มหากาฬอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ
ช่วงที่ 11
เปรี้ยงเสียงปืนของปู่ร้องคำรามออกมา พร้อมทั้งเสียงร้องของคนที่ถูกยิงด้วยอาการที่โหยหวน ร่างทั้งสองวิ่งเข้าป่า ทิ้งไว้แต่เลือดกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ ในเวลานั้นไม่มีใครกล้าลงมาดูเพราะมันมีแต่ความมืดสนิท
ทิ้งไว้แต่คำถามว่ามันคือะไร ไม่มีใครพูดสนทนากันสักคำ สิ้นเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัว ทุกคนต่างนั่งหมดแรง และนั่งจ้องมองว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกใหม ด้วยความที่เหนื่อยล้า บางคนก็เผลอหลับไป ปู่ผมกับไอ้กลยังไม่หลับ ช่วงใกล้เช้าถึงได้หลับตาลง รุ่งอรุณวันใหม่มาเยือน ด้านล่างพวกไอ้ชาติลงมานั่งผิงไฟกันแล้ว เหลือแต่ผมปูและไอ้กลยังไม่ลงมา หลังจากที่ปู่ผมปลุกผมกับไอ้กลแล้ว ก็ตามพวกไอ้ชาติลงมา ลงมาด้านล่างยังไม่ทันที่ปู่จำทำธุระส่วนตัวอะไร คำถามแรกที่ไอ้ชาติมันก็ถามออกมา ลุงเมื่อคืนมันคือตัวอะไร เห็นเป็นเสืออยู่ดีๆทำไมมันถึงเป็นคนขึ้นมาได้ เสือสมิง ปู่ผมบอกสั้นๆ ถ้าไม่เชื่อไปดูที่รอยเลือด รอยเลือดมันจะไม่สดไม่เหม็นคาวเหมือนเลือดทั่วไป สีดำเหม็นเหมือนกับศพ ถ้าไม่เชื่อผมลองปู่ดูรอยเลือดที่มันทิ้งไว้ได้เลย หลังจากปู่พูดเสร็จ ไอ้ชาติและพวกต่างพากันลุกขึ้นไปดูรอยเลือดที่ทิ้งไว้เมื่อคืน มันเป็นจริงตามที่ปู่พูดเพราะผมเองก็รีบไปดูกับเขาเหมือนกัน ว่าแล้วปู่ก็บอกว่าให้รีบทำธุระกันให้เสร็จ เราคงจะต้องกลับเข้าหมู่บ้านกันแล้ว ผมคงจะรับมือพวกเสือสมิงไม่ไหว แต่ไอ้ชาตินั้นมันอิดออดไม่อยากกลับ พร้อมทั้งบอกให้ปู่พาไปที่ถ้ำเขาจำปาด้วย ลุงๆ ผมได้ยินว่าที่นี่มีถ้ำ ลุงพาพวกผมไปดูก่อนกลับได้ใหม ฉับพลันตาพงษ์ก็สะกดรอยตามพวกเรามาถึงที่พัก ซึ่งปู่เองก็ยังไม่ให้คำตอบไอ้ชาติไปใหม จึงหันไปสนทนากับตาพงษ์ พี่ๆมีอะไรกันหรือปล่าวผมได้ยินเสียงปืน เป็นห่วง จึงรีบเข้ามาตาม ตางพงษ์ถามปู่ผมออกมา ไม่มีอะไร มามาคุยกับกูด้านนี้มา กูอยากคุยกับมึงแค่สองคน ว่าแล้วปู่ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ตาพงษ์ฟังสองต่อสอง ซึ่งการสนทนานั้นเต็มไปด้วยความเครียด ผ่านไปซักชั่วโมงปู่ผมและตาพงษ์ก็เดินกลับมา พร้อมทั้งบอกพวกเราว่า เราต้องออกจากป่าแห่งนี้แล้ว แต่ก่อนกลับผมจะพาพวกคุณไปดูถ้ำตามที่พวกคุณต้องการ ซึ่งมันก็เป็นความต้องการของไอ้ชาติและพรรคพวกมันอยู่แล้ว
