เรื่องให้คิดถึงอดีตที่ ICONSIAM
เรื่องราวเหตุการณ์วันแรกของปีใหม่ ผมพาภรรยาไปเที่ยวกรุงเทพฯ โดยหวังใจว่า จะเที่ยวให้สบาย คนไปต่างจังหวัดกันหมด ถนนโล่ง ที่เที่ยวโล่งๆ
ที่ไหนได้!! ....😲😲😲
Photo by : Tanapon R.
นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติล้นหลาม
ปะปนกับคนไทยบ้าง แต่ก็บางตา
ผมมุ่งหน้ามายัง ICONSIAM ตั้งใจมาเก็บภาพสวยๆ หาบรรยากาศนั่งขิลกับภรรยากันสองคน
อุ๊ย!น่ารักจัง😍..(นอกเรื่อง!!)
Photo by : Tanapon R.
ด้วยเกรงว่าจะหาที่จอดรถยาก ผมเลยเลือกเดินทางโดยรถไฟฟ้าใต้ดิน แล้วไปลงเรือข้ามฟากฟรี ของทาง ICONSIAM จัดไว้รับนักท่องเที่ยว
คนแน่นตั้งแต่รถไฟฟ้า ยันลงเรือข้ามฟาก
แต่เป้าหมายชัด ไม่ย่อท้อ ไปต่อครับพี่น้อง😃
Photo by : Tanpon R.
ผมไปถึง ICONSIAMเกือบหกโมงเย็น
คนแน่นไปหมด พ่อแม่จูงลูกหลาน ลูกพาพ่อมา
ตาพายายมานั่งทานข้าวมื้อเย็น เห็นแล้วพาให้ผมมีความสุขไปด้วยจริงๆ ครับ😍
ที่นี่เป็นแหล่งจำหน่ายสินค้าแบรนด์เนมชั้นนำ
ทั้งมีร้านอาหารให้เลือกทานมากมาย
ถึงคนจะเยอะมาก แต่แอร์เย็นสบาย
Photo by : Tanapon R.
ก๋วยเตี๋ยว ส้มตำ ข้าวยำ น้ำพริกผัก สลัด ผัดไทย
หอยทอด เลือกทานกันไม่ไหวจริงๆ ครับ😲
หลังจากอิ่มหนำสำราญท้อง น้องเค้าอยากดูน้ำพุเต้นระบำ ไปครับ!..พี่พาไป😍(เอาอกเอาใจจริง)
Photo by : Tanapon R.
เค้าจัดได้สวยงามน่าตื่นตาจริงๆ นะครับ😲
ทั้งแสงสีเสียงครบเครื่อง ไม่เชื่อต้องไปดูนะ
ดูความสวยงามน้ำพุเสร็จแล้ว
อาหารเต็มท้อง น้องก็ร้องจะกลับ(ง่วงนอน)
ระหว่างทางกลับ บนทางเดินเชื่อมต่อ
ระหว่างรถไฟฟ้าบนดินกับรถไฟฟ้าใต้ดิน
พบลุงแก่ๆ คนหนึ่งอายุอานามราว 75 ปีกำลังก้มๆ เงยๆ หยิบปฏิทินม้วน ขายให้กับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาบนรถไฟฟ้า
ในความสลัวนั้น เสียงภรรยาผมก็พูดขึ้นว่า...
"น่าสงสารลุงนะ แก่มากแล้วยังต้องมาขายของ
ไม่รู้ว่ายังมีลูกหลานดูแลรึเปล่านะ?"
คำพูดของภรรยา ทำให้ผมหวนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อประมาณเกือบ 20 ปีก่อน ตอนนั้นผมเป็น
ผู้จัดการโครงการก่อสร้างแห่งหนึ่งแถวๆ นวนคร
ผมได้พบคุณยายขายขนมไทย ....
ย้อนไปเมื่อเกือบ 20 ปีก่อน
เย็นวันหนึ่งหลังจากตรวจงานเสร็จ
ผมก็ขับรถออกจากหน้างานตามปกติ
ก่อนพ้นพื้นที่ก่อสร้าง ผมเห็นคุณยายคนหนึ่ง
เข็นรถขายขนมไทยอยู่ข้างทาง ด้วยผมเป็นคน
ชื่นชอบขนมไทยๆ มาก ก็เลยจอดซื้อ...
หลังจากสั่งขนมคุณยายจนพออกพอใจแล้ว
คุณยายก็กุลีกุจอ ห่อขนมด้วยใบตอง
ในแบบฉบับไทยดั้งเดิม แหมมันช่างได้บรรยากาศ
ระหว่างนั้นผมก็ชวนคุณยายคุยไปด้วย...
"ขนมนี่คุณยายทำเองเหรอครับ?"
"ใช่จ๊ะ ยายทำเอง ขายเองคนเดียว"
คำว่า "คนเดียว" สะกิดใจให้ผมถามต่อว่า...
"คุณยายไม่มีลูกหลานช่วยเหรอครับ?"
คุณยายยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ...
.... "ลูก ลาก เลิก" ....
Cr ภาพ : Pixabay
" .....???....." ผมงุนงงอยู่กับคำสามคำนี้ครู่หนึ่ง
ก่อนจะเอ่ยถามหาความหมายในคำนั้น...
"ยังไงเหรอครับคุณยาย...ลูก ลาก เลิก??"
"ลูกเกิดมาเป็นลูก โตขึ้นมาหน่อย เดินได้วิ่งได้
ลูกก็ลาก ลากไปพาไปเอาทุกอย่างที่เขาอยากได้
เติบใหญ่ได้งานทำมีเงิน มีครอบครัว
ลูกก็เลิก ...
เลิกรักเลิกห่วงพ่อแม่ เลิกมาหา เลิกมาดูแล..."
"นี่แหละพ่อหนุ่ม ... ลูก ลาก เลิก"
ผมจำคำแกแม่นยำจากวันนั้น ไม่เคยลืม
มันสะท้อนความคิด คิดถึงการปฏิบัติตน
ต่อคุณพ่อคุณแม่ของผมเอง
"ทุกวันนี้ผมเป็นลูกในขั้นไหน?"
เพราะเราต่างมีสถานะเป็นลูกกันทุกคน
ส่วนใหญ่คงเลยช่วง "ลาก" ไปแล้ว(หรือเปล่า?)
วันนี้เรา "เลิก" รัก เลิกห่วงใย และไม่เหลียวแล
แคร์ความรู้สึกท่านแล้วหรือเปล่าครับ
วันนี้โทร.คุยกับคุณพ่อคุณแม่แล้วหรือยังครับ❣
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
