12 ม.ค. 2020 เวลา 14:16 • ความคิดเห็น
สวัสดีครับ ยิ้มไม่ออก กลับมาแล้ว ^__^
ขอโทษที่หายไปนาน ขออ้างหน่อยละกันว่าหายไปเพราะอะไร
ตอนนี้เรากำลังเริ่มฝึกงานแล้ว การเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ในชีวิตเรา ทำเอาปรับแทบตัวไม่ทันเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้ผมเรียนอยู่เชียงรายครับ
ชีวิตทุกวันแฮปปี้มาก
ของกินถึงมือ
เจอเพื่อนตลอด
ไปไหนมาไหนสะดวก
ใช้ชีวิตเรียบง่าย
และอากาศดีด้วย นาน ๆ ทีแหละถึงจะมีปัญหาฝุ่นควัน
แต่ก็นั่นแหละนะ ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดเลย
มาฝึกงานสนามบินครับ แถว ๆ แยกสุขสมาน
ต้องมาอยู่หอพักท้ายซอยเลยย
ไม่มีรถใช้ เดินไกลมากกกกกกกกกว่าจะถึงแยก
แต่ก็ดีนะ ถือว่าได้เดินออกกำลังกาย (แต่ปกติอยู่เชียงรายออกประจำอยู่และ)
ที่กินข้าวไกลมาก คืออยากกินเมื่อไหร่ก็ต้องเดินเอา 😂
ร้านขายข้าวในซอยเดินใกล้ ๆ แต่ป้าทำเอาเข็ดเลย ซื้อไข่ต้มไป สามฟองเน่าไปหนึ่ง โชคดีนะไม่เน่าหมด ไม่งั้นหิวตาย หลังจากนั้นไม่กล้าซื้อเลย ยอมเดินไกล 5555555
ตู้เย็นไม่มี เลยซื้อพวกกล้วย หรือขนมปังเซเว่นที่พอช่วยยืดความหิวของมื้อเช้าไปได้
อยู่เมืองกรุง เข้าใจว่าทุกอย่างมันก็แพงเนอะ ทำใจไว้ละ ที่กินที่อยู่งี้
แล้วอยู่ดี ๆ งานที่ทำแม่ง ลูกค้าเงียบหาย 😢😢😢😢
กระแสเงินสดเริ่มติดลบ ดีที่ก่อนหน้านี้เริ่มออมเงินไว้ 25% ของรายได้
เลยเจียดมาใช้ไปก่อน
อากาศคือแย่มากเลย
ยิ่งคิดมันก็ยิ่งอยากกลับเชียงรายเนอะ 😥
เราจึงพยายามหาเรื่องดี ๆ ที่มีอยู่เพื่อให้ชีวิตมันมีกำลังใจต่อไปได้
ก็คงจะเรื่องฝึกงานนี่แหละ เรารักงานบริการมาก เหมือนมาถูกสายที่มาฝึกงานสนามบิน มีความสุขกับงานมาก
มาฝึกงาน แต่ไม่ได้ปวดหัวเรื่องฝึกงาน 5555 แปลกดี
หวังว่าวันพรุ่งนี้มันจะมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้น
มีเรื่องผู้โดยสารแปลก ๆ ตลก ๆ มาเล่าให้ฟังด้วย รอติดตามกันได้เลย มีทุกวัน 😂
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบนะครับ บ่นเยอะหน่อย อยากบันทึกเป็นไดอารี่ไว้อ่านทีหลัง
โฆษณา