กระบี่ไร้เทียมทาน ภาค 2...ตอนที่ 30
ตอนนี้เป็นบทท้ายๆ ของชีวิตขุนนางโฉด...เล้าเก้ง
มีคนถามว่า พระเอกหายไปไหน...ก็ต้องบอกว่า ภาคนี้บทพระเอกน้อยลงครับ แต่เดี๋ยวก็จะมีโผล่มา...ติดตามครับ
กำลังฝ่ายช่วยฮ่องเต้ได้เปรียบ เล่นเกมเพรสซิ่งบีบพื้นที่เข้าไปได้เรื่อยๆ...จวนตัวเข้า เล้าเก้งต้องบังคับให้ฮ่องเต้เปลี่ยนชุดปลอมตัวเป็นสามัญชน...เล็ดลอดออกจากห้องสมุดที่คุมขังไปได้...
ไปทันกันที่ท่าเรือ...ฝ่ายเล้าเก้งเหลือคนอยู่น้อยเต็มที...ก็มีตัวมันที่คุมตัวฮ่องเต้อยู่ แล้วก็สองพี่น้องอ้วงตงกับอ้วงหงี...
ความจริงเล้าเก้งควรหนีไปได้พ้นแล้ว แต่ที่ช้าเพราะต้องคอยคุมบริวารขนพวกสมบัติต่างๆลงเรืออยู่หลายเที่ยวเลยหนีไม่ทัน...
พวกแรกที่ตามไปทันคือ เล็กตันกับเจ้าหนู...เจ้าหนูหัวไวเป็นนิสัยอยู่แล้ว เจอหน้าไม่เข้าจู่โจมตรงๆ แต่โดดลงน้ำเจาะเรือให้รั่ว...ปิดทางหนีของเล้าเก้งไว้ก่อนเลย...
คงด้วยกำลังใจของฝ่ายเล้าเก้งแทบไม่เหลืออะไรให้หวังแล้ว...สองพี่น้องอ้วงที่ปกติน่าจะสู้กับเล็กตันและเจ้าหนูได้ก้ำกึ่ง พอใจมันฝ่อซะแล้ว ไม่นานสองพี่น้องก็โดนอัดลงไปลอยให้ปลาแดกซะ...
เล้าเก้งจวนตัวก็รวบตัวฮ่องเต้ไว้ เอามีดจ่อคอหอย...”ถ้ามึงเข้ามา ฮ่องเต้ตาย”...
เล็กตันกับเจ้าหนูมีชะงักเหมือนกัน...แต่เจ้าหนูก็ทำตัวชิลๆ...เรือก็รั่วเริ่มจมน้ำแล้ว...”กูรอได้ไอ้เก้ง มึงยังหวังจะให้ใครช่วยอีกเหรอ”...
“เดี๋ยวสองมารฟ้าดินมาแล้วมึงจะหนาวขี้”...เล้าเก้งขู่
เจ้าหนูหัวเราะก๊าก...”ไอ้สองกระดูกของมึงไม่มาแล้ว เจอเจ็งไต้ซิงแซกับฉื่อเท้งฮงถล่มเอา แม่งก็เปิดตูดหนีไปไหนไม่รู้...แล้วไอ้โคมห้าสีของมึง พอไอ้กระดูกสองตัวสู้ไม่ได้ แม่งคงโผล่มาหรอก...อ๋อ จะรอไอ้เล็บเหล็กกับสุดเซ็งเหรอ...นู่น ท่านเซียวซาส่งไปนอนให้หนอนไชเล่นแล้ว...เหลือใครอีกล่ะมึง”...
ความจริงทั้งหมดนี้ มีบางเรื่องเล้าเก้งเพิ่งรู้...ก็ตกใจมือตีนอ่อน...ถึงแม้จะจนตรอกขนาดนี้ แต่ยังมีฮ่องเต้อยู่ในมือ ก็ข่มขู่ให้เล็กตันและเจ้าหนูทิ้งอาวุธในมือ...
สองหนุ่มไม่มีทางเลือก ต้องโยนดาบลงพื้น...แต่ตัวเล้าเก้งเอง ไม่มีประสบการณ์เรื่องบู๊ล้างผลาญ พอเห็นฝ่ายตรงข้ามโยนดาบลงพื้น ก็คิดว่าปลอดภัยแล้ว...ก็ยกมือซ้ายขึ้นปาดเหงื่อ...
จังหวะนั้นเอง ธนูจิ๋วที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อเจ้าหนูก็ยิ่งออกมาอย่างแม่นยำ...ถูกเข้าที่ข้อมือขวาของเล้าเก้ง มีดสั้นในมือหลุดกระเด็นทันที...
