Remembering Hillsborough
ตอนที่ 2
>>> Anthony David Bland <<<
แอนโทนี เดวิด แบลน หรือ โทนีของเพื่อน ๆ เกิดในครอบครัวชนชั้นแรงงานและอาศัยอยู่ในยอร์คไชร์ตะวันตก เขาเป็นเด็กที่ชอบกิจกรรมกลางแจ้งมาก หลายครั้งที่แม่ต้องไปตามให้มากินข้าว แต่พอเข้ามาในครัวแล้วเขาแค่เอานมราดวีตาบิกส์กินเสร็จก็รีบออกไปเล่นต่อ (Weetabix – ซีเรียลชนิดแผ่นกลมขนาดเท่าปากถ้วยกาแฟ ใช้ราดนมกิน) แม่ของโทนีตั้งชื่อเล่นให้เขาว่าเจ้าหนูวีตาบิกส์
โทนีมีวัยเด็กที่ค่อนข้างวิบาก ตอนอายุสามขวบเขาไม่สบายและหมอสั่งยาน้ำสีแดงให้ทาน เช้าวันหนึ่งแม่ยังไม่ตื่น พี่สาวของโทนีป้อนยาให้เขา แต่ดันหยิบผิดขวด เธอคว้าเอาขวดเหล้าเชอร์รี่ของแม่มาป้อนให้น้อง โทนีถูกนำตัวไปคลินิก หมอสั่งให้แม่พาโทนีเดินไปตามถนนเรื่อย ๆ เพื่อไม่ให้หลับ
เด็กชายโทนีวัยสามขวบ ต้องเดินตุบปัดตุบเป๋ด้วยความเมาจากคลินิกของหมอจนกลับถึงบ้าน
โทนีเริ่มทำงานตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นที่โรงการทำหลอดกระดาษ เขาขยันและมุ่งมั่นกับงานที่ทำมาก โทนีต้องการเก็บเงินให้มากพอเพื่อลดภาระของครอบครัว และเหตุผลอีกอย่างคือเขาจะกันเงินส่วนหนึ่งเป็นค่าตั๋วฤดูกาลของทีมที่เขารัก ลิเวอร์พูล
เขาทำงานมาสองปีและปีนี้เขาก็จะอายุสิบเก้าแล้ว
>>> เรื่องที่ไม่ควรเกิด <<<
ตุลาคม 1988
กองกำลังตำรวจของเซ้าท์ยอร์คไชร์รับผิดชอบดูแลพื้นที่ 1,554 ตารางกิโลเมตรซึ่งครอบคลุมทั้งตัวเมืองเชฟฟิลด์เองรวมถึงเมืองรองรอบนอกอย่างบาร์นสลีย์, ดอนแคสเตอร์ และร็อทเธอร์แฮมด้วย คำขวัญของหน่วยงานคือ ‘ผดุงความยุติธรรมอย่างกล้าหาญ’
ระหว่างการลาดตระเวนกลางดึกของคืนหนึ่ง สายตรวจน้องใหม่ที่เพิ่งบรรจุเข้าทำงานกับสถานีตำรวจเซ้าท์ ยอร์คไชร์ได้รับคำสั่งให้ไปตรวจที่ทำการไปรษณีย์แห่งหนึ่งเนื่องจากสถานีได้รับแจ้งว่ามีการบุกรุก
เขาขับรถฝ่าสายฝนไปถึงที่หมายแล้วหยิบไฟฉายลงจากรถ ตำรวจหนุ่มตื่นเต้นมากเพราะนี่คืองานเดี่ยวครั้งแรกของเขา ฝนที่ตกตั้งแต่ตอนหัวค่ำทำให้ทุกอย่างเฉอะแฉะไปหมด เขาย่ำพื้นที่เจิ่งไปด้วยน้ำแล้วอ้อมไปด้านข้างของอาคารไปรษณีย์...ไม่พบอะไร เขาเดินอ้อมไปด้านหลัง ไฟฉายส่องไปตรงหน้า เขาไม่แน่ใจว่าโจรงัดแงะต้องการอะไรในที่ทำการไปรษณีย์ แสตมป์หายากงั้นหรือ...ไม่น่าใช่ เดี๋ยวนี้ไม่มีใครเค้าสะสมแสตมป์กันแล้ว
กำลังจะผ่านมุมตึกสุดท้ายอยู่แล้วเมื่อเขาโดนกระแทกจากด้านหลังล้มลงกับพื้น เสียงชายสองคนตะโกนให้เงียบ ชายในหมวกไอ้โม่งจับเขาพลิกคว่ำหน้าลงกับพื้นเปียกน้ำเข่ากดอยู่ที่หลัง มืออีกข้างกดปลายกระบอกปืนสั้นเข้าที่ท้ายทอยด้านหลัง นั่นไม่ดีเลย
