🥤A Styrofoam Cup Story || เรื่องเล่าจากแก้วโฟมใบหนึ่ง
ภาพจาก qoo10.sg
❣️You deserve nothing more than a Styrofoam Cup and here is why!
ลองแวะมาอ่านดูค่ะ...ทำไมเค้าถึงคิดว่าเราไม่คู่ควรกับอะไรเลย นอกจากแก้วโฟมใบหนึ่งเท่านั้น❗️
มีโอกาสดูคลิปสั้นๆ เวลา 3.33 นาที จากเพจ 1FAK แต่กินใจมาก มันจุดประกายทางความคิดเราหลายเรื่องเลย หนึ่งในนั้นก็จากประสบการณ์การทำงานสาย HR หรือ งานเกี่ยวกับการบริหารจัดการคน กว่าตลอด 10 ปีที่ผ่านมาของเราเอง ได้พบเห็นวงจรชีวิตพนักงาน/ลูกจ้างมานักต่อนัก ตั้งแต่สรรหาว่าจ้างจนไปถึงจำหน่ายออกจากบริษัท พอดูคลิปนั้นแล้ว เราถึงกับเผลอพยักหน้าออกมาเองแบบอัตโนมัติ
โดยนักพูดคนนั้น ได้หยิบเรื่องราวของอดีตข้าราชการระดับสูงประจำกระทรวงกลาโหม แห่งสหรัฐอเมริกามาเล่าให้ฟัง ซึ่งท่านนั้นได้ผันตัวเองมาเป็นนักพูด และโค้ช หลังจากเกษียณอายุราชการแล้ว และได้รับเชิญให้ไปเป็นโค้ชในงานงานหนึ่ง ซึ่งสถานที่จัดงานบังเอิญเป็นสถานที่เดียวกันกับสมัยที่ท่านเคยไปพูดสมัยยังเป็นข้าราชการ เมื่อปีที่ผ่านมานั่นเอง
ภาพจากคลิป 1FAK
โค้ชท่านนั้น ถือโอกาสพูดนอกสคริปต์ พร้อมกับยิ้ม และก้มมองแก้วกาแฟโฟมในมือไปด้วย มีฉากหลังเป็น Power Point Presentation ที่จะต้องพูด (แต่ยังไม่พูด)
♦️“The lesson is the ceramic cup was never meant for me, it was meant for the position I held.”
เรื่องราวมีอยู่ว่า...สมัยยังเป็นข้าราชการประจำกระทรวงกลาโหมของสหรัฐ ผู้จัดงานได้จองตั๋วเครื่องบินชั้นธุรกิจให้ท่าน ส่งคนไปรับถึงสนามบิน พาไปส่งโรงแรมพร้อมกับเช็คอินให้เสร็จสรรพ แล้วก็พาท่านไปส่งถึงห้องพัก ตอนเช้าก็มีคนมารอรับถึงที่ล้อบบี้ของโรงแรม และก็พาไปส่งยังสถานที่จัดงาน โดยพาไปยังประตูพิเศษด้านหลัง ไปพักในห้องรับรองที่จัดเตรียมไว้ พร้อมเสิร์ฟกาแฟในถ้วยเซรามิกสวยงาม
ภาพจากคลิป 1FAK
♥️ “ตอนนี้ ผมไม่ได้เป็นข้าราชการกระทรวงกลาโหมแล้ว” ผมบินมาที่นี่เพื่อมาโค้ช
“ผมนั่งแท็กซี่จากสนามบินไปยังโรงแรม และเข้าเช็คอินด้วยตัวเอง ตอนเช้าก็เรียกแท็กซี่ไปยังสถานที่จัดงานด้วยตัวเอง เดินเข้าไปในห้องจัดงานทางประตูด้านหน้า และหาทางไปด้านหลังเวทีด้วยตัวเอง และเมื่อถามใครคนนึงว่า มีกาแฟไหม เค้าคนนั้นก็ชี้มือไปยังเครื่องทำกาแฟที่ตั้งอยู่ตรงมุมห้อง แล้วก็ผมกดเครื่องรินกาแฟใส่แก้วโฟมด้วยตัวเอง
ภาพจากคลิป 1FAK
“พึงระลึกเอาไว้ว่า เมื่อไหร่ที่คุณ คือ ผู้ชนะในเกมส์ มีโชค มีตำแหน่งหน้าที่ในระดับสูง ผู้คนจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีมาก พวกเค้าจะเปิดประตูให้คุณ จะเสริฟชา หรือ กาแฟ ให้โดยที่คุณไม่ได้ร้องขอ พวกเค้าจะเรียกคุณว่า ท่าน/มาดาม จะให้สิ่งต่างๆ กับคุณ แต่นั่นมันสำหรับตำแหน่งหน้าที่การงานของคุณในขณะนั้น มันไม่ได้มีสิ่งใดเป็นของคุณเลย”
“นี่เป็นบททดสอบของความอ่อนน้อมถ่อมตน และความกตัญญู คุณสามารถรับของฟรีใดๆ ก็ได้ รวมทั้งอภิสิทธิ์ต่างๆ และเพลิดเพลินไปกับมัน แต่ขอให้รู้สึกขอบคุณและระลึกเอาไว้ว่า สิ่งเหล่านั้นมันไม่ใช่ของคุณเลย”
Norton Allan Schwartz
ภาพจาก Wikipedia
มีเรื่องนึงที่ผมจำได้ดี ตอนนั่งรถไฟ Acela (รถไฟความเร็วสูง) จากนิวยอร์ก ไปยัง วอชิงตัน ดีซี
ผมลงจากรถไฟ และเดินตามชานชลา เหมือนกับคนอื่นๆ แล้วก็เดินผ่าน นอร์ตัน อัลลัน ชวาร์ตษ์ (Norton Allan Schwartz) ในชุดสูท ผู้ซึ่งเป็นอดีตหัวหน้าเสนาธิการ องค์กรการฝึกอบรมและการจัดเตรียมของกองทัพอากาศสหรัฐ กำลังเดินลากกระเป๋าเดินทางตามชานชลาเช่นเดียวกันกับผม ซึ่งสักสองเดือนก่อนหน้านี้ เค้าโดยสารเครื่องบินเจ็ทส่วนบุคคล และมีคนช่วยยกกระเป๋าและมีคนอำนวยความสะดวก
ภาพจากคลิป 1FAK
เรื่องนี้ ถือเป็นเครื่องเตือนใจสำหรับผม ในมุมที่ว่า พวกเราไม่ได้เป็นเจ้าของอภิสิทธ์ใดๆ พวกเราคู่ควรกับถ้วยโฟมใบหนึ่งเท่านั้นเอง
ชีวิตพนักงานบริษัท/มนุษย์เงินเดือนก็เช่นกัน คนดวงดี และ/หรือ มีความสามารถสูง ก็ย่อมมีความเจริญก้าวหน้าในการงาน ได้รับผลตอบแทน รางวัลต่างๆ มากมาย แต่ถึงกราฟชีวิตจะพุ่งขึ้นสูงแค่ไหน ก็ย่อมมีวันที่ตกลงมาเช่นกัน ไม่ว่าจะจากการเกษียณอายุ หรือ การถูกเลิกจ้าง ก็เป็นธรรมดาชีวิตคนเราอะนะคะ และยิ่งเราตกอยู่ในสภาพเศรษฐกิจแปรปรวนแบบทุกวันนี้ด้วยแล้ว ชีวิตต้องสู้สถานเดียวค่ะ ... The show must go on ❣️
การไม่ยึดติดต่อถ้วยกาแฟ หรือ ตำแหน่งทางสังคม จึงกลายเป็นวิธีคิดที่เป็นคำตอบของชีวิตใครหลายคนในยามใกล้ถึงทางตันได้ดีทีเดียวเลยนะคะ แล้วตกลงว่า...คุณผู้อ่านคิดว่าตัวเองคู่ควรกับถ้วยกาแฟประเภทไหนคะ...โฟม หรือ เซรามิก⁉️
ที่มา: เพจ 1FAK, Wikipedia, WWSG.com
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