ว่าแล้วทุกคนก็เตรียมสัมภาระทั้งหมด ออกเดินทางมุ่งสู่ถ้ำจำปา ถำที่ว่ามีอาถรรพ์ที่สุดไม่เป็นถ้ำภูเขาทอง หลังจากที่เดินกันมาพักใหญ่แล้ว ปู่ผมนำหน้าและมีตาพงษ์คอยระวังให้ พวกเราก็เริ่มมาถึงปากถ้ำเขาจำปา บรรยากาศอันเงียบสงบ มีหินงอกหินย้อยภายในถ้ำ สายน้ำที่เย็นใสไหลภายในถ้ำ มันสัมผัสได้ถึงความลึกลับ ซ้อนเร้นที่ถูกปิดบังอำพรางไว้ หลังจากนั้นพวกเราเข้ามาในถ้ำ ซึ่งผมรู้สึกได้เลยว่าอยากนอนมาก เพราะมันเย็นสบาย ไม่มีกลิ่นอับ เหมือนถ้ำทั่วๆไป หลังจากนั้นปู่ก็เรียกทุกคนมาปรึกษา
ผมจะให้พวกคุณทั้งสามสำรวจในถ้ำนี้ ที่ผมอนุญาติพวกคุณและพามาที่นี่ผมหวังว่าพวกคุณจะรักษาธรรมชาติให้คงไว้เหมือนเดิม ไม่มีการก่อสร้างใดๆรุกล้ำเข้ามาในพื้นที่แห่งนี้นะ ผมขอเท่านี้ ส่วนอนาคตจะเป็นเช่นไร สุดแท้แต่เวรแต่กรรม และอีกอย่างผมขอเตือนพวกคุณเด็ดขาด ดูแต่ตามืออย่าต้องห้ามหยิบจับอะไรออกไปเด็ดขาด ของพวกนี้มันมีอาถรรพ์และมีเจ้าของ ชาวบ้านที่บ้านผมเคยมาเอาไปบางรายก็ตายจนลูกหลานต้องรีบเอามาคืน ซึ่งบางรายตายทั้งบ้าน ผมขอเตือนพวกคุณไว้ก่อนนะ ให้ทำตามคำเตือนของผมด้วย เดี๋ยวผมจะให้ไอ้แขกไปเป็นเพื่อน ส่วนผมและไอ้กลพร้อมตาพงษ์จะปรึกษากันรออยู่ที่หน้าถ้ำ อย่าใช้เวลานาน เพราะต้องเผื่อเวลากลับด้วย สิ้นคำสั่งของผมพวกมันยิ้มและพยักหน้าใส่กัน ผมก็รู้ได้โดยทันทีว่าพวกมันต้องมีอะไรกันแน่ ผมจึงพาพวกมันเข้าไปสำรวจในถ้ำ ระหว่างทางที่สำรวจพวกมันพยายามแยกกัน โดยให้ไอ้เอกไปกับผม และอีกสองคนแยกกันไปคนละทาง ซึ่งมันก็ให้เหตุผลกับผมว่าต้องแยกกันสำรวจจะได้ไวๆ ซึ่งผมเองเป็นเด็กก็หลงกลคำพูดที่หลอกลวงของพวกมัน แท้ที่จริงมันต้องการที่จะหยิบฉวยสมบัติในถ้ำได้สะดวก โดยที่ไม่มีผมขัดขวาง ว่าแล้วแผนการของพวกมันก็คืบคลานเข้ามา ไอ้ชาติก้บไอ้ชัยมาแยกตัวออกไปอีกด้านหนึ่ง ปล่อยให้ไอ้เอกล่อผมไว้ไปอีกทาง