29 ธ.ค. 2019 เวลา 19:07 • บันเทิง
เรื่องสั้น "นอนฝั่งไหนก็หลับไม่ลง"
..... ณ บ้านไร่ปลายนา อากาศยามเช้ามืดช่างสดชื่นเหลือเกิน ท้องฟ้าเริ่มสว่างแล้ว สายลมพัดแผ่ว ๆ ใบไม้ก็พลิ้วไหวไปตามลม เสียงใบไม้แห้งร่วงหล่นพื้นลงทับใบเก่าด้านล่าง มองออกไปไกลสุดสายตาก็มีแต่สีเขียวของต้นข้าว
..... ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านนา ก็จะตื่นแต่เช้าแบบนี้ เพื่อออกมายืนรับอากาศบริสุทธิ์ เมื่อคืนหลับสนิท ตื่นมารู้สึกสมองปลอดโปร่งเสียจริง เขาเคยอยู่ในกรุงเทพมหานคร เมืองหลวงของประเทศไทย ที่นั่นชีวิตเขาสับสนวุ่นวายมาก ไม่เคยมีความสุขแบบอยู่ที่บ้านนานี้เลย เขาครุ่นคิดถึงคืนวันเก่า ๆ อันยุ่งเหยิงที่นั่นอีกครั้ง
..... ในห้องเช่าบนคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร นายสอนเข้านอนแต่หัวค่ำ มารู้สึกตัวตื่นด้วยเสียงดังตึงตังของห้องเช่าที่อยู่ติดกัน เพิ่งเที่ยงคืนเอง นายสอนได้ยินเสียงข้างห้องขว้างปาข้าวของดังลั่น คู่นี้เพิ่งจะมาอยู่ได้ยังไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ ไม่เคยทะเลาะกันเลยเรียกได้ว่าเหมือนข้าวใหม่ปลามัน ทำไมคืนนี้ถึงเกิดทะเลาะกันได้ ว่าแล้วนายสอนก็แนบหูกับฝาห้อง แอบฟังด้วยความอยากรู้
..... ผู้หญิง : "พี่บอกอ้อยมาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"
..... พอสิ้นเสียงของผู้หญิงพูด ฝาห้องตรงด้านที่นายสอนแนบหูอยู่ก็กระเทือนอย่างแรงด้วยมีของปามากระทบ นายสอนสะดุ้งเฮือก เธอรู้ว่าเราแอบฟังหรือเปล่าถึงปามาได้ตรงจุดเป๊ะเลย
..... ผู้ชาย : "ผู้หญิงคนไหน วันนี้มีผู้หญิงออกเยอะแยะที่เข้ามาทักเราสองคน ไหนจะสาวเสิร์ฟ แคชเชียร์คิดเงิน โต๊ะข้าง ๆ หรือแม่บ้านของโรงแรม พี่ว่าเราพักผ่อนกันเถอะ ใจเย็นนะที่รัก"
..... ผู้หญิง : "ก็สาวสวย คนที่เดินมาทักตอนพี่ป้อนไอศกรีมอ้อย ผู้หญิงคนที่พูดว่า สัมมนาเสร็จแล้วเจอกัน ไงพี่ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครบอกมาเดี๋ยวนี้นะ"
..... ผู้ชาย : "เธอจะเป็นใครไม่เกี่ยวกับเราสองคน เราจะไปพูดถึงคนอื่นให้ไม่สบายใจทำไม เราคุยแต่เรื่องของเรากันดีกว่านะที่รัก"
..... ผู้หญิง : "พี่ไม่ต้องมาพูดดี ถ้าไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร คืนนี้ไม่ต้องนอนกันแล้วล่ะ อ้อยไม่ให้พี่นอน" เสียงข้าวของโพล้งเพล้ง เปรี้ยงปร้าง ดังลั่นขึ้นอีกรอบ
..... ผู้ชาย : "โธ่เว๊ย แค่นี้พี่ก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ยังจะอาละวาดพี่อีกคน พี่ยิ่งคิดไม่ออกว่ากลับบ้านจะบอกเมียเรื่องอ้อยยังไงดี สงสัยหัวแตกแน่คราวนี้"
..... ผู้หญิง : "พี่? พี่หมายความว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียพี่ ไหนพี่บอกว่าตัวคนเดียว" ว่าแล้วก็ส่งเสียงร้องไห้โฮ ๆ ลั่นแบบไม่เกรงใจเพื่อนข้างห้องซะเลย
..... นายสอนนอนหัวเราะ หึ หึ คืนนี้ไม่ต้องนอนแล้วเรา ท่าจะจบยากซะแล้วเรื่องนี้ ไปนอนที่โซฟาอีกฟากห้องดีกว่า ว่าแล้วก็หอบหมอนผ้าห่มไปนอนที่โซฟา ก็ได้ยินเสียงสามีภรรยาห้องฟากนี้คุยกันเสียงดัง นายสอนก็นอนฟังเพลินๆ เพราะเสียงคุย ยังดีกว่าเสียงทะเลาะกัน
