สมชื่อ ทิ้ง แต่ เก็บ
ดูจบแล้วเข้าใจเลยทำไมคนเกลียดเยอะ
ก็ไปหลอกเค้าอะ ไปให้ความหวังเค้า ...
ทั้งที่จริง มันดีนะ นี่มันหนังเสพย์ฟีล
ที่ไม่ได้ให้เข้าไปร้องไห้คิดถึงแฟนเก่า
แต่ไปจุกไปให้เค้าชกท้อง และบอกว่ามึงมันเลว
.... เนื้อหาหนังทั้งหมด จะอยู่ในบรรทัดถัดไป .....
How to ทิ้ง ....
เราต้องอย่าลืมว่าเราอ่านหนังสือ Tutorial อยู่
แต่ How to ทิ้ง เป็นหนังสือ How to ที่ตอแหลสิ้นดี ...
เริ่มจาก trailer ที่หลอกคนดูทั้งประเทศว่าคือหนังรัก
แต่ไส้ในคือหนังการเมืองข้นคลั่ก ดูตอนแรกคิดว่าไม่ตั้งใจ แต่หลายฉากนี่รู้สึกเลยว่าตั้งใจมาก
หลอกคนดูว่าเพลง ทิ้งแต่เก็บ มันคือแต่งมาให้จีน ...
แต่ถ้าคุณนั่งดูเพลินๆไปถึงตอนจบ ที่ Credit ขึ้นแล้วฟังเพลงดีๆ เพลงนี้มันแต่งให้แม่จีน ชัดๆ
ถ้าเราแทนของชิ้นหนึ่งในท่อนนี้ด้วย เปียโนอันนั้น
“ตกอยู่ชิ้นหนึ่ง ใครใจร้ายจังเลย
ทิ้งไว้ที่เดิม หรือทิ้งที่ไหนดี
แค่อยากจะขอเก็บไว้ที่เก่า
และไม่บอกใครให้มันเป็นเรื่องราว
จะไม่เปลี่ยนไปจะนานนานเท่าไร
จะเก็บและทิ้งเรื่องดีดีเอาไว้”
และสุดท้าย .... หนังกลับไม่ได้บอกให้เราทิ้งอะไรเลย
หนังกลับย้อนให้เราเห็นว่าจีนเสียใจแค่ไหนที่ทิ้งมันไป
หนังคือการประทะกันของเด็กนักเรียนนอกที่ก็ไม่ได้อยากกลับมา ”บ้าน” เท่าไหร่ แต่มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ต้องกลับ .... กับคนสูงวัย คนที่อยู่มาก่อน หรือ แม่ที่เป็นเจ้าของ “บ้าน” แต่เดิม คน
โดยมีคนกลางคือพี่ชาย ผู้ไม่มีปากเสียง และประนีประนอม แต่ด้วยวัยก็เลยคิดคล้ายนอกมากกว่า แต่ก็เข้าใจแม่
หากเราแทนบ้าน คือสังคม คือประเทศ
จีนคือคนรุ่นใหม่ที่อยากเปลี่ยนแปลง
แม่คือคนรุ่นเก่าที่พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่
พี่ชายคือคนส่วนใหญ่ที่เหลือของประเทศ
เมื่อจีนอยากเปลี่ยนแปลง โดยรื้อ และทิ้งมันให้หมด
แต่แม่ไม่อยากให้แตะต้องบางอย่าง ซึ่งของเดิมมันดีอยู่
จึงเกิดการปะทะกัน ซึ่งมีไม่กี่ฉากแต่อิมแพค
ในเมื่อบ้านมันเป็นของทุกคน ทำไมจีนเห็นแก่ตัวจัง
ทำไมชอบคิดแทนคนอื่น ทำไมชอบคิดแทนแม่
ว่าแม่ดักดานและวนเวียนอยู่กับสิ่งเก่าๆ
ที่มันไม่ฟังก์ชันแล้วสำหรับ Generation เรา
ผู้ซึ่งพูดคำคมและ How to , Guild Book และตามตูดฝรั่ง
กลับแม่ที่พูดปกติและด่าจริงจังชัดถ้อยชัดคำ
หนังสร้าง Contrast ได้ดีจัง ....
ในเมื่อบ้านมันเป็นทีาของทุกคน ทำไมแม่ถึงไม่มีที่ทาง ให้มีความสุข และได้ทำในสิ่งที่ชอบบ้าง ...
ชอบที่คนรุ่นใหม่สาดคำคมกลวงๆ กันทั้งเรื่อง
ก่อนจะพบความจริงว่า ชีวิตจริงมันยากกว่าคำคมหวะ
พอโดนเอง ก็จุก พอโดนเองก็ไม่พอใจ พอโดนเองก็ไปไม่เป็น แล้วจึงเริ่มเข้าใจว่า แท้จริงแล้ว คำคม หรือ How to มันก็ไม่เท่าคุณประสบการณ์เอง จึงเข้าใจ
หนังไม่มีคำตอบอะไร ว่าคนในสังคมควรทำอย่างไร
ก็แน่หละ เพราะทุกคนมันเห็นแก่ตัวไง ทุกคนมันก็ต้องเลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุดสำหรับตัวเอง ... อย่ามาทำเป็นคนดีนักเลย ว่าคิดถึงคนอื่น ยอมรับมาเถอะว่าเธอมันคนเห็นแก่ตัว .... และก็ใช้ชีวิตไป อย่าหลอกตัวเอง ว่าทำเพื่อคนอื่น และเป็นคนดี
ชอบตัวละครพ่อ ที่แทนความสุขและรุ่งโรจน์ในอดีต
ที่คนรุ่นใหม่คือจีน เชื่อว่ามันมีทางกลับมาแล้ว
แต่คนรุ่นเก่าคือแม่ ก็รู้เท่าจีน แต่ชั้นอยากเก็บไว้ที่เดิม
ไม่ต้องเพิ่มเติมให้มันเป็นเรื่องเป็นราว
และไม่เปลี่ยนใจจะนานนานเท่าไร
จะเก็บและทิ้งเรื่องดีดีเอาไว้ .... อย่ามาคิดแทนชั้น ...
เอ๊ะ หรือว่าเราคิดมากไป ....
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