...สองหนุ่มพรวดเข้าหา...เจ้าหนูช่วยฮ่องเต้หลุดออกมาได้ ส่วนเล็กตันก็ยำเล้าเก้งซะเละคาตีน...แต่ยังไม่เอาถึงตาย...
ก็พอดีพวกที่เหลือยกตามมาทั้งหมด...แม่ทัพนายกอง ฉื่อเท้งฮง เจ็งไต้ซิงแซ...รวมไปถึงเจ้าเล้งอ๋อง...
เล้าเก้งจวนตัวก็ลนลานลุกขึ้นมาคุกเข่า ร้องขอชีวิตต่อฮ่องเต้อย่างหมดฟอร์ม...
“ข้าผิดไปแล้วๆๆๆๆ อภัยให้ข้าเถอะ”...แล้วเล้าเก้งสุดโฉดก็ชี้นิ้วไปที่เจ้าเล้งอ๋อง...”ที่ข้าทำทั้งหมดนี้ เจ้าเล้งอ๋องอยู่เบื้องหลัง”...
อ้าว...ไอ้เก้งแม่งโยนขี้กันต่อหน้า...
เจ้าเล้งอ๋องก็ปากคอสั่นไปเหมือนกัน รีบลนลานคุกเข่า...”ข้าพเจ้าจำเป็นต้องเล่นเกมโอนอ่อนผ่อนตามพระเจ้าข้า ไม่งั้นข้าก็เข้าไม่ถึงพระองค์ ก็จะช่วยอะไรไม่ได้”...
ฮ่องเต้ส่งเสียงอืมเป็นเชิงเข้าใจ...สั่งให้คุมตัวเล้าเก้งไปขังไว้...
...แต่ไม่มีทันใครสังเกต...แววตาฮ่องเต้ที่มองเจ้าเล้งอ๋อง เต็มไปด้วยความหวาดระแวงปนอยู่ไม่น้อย...
เล้าเก้งเมื่อถูกจับตัวได้...ตามกระบวนการต้องมีการสอบสวนกันก่อนว่า ทำผิดอะไรบ้าง แล้วก็นำผลการสอบสวนนี้ไปทูลฮ่องเต้เพื่อพิจารณาลงโทษ...
แต่ไอ้เก้งจนถึงขนาดนี้ ก็ยังกร่างไม่เลิก...แม่งชี้หน้าขุนนางที่จะเข้ามาสอบสวน...”ไหน ไหน ไอ้อีหน้าไหนกล้าสอบสวนกู เดี๋ยวกูจะแฉให้หมดเลย ใครแดกอะไรไว้มั่ง ใครงาบเงินทอนสามสิบสี่สิบเปอร์เซ็นต์”...
ขุนนางล้วนแต่หลบตาเล้าเก้ง...ความกร่างถึงหูฮ่องเต้ คงจะทรงรำคาญ...เลยให้ฉื่อเท้งฮงถือราชโองการมาเลย
“คดีเล้าเก้ง ไม่ต้องสอบสวนแล้ว ให้ลงโทษได้ทันทีด้วยการ...แล่เนื้อเถือหนัง”...
...แล่เนื้อเถือหนัง...คือที่สุดแล้วของการลงโทษ มันคือการทรมานให้เจ็บปวดทีละน้อยก่อนตาย...
ยิ่งเป็นเล้าเก้งที่เหิมเกริมถึงกับตั้งตัวเองเป็นพระเก้าพันปี...ไม่ต้องห่วงเลยว่าฮ่องเต้จะจัดหนักจัดเต็มให้ขนาดไหน...เรียกว่าสิบเอ็ดเดือนสิบเอ็ดของอาลีบาบายังสู้ไม่ได้...
เริ่มจาก...จับไอ้เล้าเก้งมามัดกับเสากลางเมือง ใครอยากดูอยากสาปแช่ง...เชิญ ก้อนหงก้อนหินน้ำมูกน้ำลายขี้เยี่ยว ปากันให้หนำใจ...แต่ห้ามเอาถึงตาย
แล้วต่อมาก็ลากญาติโกโหติกา พ่อแม่พี่ป้าน้าอาของมันมา...ตัดหัวทีละคนให้ไอ้เก้งมันเห็นจะจะ ให้มันทรมานใจก่อน
...เรียกว่าคนตระกูลมันหลายสิบคนถูกกุดหัวทีละคนๆต่อหน้า จนเกลี้ยงทั้งตระกูลแล้ว...คราวนี้ถึงคราวตัวไอ้เก้งมั่ง...
ปล.
เย็นๆมาตามต่อได้เลย ฉากจบของเล้าเก้ง รับรองว่าโคตรโหด...
แต่อย่าลืม like , share เหมือนเคยนะครับ
รักกันๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
