เกริ่นนำ
อาทิตย์นึงก็ผ่านมาแล้ว ก็ดีขึ้นนะ รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเดินได้แล้วแต่ก็ยังไม่กล้าเสี่ยงอยู่ดี
มันก็กลัวละเนาะ ก็ในเมื่อไอ้หมอหน้าตี๋นั้น บอกว่าเอาขาลงก็ได้ครับ แต่หักขึ้นมาไม่รับผิดชอบนะครับ... แถมคำตอบของคำถามที่ว่า
ผม : คือผมจะขึ้นบันได้ได้ไหมครับ พอดีว่าเรียนอยู่ชั้น 4 นี้ก็หยุดเรียนมาอาทิตย์นึงแล้วด้วย
ไอ้หมอตี๋ : ก็แล้วแต่ครับ....
ในใจตอนนั้นคือผมได้ปลดปล่อยฮาคิที่มือขวาแล้วพุ่งหมัดปืนผ่านโมเลกุลที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ ทะลุแว่นหนาเตอะของไอ้หมอกระเด็นไป ร้อยหลาแล้ว (แต่ก็แค่จินตนาการ)
นั้นแหละ
ผมก็ยังไม่กล้าที่จะลงแรงกับขาข้างขวาที่ต้องใส่เฝือกอยู่อย่างงี้ไปอีก 1 เดือนหรอก แต่เอ๋ะ!!
1เดือน ตอนนี้ 20 ธันวาคม ไอ้ห่า!! จะปีใหม่ละ นี่ตูต้องนอนซมอยู่บ้านในวันปีใหม่เหรอวะเนี่ยยยยยยย!!!!!
ไดอารี่ของคนขาเป๊
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