ไอ้ชาติและไอ้ชัยมาเดินมาถึงห้องโถงใหญ่และมันก็ตัองตะลึง พระพุทธรูปล้ำค่าหลายองค์มีอายุนับไม่ได้ ที่พวกมันต้องการตั้งอยู่เนินหินในถ้ำ สมบัติอันล้ำค่านั้นมันทำให้คนเราเกิดความโลภโมโทสัน เห็นกงจักรเป็นดอกบัว กิเลสตัณหา ปิดบังสายตาเสียจนหน้ามืดตัว ไอ้ชาติอุทานออกมา มึงก็บอกมึงแล้วไง พวกเรารวยกันแล้วงานนี้ กูบอกมึงแล้ว เพราะกูมาสอบถามชาวบ้านหลายเดือนก่อน ก่อนที่จะพาพวกมึงมานี่ล่ะ เงินมันซื้อได้ทุกอย่าง แม้แต่ความลับอะไรก็ตาม ทีนี้มึงเชื่อกูหรือยัง พวกเรารวยกันแน่ ราคาไม่ต่ำกว่าหลักล้าน เผลอๆหลายล้านเลยมึง สบายแล้วโว้ย ไอ้ชาติอุทานออกมา พร้อมหัวเราะชอบใจอย่างเสียงดัง ส่วยไอ้ชัยนั้นก็ยิ้มไม่หุบ คิดว่างานนี้พวกมันรวยกันแน่ ไอ้ชัยมึงเอาเป้มึงมา เอาของในเป้มึงออกให้หมด อย่าให้พวกนั้นเห็นต้องใส่กระเป๋าเป้มึง และมึงอย่าเสือกทำพิรุธให้พวกนั้นรู้ล่ะ ของไม่หนักซักเท่าไหร่หรอก กูจะเลือกเอาแต่ของเบาๆ และแล้วไอ้ชาติมันก็เลือกเฉพาะของที่ไม่หนักมาก เน้นไปทางทองเหลือง หัวของมันฉลาด เพราะมีโอกาสที่จะเป็นทองคำได้สูง หลังจากที่มันโกยสมบัติ เต็มกระเป๋าเป้แล้ว มันก็เดินออกมาหาผมกับไอ้เอก ที่จุดกลางถ้ำ พร้อมทังบอกว่าสำรวจถ้ำหมดแล้ว ซึ่งผมก็แปลกใจ มันไปของมันแป๊บเดียว มันบอกว่าสำรวจเสร็จแล้ว ผมจึงมองไปที่เป้ไอ้ชัย ดูด้วยสายตาผิวเผินก็เหมือนปกติผมจึงไม่สงสัยอะไรตามประสาเด็กๆ ที่ถูกหลอกได้ง่าย และอีกอย่างผมคิดว่าพวกมันคงจะไม่กล้าหยิบอะไรออกไป เพราะมันเจอเรื่องประหลาดมาหลายเรื่องแล้ว พวกมันน่าจะเกรงกลัวอาถรรพ์ของที่นี่บ้าง ว่าแล้วพวกผมทั้งหมดก็ออกมาสมทบกับคนที่รออยู่หน้าถ้ำ เสร็จแล้วหรือพ่อหนุ่ม พวกมันทั้งสามต่างพยักหน้า ผมเองก็เดินไปหาปู่ ซึ่งปู่ถามผมเบาๆว่ามีอะไรใหม ผมจึงตอบไปว่าไม่มี ว่าแล้วพวกเราทั้งหมดก็ต่างพากันที่จะกลับบ้าน เพราะขืนอยู่คืนนี้อีกคืน ไม่รู้ว่าจะเจออะไรอีก แต่แล้วก็มีเหตุการณ์อันประหลาด ลมพัดแรง เมฆไหลตัวมารวมกันปกคลุมพระอาทิตย์เปลี่ยนกลางวันให้เป็นกลางคืนโดยทันที่ ทุกคนตกใจมาก เสียงๆหนึ่งเลื้อยออกมาจากป่า พร้อมเสียงคำราม ฝ่อๆ ซึ่งทุกคนต่างแหงนหน้ามองขึ้นนไปที่หน้าผาหน้าถ้ำ สิ่งที่ปรากฏต่อเบื้องหน้าของพวกเราคืองูจงอางขนาดใหญ่ ซึ่งไม่ใช่ใหญ่ธรรมดา มันใหญ่กว่าคนทั่วไปถึงสามสี่เท่า นัยต์ตาของมันแดง แลบลิ้นออกมารับรสอากาศอยู่ตลอดเวลา ทุกคนต่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น บางคนถึงกับขาแข็งก้าวไม่ออก ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ทำอะไรไม่ถูก สิ้นสายตาที่จับจ้องไปที่งูผมหันกลับมาอีกที เสียงปืนของตาพงษ์ก็ดังขึ้น เฉียดหูของทุกคนไป เพราะอยู่กันเป็นกลุ่มแก้วหูแทบแตก เปรี้ยงเสียงปืนแก๊บของตาพงษ์คำรามออกมา ควันดินปืนฟุ้งตรงที่แกยิงไปหมด งูตัวนั้นถูกลูกหว่านของตาพงษ์อย่างเต็มที่ไม่รู้ว่าจะพรุนขนาดไหน ถ้าเป็นงูทั่วไปไม่มีเหลือคงแน่นิ่งไปแล้ว แต่เหตุการณ์ไม่เป็นอย่างนั้น งูตัวนั้นไม่สะทกสะท้านกับลูกปืนของตาพงษ์ที่ยิงใส่มันเลย เพียงแต่มันตกลงมาจากหน้าผาที่มันห้อยอยู่พร้อมกันมันก็กระโจนมาใส่ทางพวกผมที่อยู่กันเป็นกลุ่ม ปู่ผมเห็นท่าไม่ดี และไม่มีทางไหนที่จะหนีไปได้ เพราะมันตกลงมาขวางทางปากถ้ำ จึงตัดสินใจบอกว่า พวกเรารีบวิ่งเข้าไปในถ้ำหาที่กำบังกันก่อน ทั้งคนทั้งหมาต่างวิ่งเข้าไปในถ้ำกันอย่างอลหม่านด้วยความที่กลัวงูจงอางยักษ์ตัวนี้หลังจากที่เข้ามาในถ้ำแล้ว ปู่ผมก็บอกให้ไอ้กลย่องไปดูว่ามันตายหรือปล่าว และมันตามพวกเรามาใหม ซึ่งไอ้กลมันก็กล้าๆกลัว ซ้ำมันยังออกปากมาว่า ทำไมต้องเป็นผมล่ะปู่ ตาพงษ์เห็นดังนั้นจึงบอกมันออกไป ตาขาวจริงนะมึงกูยิงมันโดนเต็มๆ จะไปเหลืออะไรว่ะ กูว่ามันไม่รอดลูกปืนกู่แน่ แรกๆมันอาจจะยังไม่รู้ว่ามันโดนยิงมันถึงได้เลื้อยมาทางเรา แต่กูว่าตอนนี้ไม่เหลือมันตายแน่ ลูกหว่านชุดใหญ่จะเหลืออะไรว่ะ เดี๋ยวกูไปดูเอง มึงอยู่นี่ล่ะ กูก็อยากรู้เหมือนกัน ลูกปืนกูมันจะแน่แค่ไหน หมีควายตัวใหญ่กว่ามันกูยังยิงล้มมาแล้ว นับประสาอะไรกับงูจงอางว่ะ ตาพงษ์บอกไอ้กลออกมา
