เล่าเรื่อง "ถุง"
เค้าให้เอาถุงผ้าไปใส่ของ เริ่มเมื่อวาน ตั้งใจเต็มที่จะถือไป สุดท้ายก็ลืม หอบหิ้วพะรุงพะรังกลับมา ทำให้คิดถึง เรื่องถุง ๆ เมื่อสมัยเด็ก ๆ
จำได้ว่า สมัยนั้นสักสามสิบปีกว่า ๆๆ ดูเก่านิดนึง 555
แม่จะไปตลาดนัด แค่ประมาณเดือนละครั้ง ซื้อกันเยอะมา หอบหิ้วเต็มลำเรือ ไม่รู้สึกลำบาก อะไรสักอย่าง และไม่รู้ด้วยว่าการไม่ใส่ถุงในสมัยนั้น คือการลดโลกร้อน หรืออนุรักษ์
เห็นแม่ ..... เลือกซื้อเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ชุดนักเรียน พ่อค้าแม่ค้าก็จะใส่ถุงกระดาษ ที่เรียกว่าถุง โชคดีให้ กลับมาถึงบ้าน เอาของออก จัดแจงวางเล่นหมากฮอสต่อ
เห็นแม่... ซื้อหมู พ่อค้าแม่ค้าก็จะ ใช้ใบตองห่อ มัดด้วยเชือกฟางสำหรับหิ้ว บางร้านก็ห่อนด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ แม่ก็หย่อนลงตระกล้าใบใหญ่ ที่เตรียมไป เมื่อก่อนไม่ซื้อเยอะ เพราะไม่มีตู้เย็นเก็บ กลับมาถึงบ้าน ต้องหั่น รวน เก็บไว้ทำกับข้าว
ถ้าจะซื้อ ผักสด ก็ หยิบ ๆ แล้วชั่ง ใส่ตระกล้าเลย ส่วนพวกขนม ถ้าเป็นขนมแห้ง ๆ เค้าก็จะใส่ถุงกระดาษให้ ถ้าเป็นขนมไทย ๆ ก็จะห่อด้วยใบตอง กลัดไม้กลัด จับใส่ตระกล้าเช่นกัน
สมัยนั้น...ไม่มีห้างสรรพสินค้า ไม่มีร้านสะดวกซื้อ แหล่งช้อปปิ้งคือตลาดนัด มีทุกอย่างให้เลือก ข้าวของเครื่องใช้ ของกิน อุปกรณ์ทำมาหากิน คนสมัยนั้นเค้าจะซื้อเฉพาะของที่ใช้และจำเป็นต้องใช้ ของที่ไม่ได้ใช้ ไม่เคยเห็นซื้อ อยากได้ของเล่นสักชิ้น ต้องยืนนิ่ง ๆ ทำสายตาละห้อย อยู่หน้าร้านนานมาก ถ้าแม่ไม่ซื้อให้ ก็ต้องเดินก้มหน้าตามต้อย ๆ ต่อไป ไม่กล้าร้องเอา
ของที่จะต้องซื้อ ก็จะเป็นพวกเครื่องปรุง หอม กระเทียม น้ำปลา ยกลัง มันหมู มาเจียวน้ำมัน วันไหนซื้อหมู ถือเป็นลาบปาก ผักแทบไม่ซื้อ ผักบัวสายบัว ในคลองเก็บกันไม่ไหว ปลาหาสด ๆ ทุกวัน ไข่ก็เก็บจากไก่จากเป็ดที่เลี้ยง วันละสองสามฟอง รวมๆไว้ พอมีเยอะก็จับทำไข่เค็ม เงินมีน้อย แต่ของกินมีเยอะมาก
ว่าแล้วก็คิดถึง...เสน่ห์ของวันวาน
เสน่ห์ของถุงกระดาษ ตระกล้าสารพัดนึก ใส่ได้ทุกอย่าง
คิดถึง.... วันที่เก็บกินได้รอบ ๆ บ้าน
ใครจะคิดถึง เรื่องเล่าของวันวาน แชร์สิ่งที่คิดถึงกันค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
