้าเด็กๆข้าเป็นแค่เมล็ดพันธุ์เม็ดเล็กๆที่อยู่ในดินกว่าข้าจะโตเป็นต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงานั้นต้องผ่านฤดูกาล ทั้งร้อน ทั้งฝน ทั้งหนาว หลายร้อยฤดูกาลผ่านไป ฤดูร้อนข้าออกใบ เป็นร่มเงาให้แก่ชีวิต ฤดูฝนข้าออกผล ให้สัตว์ต่างๆได้อิ่มท้อง แต่พอฤดูหนาวข้าผลัดใบ เพื่อเอาตัวรอดในธรรมชาติที่โหดร้ายนี้ ข้ามิได้ออกผลทั้งปี ข้ามิได้มีใบทั้งปี
มนุษย์ก็เช่นกันเจ้าต้องรู้จักก่อนว่าตัวเองมีความสามารถอะไร อะไรที่ถนัด คนทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวของตัวเอง ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นอยู่ในสถานการณ์ไหน ที่จะสามารถทำประโยชน์ได้
ถ้าเจ้าอยากให้ความร่มเย็นกับผู้อื่นแบบข้าเจ้าก็ทำโดยไม่จำเป็นต้องมีร่างกายที่ใหญ่โตแบบข้าเพียงเจ้าทำใจของเจ้าให้เย็น ผู้คนที่อยู่รอบๆตัวเจ้าก็จะเย็นตามไปด้วยเหมือนที่ข้ามีใบในฤดูร้อน
รู้จักการให้และการแบ่งบัน เหมือนข้าในฤดูฝน
จงทำประโยชน์ให้ผู้อื่นแต่สิ่งที่ทำนั้นจะต้องไม่ทำให้ตนเองเดือดร้อนเหมือนข้าที่รู้จักผลัดใบในฤดูหนาว
เมื่อฟังจบเด็กน้อยขอบคุณพี่ต้นไม้และบอกตัวเองว่าข้าจะเป็นแบบพี่ต้นไม้
.
.
.
.
ฝากกดติดตามและให้กำลังใจกันด้วยครับ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
