ใครเคยสงสัยมั๊ยว่า...ไก่บ้านที้ชาวบ้านเลี้ยงกันไว้ตามบ้านทำไมมันไม่หนี ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่ได้กักขัง
ตอนค่ำมันก็พากันขึ้นไปนอนบนต้นไม้ข้างบ้านน่ะแหละ. บ้านอื่นมันก็ไม่ไปนอน
ทั้งๆ ที่มันก็เห็นเพื่อนของมัน ญาติของมันถูกเชือดไปตัวแล้วตัวเล่า แต่มันก็ยังยอมอยู่ ...จนถึงวันมันถูกเชือด และก็ยังไม่เคยเห็นไก่ตัวไหนมันคิดจะหนี พอมานั่งสรุปดูว่าเพราะอะไร เรามาลองสรุปกัน
1. มันติดใจอาหารอร่อยๆ ที่เจ้าของให้มัน
2. มันติดใจที่นอนที่มันคุ้นเคย
3. มันต้องการอยู่กับเพื่อนกับญาติของมัน
4. ครอบครัวมันอยู่ที่นี่
5. หรือว่ามันยอมรับว่าเกิดมาเพื่อเป็นอาหารของเจ้าของด้วยความจงรักภักดีม
มีพี่ท่านหนึ่งบอกว่า...ตอนเด็กแม่ห้ามกินหัวใจไก่ เพราะไก่ความจำมันสั้น เดี๋ยวความจำจะสั้นเหมือนไก่...เออ! น่าคิดเหมือนกันนะ
แต่เหตุผลใดก็ตาม แสดงว่าไก่มันยึดมั่นถือมั่น ทุกอย่างนั่นเป็นของมัน
พระพุทธองค์ทรงสอนว่ามนุษย์ต้องเวียนว่ายตายเกิด วนเวียนอยู่ในวัฏฏสงสาร เปรียบวัฏกสงสารเป็นเหมือนคุกใบใหญ่. ผู้ที่ยังยึดมั่นถือมั่นจึงไม่สามารถออกจากคุกวัฏฏะนี้ได้ จะมีสักกี่คนที่คิดจะแหกคุกนี้ไปบ้าง
เราดูไก่เราแปลกใจว่าทำไมมันไม่หนี...เออ!...ไม่รู้ไก่มันดูเราด้วยหรือเปล่า
มนุษย์เราก็ชอบหลงๆหลในรสชาดอาหาร
ติดใจในที่นอนนุ่มๆ สบายๆ
ยึดติดกับผู้คนว่าเป็นของเรา
ยึดติดกับสิ่งของว่าเป็นของเรา
มนุษย์ก็มีความจำสั้น เพราะชาติก่อนเราก็จำไม่ได้ เลยต้องทำผิดซ้ำๆ
และเราก็ไปงานศพกันอยู่บ่อยๆ เราเห็นญาติเราตาย เพื่อนเราตาย เราก็ต้องตายเช่นกัน
แล้วเราจะหวงยึดมั่นถือมั่นไปทำไม
เราจะเบียดเบียนกันเพื่ออะไร...คนตายไม่เคยมีใครเอาของรักของหวงไปได้เลย
ฤาความจำมนุษย์จะสั้นเหมือนไก่
เราเคยว่าคนเข้าวัดเป็นคนโง่!
หรือเราตะหากที่ไม่ฉลาด?
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