ว่าแล้วตาพงษ์ก็ออกมาสังเกตุที่หน้าถ้ำด้วยอาการกล้าๆกลัวเช่นกัน แต่ก็ใจกล้ามากกว่าไอ้กล หลังจากมาสำรวจที่หน้าถ้ำแล้ว ไม่มีแม้แต่เงาของงูจงอางยักษ์ตัวนั้นเลย จึงได้เรียกพวกที่อยู่ในถ้ำออกมาดู มันก็จริงของแก ไม่มีร่องรอยงูอะไรเลย ทั้งที่สายตาทุกคนเห็นงูยักษ์และตาพงษ์เองเป็นคนลั่นไกปืนใส่มัน เสียงดังกึกก้องไปทั่วทั้งป่า แต่ภาพที่เห็นต่อหน้าคือร่องรอยที่ว่างปล่าวไม่มีแม้แต่รอยเลือด เวลานาทีผ่านไปจากบ่ายมาเป็นเย็น ในตอนนี้ไม่สามารถที่จะเดินทางออกจากป่าได้อีกต่อไป เพราะมันค่ำมืดแล้ว จะเอาไปเปรียบเทียบกับละครในโทรทัศน์ไม่ได้ เพราะหนังในโทรทัศน์ผมเห็นเดินป่ากันทั้งคืน แต่ในความเป็นจริงแล้ว ปู่ผมไม่เดินป่าในเวลากลางคืน เพราะมันอันตรายจากสัตว์กินเนื้อ และสายตาการมองเห็นไม่ชัด จะเกิดอันตรายถึงชีวิตได้ง่ายๆ หลังจากที่ผ่านวิกฤติไปแล้ว พวกผมทั้งหมดก็มานั่งสนทนาท่ามกลางกองไฟที่ก่อไว้ใกล้ๆปากถ้ำ เกิดมาผมก็พึ่งเคยพบเจอนี่ล่ะลุง ไม่รู้อะไรนักหนา สัตว์ป่าอันตรายทั้งนั้น ทั้งผีทั้งสางอีก พวกเราจะรอดออกไปใหมลุง ไอ้ชาติมันพูดปรึกษาปู่ผมออกมา ปู่ผมจึงตอบกลับไปว่า อย่าพูดเรื่องรอดหรือไม่รอด มันไม่ดี แต่ที่พวกคุณจะรู้คืนนี้ คือพวกคุณเจองานหนักอีกคืนแน่ เตรียมปืนของคุณไว้ให้ดีแล้วกัน มันตามพวกเรามาแน่ ตราบใดที่เรายังออกจากป่าแห่งนี้ไม่ได้ ไม่ต้องถามผมต่อนะว่าคืนนี้จะเจออะไร ไม่พ้นเสือสมิงแน่ๆ ไอ้ชาติมันนิ่งเงียบไป พร้อมกับไปนั่งกินเหล้ากับพรรคพวกของมัน ส่วนพวกผมก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ที่เห็นจะเครียดก็มีแต่ปู่กับตาพงษ์ซึ่งนั่งสนทนากันเบาๆ ถึงเหตุการณ์ที่เจอะเจอมา พงษ์จะเอายังไงดีว่ะ กูว่าคืนนี้มันมาแน่ ปู่ผมถามตาพงษ์ออกไป
เอาอย่างนี้พี่ พวกเราผลัดกันอยู่ยาม และนอนใกล้ๆกัน หากมีอะไรจะได้สาดกระสุนใส่มันเลย แล้วผมรบกวนพี่ซักสองอย่างได้ใหมพี่ หนึ่งผมขอแบ่ง ลูกปืนเสกบ้างนะพี่ ผมว่าคืนนี้ผมได้ใช้แน่ แบ่งให้ไอ้กลมันไปด้วย สองให้พี่ไปลงอาคมที่หน้าทางเข้า ผมรู้นะว่าพี่มีมนต์คาถานี้อยู่ ผมเคยเห็นพี่ใช้ สิ้นเสียงตาพงษ์แนะนำมา ปู่ผมก็ล้วงลูกปืนเสกลงอาคมมาแบ่งให้ตามความต้องการของตาพงษ์ โดยปู่ผมก็เรียกไอ้กลมาเอาไปด้วย พร้อมทั้งกำชับให้ใส่ไว้รอเลย อย่าเอาปืนลงต่ำมันไม่ดี อย่าวางไว้กับพื้นตั้งชี้ปลายกระบอกขึ้น ซึ่งไอ้กลมันก็ทำตามคำสั่งโดยดี ตกลงเอาอย่างนี้ผลัดกันอยู่เวรหน้าถ้ำสามผลัด