ดวงจันทร์กับโลก เธอกับฉัน อันไหนไกลกว่ากัน
จริงๆตั้งชื่อเรื่องนี้ไว้ประมาณสองสามวันหลังจากเพลงของดวงดาวเดียวดายออกมา แต่ไม่รู้จะเขียนให้เป็นนิยายยังไง ไม่มีคำตอบ แท้จริงแล้วสำหรับบางเรื่องไม่จำเป็นต้องมีจุดจบเสมอไป หากการดำเนินเรื่องดำเนินไปอย่างเป็นวงกลม เมื่อมีจุดเริ่มต้นแล้วท้ายที่สุดก็วนกลับมาจุดเดิมเป็นวงกลม
พระจันทร์กับโลกไม่เคยมีจุดสิ้นสุดแม้ในบางค่ำคืนจะมืดมิดไร้แสงดาวหรือแสงจันทร์ แต่เมื่อถึงเวลาพระอาทิตย์ขึ้นมันก็สว่างเหมือนเดิม นิยามของความรักบางทีก็ไม่ได้จำเป็นต้องจบลงด้วยการลงเอยด้วยความสมหวังหรอก หากความรักมันเป็นสิ่งตายตัว นักปรัชญาก็คงไม่พยามค้นหาคำตอบมานับพันปีแต่ไม่มีข้อสรุปเช่นนี้หรอก บางเรื่องราวมันละเอียดอ่อนเกินกว่าจะให้คำนิยาม
หากเรานิยามความรักให้มันคือการเห็นคนที่เราคิดว่าเรารักเขาแต่ครอบครองเขาไม่ได้มีความสุขนั่นมันคือความรักหรือความเจ็บปวดไม่มีคำตอบ ไม่มีใครรู้อยู่ที่เราเท่านั้นที่จะนิยามมันออกมาแบบไหน หากดวงจันทร์กับโลกต้องดำเนินมาถึงจุดจบ เราคงคิดภาพไม่ออกใช่ไหม ในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทร์มันช่างเป็นคืนเดือนดับที่มืดมิดเช่นเดียวกับบความทรงจำในบางเรื่องราวในชีวิตแม้มันจะผ่านมานานจนเราหลงลืมแต่ท้ายที่สุดมันไม่เคยหายไปจากส่วนลึกในความทรงจำเลย บางคนเลือกที่จะรออย่างไม่มีกำหนดการกับความหวังที่เราคาดหวังโดยไม่รู้จุดหมายปลายทาง
หากจะนิยามให้คุณนั้นเป็นดวงจันทร์ที่เอื้อมไม่ถึง อยู่ในท้องฟ้า ส่วนฉันเป็นคนบ้าที่พยามจะครอบครองท้องฟ้ามันคงดูไกลไปในความเป็นจริงอย่างมาก เช่นเดียวกับนิยามความรักที่ผมจะพูดถึงต่อไปนี้ ความรักที่ผมมีต่อใครสักคนหนึ่งผมมองว่ามันไม่มีจุดจบของเรื่อง มีเพียงจุดเริ่มต้นแล้วก็วนกลับมาดังจุดเริ่มต้นอย่างเป็นวงกลม เมื่อเริ่มที่จะรักก็กลายเป็นความรักที่ไม่มีวันหายไป แม้ในบางครั้งมันดูเหมือนจะชัดเจนแต่กลับกลายเป็นความว่างเปล่า ปล่อยทิ้งให้เหลือเพียงบางเวลาที่มีแต่ความคิดถึง หรืออาจจะทุกเวลาในส่วนลึก เพียงแต่บางครั้งเราไปคิดในเรื่องอื่นจนหลงลืมมันไป แล้วเราเรียนรู้อะไรจากมันก็คงจะเป็นสิ่งที่ย้ำเตือนเราว่า ครั้งหนึ่งเราเคยมอบความรักที่บริสุทธิ์ให้กับใครคนหนึ่งโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ แม้ท้ายที่สุดมันจะไม่สมหวังก็ตาม แต่สิ่งที่มันบอกกับเราคือการพยามก็เรามันได้เริ่มขึ้นแล้วดีกว่าเราไม่เคยพยามเลย
ก็ไม่มีไรหรอก ไม่จำเป็นต้องเข้าใจที่เราเขียนหรอกเว้ย เพราะนิยามความรักของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่อยากจะบอกจริงๆคือในวันนี้มันเป็นวันสำคัญสำหรับใครคนหนึ่งเว้ย เราแค่อยากจะอวยพรเค้าแหละ จริงเราก็อวยพรมาหลายครั้ง แม้สองสามวันที่ผ่านมาเราพยามบอกว่าเราจะอวยพรเค้าเป็นครั้งสุดท้าย สิ่งที่เราจะมอบให้คือการจะหายไปจากชีวิตของเค้ามันอาจจะเป็นของขวัญที่ดีที่สุด เราสัญญากับตัวเองกับเพื่อนว่าที่ผ่านมาเราจะเลิกพร่ำเพ้ออย่างที่เราทำอยู่ในตอนนี้ เราบอกลาเขาไปหลายรอบเหมือนกัน มันคือการหลอกตัวเอง ในความจริงเค้ามีความสุขกับชีวิตเค้าดีแล้วแหละ มีแค่เรานี่แหละที่พยามจะพาตัวเองไปเป็นส่วนเกินในชีวิตของเขาสักเศษเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำเค้าก็ยังดี จริงๆทุกคำอวยพรที่เราอยากจะบอกอะมีคนบอกแทนเราไปหมดแล้วแหละ เราดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุข เราไม่มีอะไรจะบอกแล้วแหละ มีคนพูดแทนเราไปหมดแล้ว
หากเธอเป็นโลก เราคงเป็นดวงจันทร์ที่ตอนหมุนรอบตัวเธอแม้ในบางครั้งมันจะไม่ส่องแสงสว่างในทุกค่ำคืนก็ตาม แต่เราอยากบอกเธอว่าวันหนึ่งวันใดที่เธอมีเรื่องไม่สบายใจ ท้อแท้สิ้นหวังในบางครั้งครา ให้แหงนมองท้องฟ้าจะได้รับรู้ไว้ว่าเราอยู่ใต้ท้องฟ้าดวงเดียวกันไม่มีดวงจันทร์กับโลก หรือเธอกับฉันไกลกว่ากันแต่มันคือการเดินทางที่เป็นวงกลม เมื่อเริ่มขึ้นแล้วไม่มีวันจบ เราเป็นกำลังใจให้เธอเสมอ คอยติดตามชีวิตเธอแบบห่างๆ เป็นดาวเคราะห์ที่ไม่มีแสง ไม่มีประโยชน์ใดๆ แต่อย่างน้อยให้รับรู้ไว้ว่าดาวเคราะห์พวกนี้ไม่เคยหายไปไหนมันยังเป็นดาวที่ส่องแสงเล็กน้อยประดับความสวยงามในยามค่ำคืนให้กับโลกเสมอนะ ยิ้มให้เยอะๆ มีความสุขให้มากๆ เราคงไม่ได้คิดไปเองว่ารอยยิ้มของเธอมันคือรอยยิ้มที่เติมเต็มกำลังใจของทุกคนที่ได้เห็นมัน สุขสันต์วันเกิดนะครับ เป็นที่รักของทุกคนแบบนี้ตลอดไปนะ จนกว่าเราจะกลับมาพบกันไม่ว่าในความฝันหรือความเป็นจริง The End😶
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
