สวัสดีครับพ่อ : โฟล์ค ยกมือสวัสดีคุณพ่อ
ที่กำลังแกะพัสดุที่เพิ่งส่งมาถึง
.
พ่อ : กลับมาแล้วหรอลูก เรียนสนุกมั๊ยลูก..วันนี้
.
โฟล์ค : สนุกกับเพื่อนมากกว่าครับพ่อ (โฟล์ค หัวเราะ)
ว่าแต่...พ่อสั่งไม้อะไรมาหรอครับ หน้าตาแปลก ๆ
ดูไม่เหมือนกับที่สั่งมาเป็นประจำเลยครับ
.
พ่อ : ไม้มะม่วงน่ะลูก
.
โฟล์ค : อ้าว..! ไม้มะม่วงบ้านเรานี่ทำกีตาร์ได้ด้วยหรอ
ครับพ่อ เสียงจะสู้ไม้ของเมืองนอกได้หรอครับ
.
พ่อ : ทำได้สิลูก กีตาร์นั้นทำจากไม้ ไม่ว่าจะเป็นไม้อะไร..
ก็นำมาสร้างกีตาร์ได้ทั้งนั้นแหละลูก
.
โฟล์ค : สุดยอดเลยครับพ่อ แต่ไม้มะม่วงไม่เป็นที่รู้จัก
ของมือกีตาร์ เค้าจะซื้อหรอครับพ่อ..?
.
พ่อ : อะไรที่เราตั้งใจทำมาก ๆ ล้วนมีค่าเสมอนะลูก..
อย่างน้อย ๆ ก็ ลูกคนนึงละ ที่เห็นคุณค่า
(พ่อยิ้ม มือก็กำลังวัดระยะของไม้เพื่อทำการตัด)
.
โฟล์ค : จริงอย่างพ่อว่านะครับ (โฟล์ค เหม่อลอย
นึกถึงภาพที่พ่อกำลังทำกีตาร์แต่ละตัวขึ้นมา
กว่าจะเสร็จได้แต่ละตัว ใช้เวลาหลายวัน )
โฟล์ครักกีตาร์ทุกตัวที่พ่อทำเลยครับ
.