นมัสเต.. เพราะฉันหลงรักอินเดีย 🥘
สีสันละลานตาริมถนนเมืองชัยปูร์
"ทำไมถึงไปอินเดีย?" คำถามที่ได้ยินจนชินเมื่อบอกใครต่อใครว่ากำลังจะไปเยี่ยมแดนภารตะ โดยเฉพาะเมื่อฉันไปเยือนประเทศนี้เป็นครั้งที่สอง ผู้คนต่างพากันสงสัยว่า อินเดีย... มีอะไรดี?
หากถามฉันว่าเพราะเหหตุใดจึงติดอกติดใจประเทศนี้จนต้องถ่อไปถึงสองครั้งสองครา
ด้วยความสัตย์จริง ฉันไม่แน่ใจเช่นกันว่าทำไม เพียงแต่รู้ว่าชอบ รู้ว่าอยากกลับไปอีก
Kedarkantha เทรคภูเขาหิมะครั้งแรกในชีวิต
อินเดียเป็นประเทศที่มีภูมิประเทศกว้างใหญ่ไพศาลมาก ในขณะที่แคว้นจัมมูร์และกัศมีร์เป็นฤดูใบไม้ผลิ ที่กรุงนิวเดลีอาจจะกำลังเป็นหน้าฝน
อินเดียมีภูเขาสีเขียว ภูเขาหิมะ ภูเขาหิน
มีทะเล ทะเลทราย
มีสถาปัตยกรรมที่งดงาม และธรรมชาติที่งดงามยิ่งกว่า...
ครั้งแรกที่ฉันรู้จักอินเดีย ฉันถูกแนะนำให้รู้จักกับ "เลห์ ลาดัก" จุดหมายในฝันของนักเดินทางชาวไทย ตัวฉันเองในตอนแรกไม่ได้รู้สึกว่าอยากไปอะไรหรอก แต่มีเพื่อนชวนไป ก็เลยลองไปกับเขา อยากไปดูว่ามีอะไรดี
ที่เลห์ จะมีเจอซ่อมถนนไปตลอดทาง ในรูปคนขับรถของฉันจะโกนทัก "Julley!!" เค้าเลยโบกมือกลับมาให้
ความทรงจำแรกต่อเลห์ ปรากฏต่อสายตาตอนอยู่บนเครื่องบินขณะวิ่งตัดเหนือภูเขาหิมาลัยอันกว้างใหญ่ ภูเขาที่มียอดแหลมนับร้อยนับพันยอด ที่ปลายของแต่ละยอดมีหิมะสีขาวปกคลุมอยู่
เธอสวยมาก ฉันที่หลงรักภูเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จ้องมองหิมาลายาที่ปรากฎต่อสายตาจนตกอยู่ในภวังค์
แม้ในวันถัด ๆ มาจะมีโอกาสได้นั่งรถไต่ขึ้นไปตามสันเขาของเธอ แต่ไม่มีความประทับใจใดจะมากยิ่งไปกว่ายามที่ได้สบตากับหิมาลัยในมุมสูงครั้งนั้นอีกแล้ว...
my love at first sight--Himalayas
นอกจากธรรมชาติ อินเดียยังมีสถาปัตยกรรมที่สวยงาม ผสมผสานจากหลากหลายวัฒนธรรม
ลวดลายอันอ่อนช้อยที่ปรากฏอยู่ตามผนัง ขอบหน้าต่าง พื้นกระเบื้อง หรือฉากบังตา ล้วนมีเส้นสายอันเป็นเอกลักษณ์ บ้างนุ่มนวล บ้างหมดจด บ้างสนุกสนาน
เรียกได้ว่า หากมีเวลาได้พิพิจพิจารณาดูลวดลายต่าง ๆ เหล่านี้อย่างละเอียดแล้ว จะชมดูได้ไม่มีเบื่อเลย
ลวดลายประดับสถาปัตยกรรมอินเดียนั้น เป็นศิลปะที่ฉันคิดว่า มีความสวยแบบคลาสสิค บางขณะก็ดูร่วมสมัย อาจเนื่องมาจากลวดลายเหล่านั้นประกอบมาจากเส้นสาย และลายเรขาคณิต จึงทำให้ศิลปะของอินเดียไม่ได้ดูเก่าเบา โบร๊าณ โบราณ
หากแต่เก่าแบบคลาสสิค เก่าแบบโก้หรู
เอ๊ะ นี่ฉันชักจะชมอินเดียอย่างออกนอกหน้าเกินไปหรือเปล่า
เอาเถอะ ก็คนเราเมื่อได้รักได้ชอบอะไรแล้ว อะไร ๆ ล้วนมองเป็นงามไปหมด เห็นทีตัวฉันเองก็คงไม่พ้นเเบบเดียวกันนั้นกระมัง
Akba's Tomb
Akba's Tomb
ถัดจากสถานที่ก็คงจะเป็นผู้คน...
ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นจะมองว่าอย่างไร แต่สำหรับฉันวิถีชีวิตแบบดิบ ๆ ของอินเดีย เป็นสิ่งที่ฉันชอบมาก ไม่ว่าจะเป็นการจราจรอันพลุ่งพล่าน (ยิ่งกว่าพลุกพล่าน) เสียงแตรที่บีบบ่อยพอ ๆ กับเท้าเหยียบคันเร่ง คนที่ปลดทุกข์อยู่ริมถนน รถที่ต้องหลบวัว หรือแม้แต่พ่อค้าที่พยายามจะโกงเราอยู่ตลอดเวลา
เหล่านี้บางคนมองเป็นเรื่องเลววร้าย แต่ฉันกลับมองว่าเป็นสีสันของที่แห่งนี้ วิถีชีวิตแบบดิบ ๆ บ้าน ๆ แต่ก็เป็นเอกลักษณ์ในแบบของมันเอง
โมโม่เนื้อแกะ อาหารยอดฮิตทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย
หากเราถูกสิ่งที่เห็นว่าไม่งามนั้นบดบังสายตา ก็คงจะไม่มีโอกาสได้เห็นว่าวิถีชีวิตที่อินเดียก็มีความสวยงาม เมื่อเราเดินไปบนถนน ไม่มีเลยที่จะได้เห็นแต่มุมมองอันจืดชืด คนอินเดียเป็นผู้นิยมในสีสัน สีเหลืองบนส่าหรีฉูดฉาดไม่แพ้สีเครื่องแกงกระหรี่ในจานอาหาร คนอินเดียอัธยาศัยดี (แต่อย่าเผลอไปเชื่ออะไรแบบสนิทใจเชียว) และส่วนมากพยายามให้ความช่วยเหลือชาวต่างเป็นอย่างดี
แต่หากเรามัวแต่มองว่าคนอินเดียไม่มีสุขอนามัยที่ดี ขี้โกง ไม่มีวินัยจราจรไปเสียแล้ว สิ่งเหล่านี้อาจจะมองไม่เห็นก็เป็นได้...
ป้าขายดอกไม้--ถนนเมืองชัยปูร์
ริกเชอร์แบบแชร์กันนั่ง ทางเดียวกันไปด้วยกัน--เดลี
เมื่อแรกเริ่มก่อนออกเดินทางนั้น ฉันมักได้ยินประโยคที่ว่า
อินเดีย.. ไม่รักก็เกลียดไปเลย
ในตอนแรกฉันเองก็ยังสงสัย ว่าตัวเองจะออกหัวหรือก้อย
แต่ในตอนนี้ เมื่อมีคนมาถามว่ารักหรือเกลียด
ฉันไม่สงสัยอีกแล้ว
ว่าจะตอบเขาไปว่าอะไร.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