ไอ้กลเป็นคนแรก ตาพงษ์เป็นผลัดสอง ปู่ผมเป็นผลัดสาม ผลัดกันพักผ่อน ซึ่งปู่ผมได้บอกกับตาพงษ์และไอ้กล หากมีใครแปลกหน้าถามแล้วไม่พูดหรือมันพูดซ้ำไปซ้ำมา ยิงได้เลย พร้อมกันปู่ผมให้ไปเรียกพวกไอ้ชาติมาทำความเข้าใจ ปู่บอกว่าทุกคนห้ามออกจากถ้ำ ธุระส่วนตัวอะไรก็แล้วแต่ ให้ทำในถ้ำ ยกมือไหว้ด้วยหลังเสร็จ เพราะคนที่เฝ้ายามจะยิงทุกคนที่เข้ามาในถ้ำ ตกลงกันตามนี้นะ หลังจากที่ทำความเข้าใจกันแล้ว ทุกคนต่างหามุมพักผ่อน ใกล้ๆกัน ไม่ห่างกองไฟ หมาอี่แดงกับไอ้กลเป็นผลัดแรกที่ต้องเฝ้า ซึ่งก็อยู่ไม่ห่างพวกผมมาก เสียงปู่ผมบอก มึงห้ามหลับเด็ดขาดถ้ามึงหลับพวกเราอาจจะตายกันหมด ซึ่งไอ้กลมันก็ตกใจแต่ก็พร้อมที่จะอยู่เป็นผลัดแรก สาเหตุที่ปู่ให้มันอยู่ผลัดแรกเพราะหัวค่ำยังไม่มีงานหนักแน่ มันต้องมาผลัดสองผลัดสามแน่ ซึ่งส่วนมากปู่ก็มักจะคาดเดาไม่ผิด
เพจนิยายอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ
Fb.Ters kangkhoi
อัตราค่าบริการเข้ากลุ่ม vip ตามนี้ครับ
1.มหากาฬอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ ภาค 1 ภูจำปา ดงละคร ดงแห่งอาถรรพ์ แถม ภาค 2 เพชรพระศิวะ
100 บาทอ่านได้จนจบครับ
2.มหากาฬอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ ภาค 3
บัวหิมะพระมาลัย 
100 บาทอ่านได้จนจบครับ
3.เรือนนฤทธิ์ตา 
50 บาทบาทอ่านได้จนจบครับ
4.ดงสมิงไฟ เรื่องใหม่ล่าสุด 100 บาท
อ่านได้จนจบครับ
ทั้งหมดจ่ายครั้งเดียวอ่านได้จนจบ 
ขั้นตอนการเข้ากลุ่ม vip ครับ
1. ชำระค่าสมาชิก ตามที่ท่านสมาชิกอยากจะอ่าน มาที่บัญชีธนาคารกสิกร
เลขที่ 5072226420
ชื่อบัญชีนายสมยศ ธรรมวิเศษ
พร้อมเพย์ เบอร์ 0933187983
2. แอดมาเป็นเพื่อนผมที่เฟช 
Ters kangkhoi ครับ ส่งหลักฐานการโอนมาที่แชทครับ เสร็จแล้ว ผมจะดึงเข้ากลุ่มให้ครับ
ขอบคุณที่สนับสนุน และเป็นกำลังใจให้กันครับ ขอบคุณทุกการติดตามครับ
คำเตือน
ขอสงวนลิขสิทธิ์ สำหรับนิยายเรื่องนี้
หากผู้ใดนำไปเผยแพร่ แก้ไข โดยไม่รับอนุญาตจากข้าพเจ้า หากข้าพเจ้าเองพบเห็น จะดำเนินคดีความให้ถึงที่สุด และจะไม่มีการยอมความใดๆทั้งสิ้น ก่อนจะทำคิดให้ดีก่อนนะครับ