ตำรวจหนุ่มตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร่างถูกกดอยู่กับพื้นขยับเขยื้อนไม่ได้ เขาพยายามดิ้น ปืนที่หัวกดแรงขึ้น โจรอีกคนรวบมือสองข้างของเขาไปด้านหลังแล้วใช้สายรัดพลาสติกรัดจนแน่น เขากำลังสงสัยว่าพวกนี้ต้องการอะไรขณะที่โจรคนหนึ่งปลดเข็มขัดและถอดกางเกงของเขาลง หลังจากนั้นหยิบกล้องออกมาถ่ายภาพ แสงแฟลชสว่างวาบแล้วเสียงหัวเราะก็ตามมา
“เสร็จฉันละเว้ยไอ้หนู ฮ่า ๆ ๆ” คนแรกหัวเราะเสียงดัง
“ยินดีต้อนรับสู่สถานีเซ้าท์ยอร์คไชร์” อีกคนพูดก่อนถอดหมวกไอ้โม่งแล้วพากันจากไปทิ้งให้ตำรวจหนุ่มนอนเปิดก้นอยู่บนพื้นเจิ่งน้ำ
อ้อ...พิธีการรับน้องนี่เอง เขาจำหน้าตำรวจรุ่นพี่ที่อยู่ในหน่วย F ของสถานีทั้งสองคนได้ แต่ตำรวจหนุ่มไม่ขำด้วย ขากลับบ้านแล้วเล่าให้ภรรยาฟัง วันรุ่งขึ้นพวกเขาทำเรื่องฟ้องร้องไปที่กรมตำรวจ
>>> Trevor Hicks <<<
ฮิกส์เป็นนักสู้ เขาก่อร่างสร้างตัวมาตั้งแต่หนุ่มเป็นคนมีเหตุมีผลและเป็นผู้นำ เขาแต่งงานกับเจนนีสุดที่รักแล้วทั้งคู่ก็มีลูกสาวสองคน เป็นครอบครัวสมบูรณ์แบบ
ซาร่าลูกสาวคนโตอายุ 19 ปี เรียนหนังสือเก่ง ส่วนวิกตอเรีย หรือวิกกี้เกิดห่างจากพี่สาวสี่ปี ปีนี้เธอเพิ่งจะ 15 และแม้จะเรียนไม่เก่งเหมือนพี่แต่แกเป็นเด็กร่าเริง ยิ้มง่ายและมีความคิดสร้างสรรค์ คุณนายฮิกส์เป็นแม่บ้านอยู่ดูแลลูก ๆ ระหว่างสามีออกไปทำงาน
ทั้งซาร่าและวิกกี้มีทะเลาะกันบ้างตามประสาพี่น้อง แต่เมื่อใดก็ตามที่คนหนึ่งโดนพ่อดุ อีกคนจะไม่รอช้าที่จะเข้ามาปกป้องทันที ซาร่าและวิกกี้รักกันเท่าที่พี่น้องจะรักกันได้
ในวันที่ลิเวอร์พูลแข่ง ครอบครัวฮิกส์จะพยายามหาตั๋วไปชมให้ได้และส่วนใหญ่จะไปพร้อมหน้ากันทั้งหมด
ทุกครั้งหลังจากกลับจากการแข่งขัน วิกกี้จะใช้เครื่องพิมพ์ดีดในห้องตัวเองเขียนวิเคราะห์เกมการแข่งขันที่ได้ชม บทวิเคราะห์ของเธอทุกชิ้นโอนเอียงเข้าข้างหงส์แดงออกนอกหน้า ถ้าลิเวอร์พูลชนะก็เพราะพวกเขาเก่งกว่า ถ้าแพ้ก็เพราะอีกฝ่ายเล่นตุกติกหรือไม่ก็เป็นเพราะกรรมการเข้าข้าง
เกมนัด Semi-Final ถือว่าสำคัญสำหรับบ้านฮิกส์ หากลิเวอร์พูลชนะก็จะได้ชิงชนะเลิศ พวกเขาจะได้ไปเวมบลีย์
>>> David Duckenfield <<<
กองกำลังตำรวจเซ้าท์ยอร์คไชร์มีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของการแข่งขันฟุตบอลที่สนามฮิลส์โบโรทุกครั้ง ซึ่งรวมถึง FA-Cup รอบ Semi-Final ของปี 1988 ด้วย ผู้กำกับไบรอัน โมล มีประสบการณ์โชกโชนในการควบคุมฝูงชนจำนวนมาก เขาผ่านงานดูแลความปลอดภัยที่สนามมาจนช่ำชอง เป็นคนตัดสินใจเฉียบขาด วางแผนได้ดีและรู้ทุกซอกทุกมุมของฮิลส์โบโรเหมือนฝ่ามือตัวเอง ทุกครั้งที่เขาและลูกน้องดูแลการแข่งขันที่ฮิลสโบโรยังไม่เคยมีเหตุรุนแรงกับผู้ชมฟุตบอลถึงขั้นเสียชีวิตเลยสักครั้ง
