เมื่อสิ่งแวดล้อมคือต้นทุนที่ต้องจ่าย
ในรูปแบบเศรษฐกิจปัจจุบัน ความเป็นไปของเศรษฐกิจถูกโครงสร้างแบบทุนนิยมกำหนดทิศทางอย่างแข็งขัน ทำให้เรื่องของกำไร-ขาดทุน เป็นเรื่องหลักที่จะส่งผลต่อความเป็น-ความตาย ขององค์กรนั้นๆ หรือแม้แต่ประเทศต่างๆ ก็ตามที
ต้นทุน ถือเป็นหนึ่งเงื่อนไขที่จะส่งผลต่อ กำไร-ขาดทุน ขององค์กรนั้นๆ และเป็นที่แน่นอนว่าทุกภาคส่วนย่อมต้องการกดต้นทุนให้มากที่สุด เพื่อให้เกิดกำไรมากที่สุดต่อองค์กร ซึ่งถือเป็นผลตอบแทนที่คุ้มค่ากับการลงแรงไป
แต่เมื่อ “สิ่งแวดล้อม” กลายเป็นประเด็นที่ถูกตั้งคำถามถึงการมีอยู่ท่ามกลางกระแสทุนนิยมที่เชี่ยวกราด ซึ่งจะส่งผลต่อวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคนอย่างช้าๆ โดยในปัจจุบันสิ่งแวดล้อมถูกผลักให้ไปอยู่ในขอบเขตของต้นทุน ที่เป็นภาระทำให้ค่าใช้จ่ายของการดำเนินงานสูงขึ้น ขั้นตอนยุ่งยากมากขึ้น เสียทั้งกำลังคน และกำลังงาน
ที่รุนแรงกว่านั้นสิ่งแวดล้อม ยังถูกมองเป็นต้นทุนจม คือทุนที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้อีกต่างหาก ฉะนั้นภาพลักษณ์ของสิ่งแวดล้อมจึงกลายเป็นสิ่งน่าขยาดสำหรับทุนนิยมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ในทางเศรษฐศาสตร์ สิ่งแวดล้อมเปรียบเสมือนทรัพย์เสรี คือทรัพย์ที่มีอย่างดาษดื่น ไม่มีมูลค่าที่จำเป็นต้องจ่าย
แต่เมื่อมีกฎหมายมาบังคับทำให้ สิ่งแวดล้อมกลายเป็นเศรษฐทรัพย์ หรือทรัพย์ที่มีมูลค่าต้องจ่าย ทำให้สิ่งแวดล้อมเกิดมูลค่า จากการบังคับให้มี มากกว่าการมีมูลค่าตามกลไกตลาด
แล้วถ้าทำให้สิ่งแวดล้อมเป็นเศรษฐทรัพย์ที่มีมูลค่าจากกลไกตลาดเพิ่มเติม มากกว่าการบังคับทางกฎหมาย จะเป็นการแก้ปัญหาทางด้านต้นทุนของทุนนิยมได้หรือไม่? และจะทำให้เรื่องของการรักษาสิ่งแวดล้อมเข้มแข็งในระบบทุนนิยมขึ้นอย่างไร? เป็นเรื่องที่ส่วนตัวคิดว่าน่าสนใจ
แต่จะทำอย่างไรให้มูลค่าของสิ่งแวดล้อมเกิดขึ้นตามกลไกตลาด เป็นเรื่องที่ยากพอดู
เรื่องนี้นอกจากจะทำให้สิ่งแวดล้อมอยู่ได้แล้ว ก็จะทำให้ระบบเศรษฐกิจและผู้ประกอบการอยู่ได้เช่นกัน แล้วสังคมก็จะก้าวไปพร้อมๆ กันได้ โดยที่ไม่ต้องทิ้งใครไว้ข้างหลัง...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
