พวกเราให้ทานกันบ่อย เพราะเป็นบุญที่ทำได้ง่าย แต่ทานที่ดี ส่งผลที่ดี ต้องมาจากองค์ประกอบที่ดี ประกอบด้วย ผู้ให้ (เรา) > วัตถุทาน > ผู้รับ ดังนี้
🌳 ผู้ให้ต้องมีศีล และให้ด้วยจิตที่เมตตา ซึ่งเรื่องศีลนี่ก็เล่ากันได้อีกยาว เอาแค่ศีล5 นี่ก็ยากมาก เช่น เราให้ทานเพราะหวังในผลว่าทำแล้วเราจะร่ำรวย ถือว่าไม่ได้ทำบุญด้วยจิตบริสุทธิ์ แอบเจ้าเล่ห์ แบบนี้บกพร่องในศีลข้อ 2 เป็นต้น
🌳 วัตถุทานที่จะให้ก็ต้องได้มาโดยชอบ การให้มากให้น้อยส่งผลต่างกันหรือไม่ อันนี้ขึ้นกับว่าเราได้ตั้งใจใช้ความประณีตกับทานนี้แค่ไหน ตัวอย่างเช่นเศรษฐีควักเงินใส่ตู้รับบริจาคหนึ่งพันบาท ซึ่งเป็นเพียงเศษเงินของท่าน โดยไม่ได้คิดอะไรมากไม่สนใจว่าเงินนี้จะก่อประโยชน์อะไรกับใคร เห็นตู้ก็ใส่ ใส่เยอะหน่อยโชว์พาว กับอีกคนบรรจงตื่นแต่เช้าหุงข้าว เก็บอาหารชั้นเลิศของบ้านตน จัดสำรับอย่างประณีตเพื่อนำไปถวายพระด้วยจิตเลื่อมใส แบบนี้คนหลังน่าจะได้บุญมากกว่า
🌳 ผู้รับ จะเป็นเนื้อนาบุญ ให้ข้าวสัตว์กับให้ข้าวพระอรหันต์ บุญนั้นแตกต่างกัน พระอรหันต์ย่อมไม่ใช้สิ่งที่เราให้เพื่อปรนเปรอกิเลสตนเอง แต่เป็นไปเพื่อส่งเสริมธรรมให้ขยายกว้างขวางขึ้น ..... แต่ไม่ว่าเนื้อนาบุญจะเป็นใคร การให้ทานด้วยจิตที่หมดจดก็เกิดบุญทั้งนั้น