รายงานร้องเรียนของตำรวจหนุ่มในหน่วย F ได้รับความสนใจจากกองวินัยตำรวจกลาง นั่นยังผลให้คำสั่งถูกส่งตรงมาที่เซ้าท์ยอร์คไชร์ ตำรวจที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแกล้งกันครั้งนี้เจ็ดคนถูกลงโทษทางวินัย อีกสี่คนลาออก ผู้กำกับไบรอัน โมลผู้ซึ่งไม่ได้มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับความซุกซนของลูกน้องครั้งนี้เลยถูกย้ายไปปฏิบัติหน้าที่ในอีกเมืองหนึ่ง
คำสั่งมีผลในวันที่ 27 มีนาคม 1989 สิบเก้าวันก่อน Semi-Final
การประชุมวางแผนจัดการสำหรับการดูแลความปลอดภัยของการแข่งขันถูกจัดขึ้นที่ สน.เซ้าท์ยอร์คไชร์ในวันที่ 22 มีนาคม 1989 แต่ด้วยเหตุผลใดไม่มีใครทราบแม้จะยังไม่ถึงกำหนดโยกย้ายผู้กำกับโมลไม่ได้รับอนุญาตให้ร่วมประชุม ประธานในที่ประชุมคือคนที่ถูกแต่งตั้งมารับตำแหน่งแทนเขา ผู้กำกับเดวิด ดักเคนฟิลด์
สาเหตุของการโยกย้ายดูจะรุนแรงเกินไป แต่สาเหตุที่ไม่ปล่อยให้โมลคุมงานที่สำคัญอย่างครั้งนี้ดูน่ากังขากว่า ไม่มีใครให้เหตุผลได้ว่าทำไม
ดักเคนฟิลด์เรียกประชุมเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้อง สั่งให้ดูแลประชาชนให้ดี ระวังพวกฮูลิแกนและคนเมาอย่าให้ก่อเรื่อง ส่วนขั้นตอนการจัดการรักษาความปลอดภัยในและนอกสนามให้ทำตามแผนของปีที่แล้ว
“พวกเราทำได้ ผมเชื่อมือทุกคน”
คำพูดให้กำลังใจของดักเคนฟิลด์ดูดีอย่างที่คนที่เป็นหัวหน้าจะกล่าวได้ เพียงแต่ดักเคนฟิลค์คนนี้ยังไม่เคยมีประสบการณ์คุมงานการดูแลฝูงชนจำนวนมากมาก่อนเลย ไม่เคยบัญชาการกองกำลังในแมทช์การแข่งขันฟุตบอลที่ตั๋วถูกขายหมดเกลี้ยง และที่สำคัญเขาไม่เคยแวะไปดูพื้นที่จริงที่ฮิลส์โบโรเลยสักครั้ง
ดักเคนฟิลด์ไม่ใช่แฟนฟุตบอลและเขาไม่ได้ชอบกีฬาประเภทนี้ มันสนุกตรงไหนกัน ผู้ชายยี่สิบสองคนแย่งลูกหนังเป่าลมลูกเดียวไปมาชั่วโมงกว่า น่าเบื่อชะมัด แต่ช่างเหอะ เพราะในวันนั้นเขาจะนั่งสบาย ๆ ในหอควบคุมที่สนามและปล่อยให้ลูกน้องทำงาน
ฮื่อ...ไม่ยากนี่ ก็แค่ทำตามขั้นตอนของปีที่แล้ว
>>> Jon-Paul Gilhooley <<<
คุณแม่เล่าให้ฟังว่าตอนคลอดจอน-พอล กิลฮูเลย์ออกมาเมื่อ 25 ตุลาคม 1978 เขาเป็นทารกที่ตัวใหญ่มาก “น้ำหนักสี่กิโลกรัมแต่คลอดง่ายและเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ถ้าไม่นับอย่างเดียวคือ จอน-พอลร้องไห้เก่ง แต่ที่ร้องก็เพราะหิวบ่อย พอเอานมยัดปากก็หยุดร้องเลย” คุณแม่เล่าพร้อมรอยยิ้ม
“ฉันตั้งชื่อเขาตามโป๊ปจอห์น-พอล ที่สองหลังจากที่พระองค์รับตำแหน่งก่อนฉันคลอดไม่กี่วัน”
