[พื้นที่ระบายใจ] ต้องแต่งงาน??? เรา : มีข่าวดีมาบอก เขา : ทำไม– จะแต่งงานแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ เรา : ทำไมแต่งงานถึงต้องยินดีล่ะ เขา : อ้าว ก็จะมีอะไรที่จะเป็นข่าวดีสำหรับผู้หญิงที่อายุเกินสามสิบ นอกจากเรื่องการแต่งงาน

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

พื้นที่ระบายใจ

•

19 ธ.ค. 2019 เวลา 04:07 • บันเทิง

ต้องแต่งงาน???

เรา : มีข่าวดีมาบอก

เขา : ทำไม– จะแต่งงานแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ

เรา : ทำไมแต่งงานถึงต้องยินดีล่ะ

เขา : อ้าว ก็จะมีอะไรที่จะเป็นข่าวดีสำหรับผู้หญิงที่อายุเกินสามสิบ

นอกจากเรื่องการแต่งงาน

– – –

มีคนคู่หนึ่ง ที่ทำให้รู้สึกเศร้าเมื่อต้องนึกถึงเรื่องแต่งงาน

ห้าปีกับสัมพันธภาพอันดี ที่ไม่ใช่ ผมรักคุณ หรือคุณรักผม แต่เป็น เรารักกัน

แต่ความรัก ไม่ใช่ข้อสรุปทั้งหมดของชีวิต เพราะคู่นี้ยังมีเงื่อนไขอื่นๆ อีกมาก

ฝ่ายชายไม่สามารถวางแผนอนาคตวันข้างหน้าร่วมกับฝ่ายหญิงได้

เนื่องจากครอบครัวของฝ่ายหญิงไม่ยอมรับ

ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้าเขาก็จะไม่ถูกยอมรับ —

ทั้งที่ทั้งคู่รักกัน…

– – –

เรื่องราวของคนคู่นี้เป็นกรณีศึกษาที่ทำให้เราไม่สามารถจะมองเลยผ่านไปได้

ขณะเราเองก็มักจะถูกถามเรื่องแต่งงานอยู่บ่อยครั้ง

ยิ่งเมื่ออายุมากขึ้นก็ยิ่งถูกถามบ่อยขึ้น

ทั้งที่ทุกอย่างในชีวิตแทบจะเรียกได้ว่า “สมบูรณ์แบบ”

มีงานทำที่มั่นคงพร้อมด้วยยศถาบรรดาศักดิ์

มีความรู้ความสามารถที่ไม่มากมาย

แต่ก็เพียงพอที่จะทำมาหากินได้ไม่อดอยาก

มี “พื้นฐานจิตใจดี” ดังที่มีเพื่อนบางคนบอกเอาไว้

ครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง ก็ค่อนข้างอบอุ่น ไม่มีปัญหาอะไร

หน้าตาไม่สวยแต่ก็ไปวัดไปวากับเขาได้ – –

แต่ทำไมถึงยังไม่แต่งงาน?

นี่เป็นคำถามที่ชวนหงุดหงิดสิ้นดี

– – –

ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนในโลกที่จะเหมาะกับการแต่งงาน

การถูกตั้งคำถามว่า “แต่งงานหรือยัง” บางครั้งก็นึกโกรธคนถาม

ตอบแบบนางร้าย

1. เรื่องส่วนตัว – อยากรู้ไปทำไม (วะ)

2. ถ้าแต่งแล้ว กับ ยังไม่แต่ง มันมีผลกับการตายของใครหรือเปล่า

3. คิดว่าเราไม่มีปัญญาเลี้ยงตัวเองหรือไง ถึงต้องแต่งงาน

4. คิดว่าผู้หญิงต้องอยากแต่งงานทุกคนงั้นหรือ

5. ไม่มีใครเอา – แล้วไงล่ะ?

ตอบแบบนางเอก

1. ยังไม่พร้อมค่ะ

2. กำลังดูๆ กันอยู่ค่ะ

3. ไม่เกินสิ้นปีนี้แน่นอนค่ะ

4. รอให้พี่เค้ามาขอค่ะ

การแต่งงาน มันไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด

แต่การจะอยู่กับใครสักคนให้ได้ไปตลอดชีวิตต่างหากที่น่าคิดกว่า

จะรู้ได้ยังไง ว่าจะอยู่กันได้โดยที่ไม่เลิกกันเพราะผู้ชายไปมีเมียน้อย

จะรู้ได้ยังไง ว่าจะทนกันได้ถ้าใครคนหนึ่งแสดงความร้ายกาจของตัวเองออกมา

จะทนได้แค่ไหน ถ้าใครอีกคน เป็น / ทำ /ชอบ ในสิ่งที่ตรงข้ามกับตัวเอง

แล้วจะมั่นใจได้ยังไง ว่า “คนที่จะเกิดมา” นั้น สามารถทำให้เขามีความสุขได้

ถ้ารู้วิธีจัดการกับเรื่องพวกนี้ได้– การแต่งงานมันก็ง่ายนิดเดียว

เราอาจจะเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายและมีทัศนคติเป็นลบในเรื่องการแต่งงาน

