EP 3 : บันทึกประสบการณ์จริงระหว่างบวช
"บิณฑบาตร..วันเเรกเเละเป็นวันเกิด"
ตีสามครึ่งของ วันนี้ วันที่ 18 พฤศจิกายน 2562 หลังจากที่พระพี่เลี้ยงท่านเคาะระฆัง ทำวัตรเช้าแล้ว ท่านบอกว่า
“วันนี้หลวงพี่เตรียมบาตรออกไปด้วยเลย หลังทำวัตรเช้าเสร็จ
เราจะออกบิณฑบาตกันครับ”
หลังจากผู้เขียนเตรียมตัวและห่มผ้าเรียบร้อย ก่อนออกไปทำวัตร ก็ได้ นำบาตรเตรียมไปด้วย นำไปวางไว้ข้างๆตัว
ในระหว่างนั่งทำวัตรเช้า และเวลาประมาณตีห้าครึ่ง เริ่มมีเสียงไก่ขัน แสงท้องฟ้าค่อยๆมีแสงสว่างส่องจากพระอาทิตย์ที่กำลังโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา
และระหว่างนั้นแสงไฟจากกุฏิของพลวงพ่อ หลวงพี่ท่านอื่นๆก็สว่างขึ้น เตรียมตัวที่จะออกไปบิณฑบาตพร้อมกันในเช้าวันนี้
หลังจากที่ทำวัตรเช้าเสร็จ สักพัก เสียงเคาะระฆังก็ดังขึ้น หลังจากนั้นภายในเวลาไม่กี่นาที หลวงปู่ หลวงพ่อ หลวงพี่ท่านก็ออกมาพร้อมหน้าพร้อมตากันเรียงแถว เพื่อออกไปบิณฑบาตกัน
โดยระหว่างทางเนื่องจากเป็นวัดป่าที่อยู่ไกลจากหมู่บ้าน เส้นทางของเราจึงเดินทางไปตามเส้นทางลัดเป็นป่าช้าเก่า
เดินไปตามเส้นทางจนถึงสุดขอบรั้ววัด และเป็นเวลาใกล้หกโมงเช้า แสงสว่างระหว่างที่เดินออกมาซึ่งอาศัยแสงจากไฟฉายที่ส่องนำทางก็ค่อยดับลง และอาศัยแสงอาทิตย์ที่ส่องสว่างจนมองเห็นทางเดินจนออกเดินทางสู่สุดขอบรั้วของวัดในเช้าแรกของการออกบิณฑบาตในวันนี้
ระหว่างเดินออกมาในใจของผู้เขียนก็เพียงสงสัยและใคร่คิดว่า จะมีโยมมารอใส่บาตรหรือเปล่านะ แล้วโยมจะรู้ได้อย่างไรว่า พระท่านเดินออกมา ใกล้จะถึงแล้วนะ
เนื่องจากตอนเป็นฆราวาส ผมจะรอใส่บาตร และอาศัยว่าเห็นบ้านข้างๆยังรอพระออกมาอยู่เลยทราบว่า พระท่านยังไม่ผ่านไป
แต่ วันนี้ ผมไม่ได้มาใส่บาตร แต่ผู้เขียนมาในฐานะพระที่ออกบิณฑบาต และในการบิณฑบาตในครั้งนี้นอกจากจะเป็นครั้งแรกแล้ว ยังเป็นการออกบิณฑบาตที่เป็นวันคล้ายวันเกิดของผู้เขียนอีก อายุเวียนมาถึง 29 ปีในวันนี้
วันที่ 18 พฤศจิกายน 2562 ซึ่งหากเป็นฆรวาสอยู่ในทุกๆปี คุณพ่อและคุณแม่จะพาขับรถฝ่าลมหนาว ออกมาเพื่อรอใส่บาตรและขอพรพระ
แต่วันนี้ผู้เขียนมาในฐานะพระที่บิณฑบาตและให้พรแก่โยมที่รอใส่บาตรในวันนี้ …
โชคดีองผู้เขียนที่พระครูเจ้าอาวาส ท่านให้หนังสือบทสวดเพื่อท่องและดูบทสวดที่ต้องใช้บ่อย การออกบิณฑบาตและให้พรในเช้าวันแรกและเช้าวันคล้ายวันเกิดวันนี้ จึงผ่านไปได้ด้วยดี ...
หลังจากที่บิณฑบาตเส้นแล้ว ต่างเดินกลับเข้าวัดตามเส้นทางเดินที่เดินออกมา แต่ที่ต่างไปคือเป็นเวลาประมาณหกโมงครึ่ง แสงแดดจากพระอาทิตย์ส่องสว่างมากกว่าตอนที่ออกมา
เมื่อถึงวัดแล้วจะนำข้าวและอาหารที่ได้มา ใส่ถาดที่รองรับไว้ร่วมกัน แล้วแม่ออก โยม อื่นๆที่มา “จังหัน” ตอนเช้า
จะดูแลอาหารในส่วนนี้ ให้เรียบร้อยเพื่อถวายอาหารเช้าแด่พระภิกษุสงฆ์ในลำดับต่อไป
เวลาประมาณเจ็ดนาฬิกา เสียงเคาะระฆังก็ดังขึ้น สักครู่พระภิกษุสงฆ์ พร้อมเพรียงกันอุ้มบาตรของตนเองเพื่อไปตักอาหาร ที่โยมได้จัดเตรียมไว้แล้วนั้น
ในระหว่างที่ต่อแถวตักอาหาร และแน่นอน ผู้เขียนจะต่อแถวและเดินตามเป็นรูปสุดท้ายเสมอ ระหว่างที่รอตักข้าวนั้น เหลือบไปมอง เห็นบาตรของหลวงพี่ก่อนหน้าถึงกับตกใจและร้องว้าว...ว่า
“โหว หลวงพี่ครับ ฉันเยอะมากๆเลยครับ”
“อ๋อ เปล่าครับหลวงพี่ ผมตักไว้เผื่อเจ้าปึกและผองเพื่อนลูกๆนะครับ แบ่งปันหลังจากที่ตนเองฉันเสร็จแล้ว”
ขอขอบคุณที่เราติดตามกันเเละกันครับ โปรดรอติดตามตอนต่อๆไป ขอขอบคุณค้าบ ^^
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