จอน-พอลเป็นเด็กมีจินตนาการและวาดรูปเก่ง ครั้งหนึ่งเขาขลุกอยู่ในห้องตัวเองนานมาก คุณแม่ขึ้นตามลงมาทานข้าว เมื่อเปิดประตูเข้าไปเธอพบว่าเขากำลังระบายสีกำแพงห้องนอนตัวเองอยู่ สีบนกำแพงดูสดใสและมีลวดลายงดงาม ขวดยาทาเล็บที่ของเธอวางเกลื่อนอยู่บนพื้น
“เขาเป็นเด็กชอบกีฬาโดยเฉพาะว่ายน้ำและฟุตบอล ฉันพาจอน-พอลกับรอนนี่ พี่ชายของเขาไปเรียนว่ายน้ำตั้งแต่ยังเดินไม่ได้ รอนนี่โตกว่าเขาสี่ปีและก็รักน้องชายมาก” คุณแม่หยุดครู่หนึ่งก่อนเล่าต่อ
“ในวันที่ไม่ได้ไปว่ายน้ำ เขากับพี่ชายก็จะเล่นฟุตบอลกันบนถนนหน้าบ้าน บางครั้งสตีเวน ลูกพี่ลูกน้องของเขาก็มาเล่นด้วย บ้านเราอยู่ละแวกเดียวกัน”
>>> Hillsborough <<<
สโมสรเชฟฟิลด์เวนส์เดย์เจ้าของสนามฮิลส์โบโรร่วมกับสมาคมฟุตบอลอังกฤษประชุมและตกลงกันว่าในวันแข่ง น็อตติ้งแฮม ฟอร์เรสต์จะครอบครองอัฒจันทร์ม้านั่งฝั่งทิศใต้และอัฒจันทร์ตั๋วยืนด้านหลังประตูฝั่งทิศตะวันออก รวมจำนวนตั๋วทั้งหมดที่จะขายให้กับแฟน ๆ ฟอร์เรสต์ 29,800 ใบ
ลิเวอร์พูลจะได้อัฒจันทร์ม้านั่งด้านทิศเหนือ อัฒจันทร์ชั้นลอยฝั่งเลปปิ้งส์เลน เอนด์ และชั้นล่างตั๋วยืนที่แบ่งเป็นคอก 1 - 7 รวมแฟนบอลของลิเวอร์พูลที่จะได้เข้าชมการแข่งขัน 24,256 คน ราคาตั๋วใบละ 6 ปอนด์
แม้ตามสถิติแล้วจำนวนแฟนของลิเวอร์พูลจะมีมากกว่าแต่ได้จำนวนตั๋วเข้าชมน้อยกว่าฟอร์เรสต์ถึง 5,544 ใบ ทั้งนี้ เพราะฝ่ายจัดการแข่งขันตัดสินใจว่าเพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงไม่ให้กองเชียร์ของทั้งสองทีมประจันหน้ากันระหว่างเส้นทางมาสนาม แฟนบอลของลิเวอร์พูลจากทิศตะวันตกเดินทางมาถึงเชฟฟิลด์ก็สามารถเข้าสนามด้านเลปปิ้งส์เลน ได้สะดวกกว่า ส่วนแฟนบอลของฟอร์เรสต์ก็สามารถเข้าสนามได้จากอีกด้านหนึ่งแยกจากกัน
แม้การจัดสรรจำนวนตั๋วที่น้อยกว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่สิ่งที่ฝ่ายจัดการลืมนึกคือทางเข้าด้านเลปปิ้งส์เลนของลิเวอร์พูลนั้นเป็นคอขวด ทุกครั้งที่มีการแข่งขันที่คนเต็มสนาม การจราจรด้านนี้จะติดขัดเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เป็นถนนแคบ และพื้นที่ด้านหน้าทางเข้ามีไม่มากทำให้พบว่าในการแข่งขันหลายต่อหลายครั้ง กว่าผู้ชมจะผ่านช่องประตูหมุนเข้าไปได้พวกเขาต้องเข้าคิวรอด้านหน้าเป็นเวลานาน
และมีอีกเรื่องหนึ่งที่ทุกฝ่ายไม่ได้นำมาใส่ใจเลยซึ่งก็คือ นายตำรวจผู้มีอำนาจสูงสุดในการควบคุมงานที่ใหญ่ขนาดนี้เพิ่งมารับตำแหน่งได้ไม่กี่วัน และยังไม่เคยมีประสบการณ์หรือได้รับการฝึกอบรมในเรื่องนี้มาก่อนเลยในชีวิต
หายนะกำลังจะมาเยือน
จบตอนที่ 2
= = = = = = = = = = = = = = =
อ้างอิง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