เพราะเราไม่เคยแต่งงาน และก็ไม่มีใครที่เราคิดจะอยากแต่งงานด้วย

เราแทบไม่เคยคิดถึงเรื่องแต่งงาน แต่เรามักจะคิดว่า “อยากอยู่กับใคร” มากกว่า

เราไม่ใช่คนทันสมัย แต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองหัวโบราณ

เราไม่ซีเรียสเรื่องอยู่ก่อนแต่ง ถ้าคิดว่าอยู่ แล้วมีความสุขก็อยู่ไป

ถ้าอยู่แล้วฝืนใจ ก็ไม่ต้องอยู่—นั่นหมายถึง ต้องยังไม่มีลูก ไม่มีพันธะ

ทำให้เด็กที่เกิดมาต้องรับภาระของพ่อแม่ที่สร้างขึ้น

เราคิดว่าถ้าคนคนหนึ่งเลือกที่จะอยู่กับใครสักคน

ก็น่าจะมีพื้นฐานมาจากความรัก ถ้าไม่รักกันแล้วจะอยู่ด้วยกันไปทำไม

แต่เราก็ไม่ได้แอนตี้การแต่งงานถึงขั้นหัวชนฝาว่าชาตินี้จ้างให้ก็ไม่แต่ง

เพราะเราเองก็ยอมรับในเรื่องวัฏจักรของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน

เราจะแต่งงานก็ต่อเมื่อเรา “ต้อง” แต่ง – ไม่ใช่เพราะ “อยาก” แต่ง

บางครั้งเราปฏิเสธการไปงานแต่งงานอย่างเสียมารยาท

เพราะเรามองการแต่งงานเหมือน “ภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง”

และเป็นเรื่องที่เราไม่ชอบดู เรายินดีที่จะเห็นใครๆ มีความสุข

แต่ความสุขของเราคือเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันไปนานๆ

โดยไม่ได้ยินข่าวเรื่องผู้ชายไปมีเมียน้อย หรือต่างก็ทำงาน

จนลืมว่ามีลูกอีกสองคนกำลังขาดความอบอุ่นอยู่…

นั่นน่าจะเป็น ความสุขจริงๆ ของการแต่งงานนะ

– – –

อีกไม่นานจะมีงานแต่งงานเพื่อนสนิทสองคนไล่เลี่ยกัน

เราพยายามที่จะปัดทิ้งความรู้สึกว่าการไปงานแต่งงาน

คือการไปดูภาพยนตร์ โดยการหาชุดสวยๆ เอาไว้ใส่ไปงาน

มันคงดูแปลกที่เราจะไปงานแต่งงาน —

การยืน และเดิน คนเดียวท่ามกลางผู้คนในงานที่เราไม่รู้จักใครเลย

นอกจากเจ้าบ่าว หรือไม่ก็เจ้าสาว เท่านั้น (นั่นเป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้น)

มันสยองขวัญมากเมื่อเราเป็นคนที่โดดเดี่ยวที่สุด

เพราะเหมือนตัวเองกลายเป็นสุญญากาศของงาน—

เนื่องจากส่วนมาก เรามักจะถูกเชิญโดยเจ้าบ่าว หรือเจ้าสาว

โดยที่เราก็รู้จักแต่เจ้าบ่าวหรือเจ้าสาวคนเดียวนั่นแหละ ทั้งงาน

พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนพ้องเค้า แขกเหรื่อ เราก็ไม่รู้จักใครเลย…

การแต่งตัวสวยมากไปในที่ที่ไม่รู้จักใครเลยเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

มากกว่าการแต่งชุดพรางไปเดินคนเดียวที่เขาชนไก่ตอนกลางคืนเสียอีก

นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เราไม่ชอบการไปงานแต่งงาน

แต่อีกไม่นาน เราจะต้อง “ฝึกไป” เพราะเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก

—

เราอาจจะอยู่กับใครสักคนไปตลอดชีวิต

โดยไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้นเลย…

และเราอาจจะต้องแต่งงาน ถ้าจำเป็นต้องแต่งงาน

ถ้าหากอยากให้เราแต่งงานนัก

ก็ทำให้เรารัก (ใครสักคน) ให้ได้สิ- –

…ถ้าเก่งจริง…

————–

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน