เรื่องเล่าที่23...เพื่อเธอตลอดไป
เรื่องเบาๆแบบบ้านๆมาเล่าสู่กันฟังเช่นเคยครับคุณผู้ชม
คราวนี้เป็นเรื่องรักๆของหนุ่มหน้าใสวัยห้าสิบต้นๆ
รุ่นราวคราวเดียวกับข้าพเจ้าเอง
วันเสาร์ที่ผ่านมานี่เอง และก็เช่นเคยแหละครับ
ตกเย็นวันเสาร์แอดก็มักจะนัดดื่มอะไรเย็นๆ
กับพรรคพวกด้วยกันเสมอ
เสาร์นี้มีเพื่อนที่หายไปพักนึงกลับมาร่วมวงอีกครั้ง
เพื่อนคนนี้ขอสมมุตินามว่าพี่ต้นก็แล้วกัน
พี่ต้นอยู่เย็นเป็นโสดมาเนิ่นนานแล้ว
ที่ผ่านมาพี่ต้นก็เหมือนกับแอด
ที่ต้องตกเป็นผู้ประสบภัยความเหงา..น่าสงสารเนอะ
แต่หลายเดือนที่แล้ว พี่ต้นไปแอบชอบสาวน้อยวัยสี่สิบคนนึง
เป็นแม่ม่ายลูกติด
สามีเธอเสียชีวิตไปได้หลายปีแล้ว
แต่เธอคนนี้ยังใส่แหวนไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายตลอดเวลา
กับพี่ต้นก็ดูเหมือนเธอจะยังไม่ยอมเปิดใจ
และพี่ต้นก็ดูเหมือนเริ่มถอดใจ พร้อมตัดพ้อตัวเองเล็กน้อย
ว่าอาจเป็นเพราะอายุที่ต่างกันหนึ่งรอบก็เป็นได้
แอดเองในฐานะผู้เชี่ยวชาญเรื่องความรัก ในด้านทฤษฎี
ส่วนภาคปฏิบัตินั้นอีกเรื่องนึง 😅
เคยได้ยินใครคนนึงกล่าวไว้..
ไม่มีใครแก่ชราเกินกว่าที่จะรัก
แต่เราจะแก่ชราทันที เมื่อเราเลิกที่จะรัก
ตอนนั้นก็เลยให้กำลังใจพี่ต้นว่า..
เมื่อเราเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่เราสมควรรัก
หัวใจของเราก็จะหาวิธีที่สมควรทำได้เอง
จริงๆที่แนะนำไปเช่นนั้น ก็เพราะแอดเองก็ไม่รู้ต้องทำยังไง
โถ...เอาตัวเองยังไม่รอดเลย
และหลังจากนั้นพี่ต้นก็หายไปพักนึง
จนกระทั่งมาเจอกันเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
พี่ต้นหน้าตาดูสดชื่นมาก
ก็เลยได้ทราบว่า พี่ต้นทำสำเร็จ คุยกันมาได้เดือนกว่าแล้ว
ได้ไปทานข้าวด้วยกันหลายครั้งแล้ว
และล่าสุดเธอก็ถอดแหวนวงนั้นออกแล้วด้วย
พร้อมหล่นประโยคหวานๆ
มากะแทกใจที่บอบบางของแอดอีกด้วยว่า...
ถึงจะไม่มีโอกาสได้ ทำให้เธอตลอดมา
แต่ก็จะขอ ทำเพื่อเธอตลอดไป
จริงอย่างที่เคย ได้ยินจอมยุทธ์ท่านนึงกล่าวไว้ว่า
ใต้หล้าไร้เรื่องลำเค็ญ
เพียงกลัวเกรงขาดความตั้งใจ
แอดก็เลยยิ่งเชื่อมั่นว่า
ความอดทน จริงใจและความตั้งใจ
สามารถทำให้เราผ่านพ้นอุปสรรคไปได้จริงๆ
Cr.ภาพจาก iStock
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