..... สามี : คุณจำได้หรือเปล่า? เมื่อยี่สิบปีก่อน ตอนที่เราแอบเป็นกิ๊กกัน แล้วพ่อของคุณจับได้ จนยื่นข้อเสนอให้ผมเลือกระหว่าง “แต่งงาน” กับ “ติดคุก”
..... ภรรยา : จำได้ค่ะ ชั้นจำวันนั้นได้แม่นเลย คุณเลือก "แต่งงาน" กับฉันขอบคุณมากนะคะ
..... สามี : ใช่ผมเลือกแบบไม่ต้องคิดเลย
..... ภรรยา : ค่ะ คุณเลือกเพราะจิตใต้สำนึกของลูกผู้ชาย
..... สามี : ถ้าวันนั้นผมคิดสักหน่อย คงเลือกติดคุก วันนี้ ผมก็คงจะพ้นโทษแล้วนะ โอ๊ย คุณตบหน้าผมทำไม
..... ภรรยา : ทดสอบว่าเมื่อกี้คุณพูดจริงหรือละเมอพูด
..... สามี : แน่จริงตบอีกทีซิ
..... ภรรยา : ท้าเหรอ ฉันตบอีกทีแล้วไง
..... สามี : ดีนะที่เชื่อฟังผม ไม่งั้นเจ็บตัวแน่
..... ภรรยา : "ไม่ทะเลาะกับคุณ คุยเรื่องฮา ๆ กันดีกว่า เมื่อหัวค่ำคุณไปที่คลีนิคแอบดูตามนัดหรือเปล่า"
..... สามี : "ไปแอบดูมาแล้ว"
..... ภรรยา : "แล้วคุณเห็นไหมว่าผู้ช่วยฉันหน้าอกผิดธรรมชาติ"
..... สามี : "เห็นแล้วเต็มตาเลย แล้วทำไมคุณต้องเปิดหน้าอกของคุณด้วยล่ะ"
..... ภรรยา : "ถ้าฉันไม่เปิดก่อนแล้วผู้ช่วยจะยอมเปิดหรือคะ แล้วทำไมคุณไม่ขำล่ะ แน่ะเงียบจัง ทำหน้าซึมด้วย ไม่ขำเหรอ"
..... สามี : "ตอนนี้ผมไม่ขำหรอก แต่เพื่อน ๆ ของผมวันนั้นมันขำกันใหญ่"
..... ภรรยา : "ห๊าาาาา นี่คุณไม่ได้ไปดูคนเดียว"
..... สามี : "ก็ผมเห็นว่ามันแปลกดีเลยชวนเพื่อนทั้งก๊วนไปดูด้วย"
..... ภรรยา : "คุณทำฉันขายหน้า"
..... สามี : "คุณซิทำผมขายหน้า เพื่อนหัวเราะผมกันใหญ่ มันบอกว่าเพิ่งรู้ว่าผมมีถุงกาแฟอยู่ที่บ้าน"
..... ภรรยา : "นี่คุณว่าของฉันยานเป็นถุงกาแฟหรือ นี่แน่ะ" โครม!
..... สามี : "อ๋อย" !
..... นายสอนนึกในใจหนีเสือปะจระเข้แล้วเรา สามีภรรยาบ้านห้องฟากนี้กำลังทะเลาะกันอีกคู่ กรรม! "หลับไม่ลง" แล้ว นายสอนลุกไปเปิดทีวี แต่นายสอนไม่ได้ดูทีวีมากนัก เขากลับคิดถึงลูกและเมียที่อยู่บ้านนา นึกดีใจที่ลูกเมียอยู่ในที่ที่มีแต่ความสงบสุข ไม่วุ่นวายแบบที่นี่
..... นายสอนมองนาฬิกาตีห้าแล้ว เขาปิดทีวีเดินออกมาที่ระเบียงหลังห้อง เหม่อมองลงไปยังถนนด้านล่าง ผู้คนเดินกันขวักไขว่ เสียงรถวิ่ง เสียแตรรถ เสียงเอะอะโวยวาย เสียงตะหลิวดังบอกว่ามีคนกำลังทำอาหารเช้า เสียงคนเดินผ่านหน้าห้อง มองดูความวุ่นวายได้สักพัก นายสอนก็อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน
..... นายสอนยิ้ม คิดถึงวันคืนเก่า ๆ ใน กทม. จะว่าลำบากก็ลำบาก สนุกก็สนุกไปอีกแบบ แต่วันนี้เขากลับมาอยู่บ้านถาวรแล้ว เขามีความสุขมากกว่า ได้ทำอาชีพอยู่กับบ้าน พร้อมหน้าลูกเมีย มีกินสามมื้อ แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว
เขียนโดย ..... PippaSmile พิปป้าสมายล์
ฝากติดตามอีก 2 เพจค่ะ คลิก
เพจ จับเข่าคุยกัน กับ พิปป้าสมายล์ PippaSmile
เพจ กลอนและคำคม โดย พิปป้าสมายล์ PippaSmile
โฆษณา