One Flew Over the Cuckoo's Nest เมื่อปี 1975 หนังเรื่องนี้ชื่อไทยว่า "บ้าก็บ้าว่ะ"
Jack รับบท Randle McMurphy อาชญากรที่ถูกจับส่งแผนกจิตเวช โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ที่ซึ่งคนไข้ทั้งหมดที่ร่ายล้อม McMurphy ถูกตราหน้าว่าเป็นคนไข้โรคจิต และพวกเขาทั้งหมดต้องถูกรักษาตามอาการ ด้วยยากล่อมประสาท ทุกๆ วัน
นานติดต่อกันมาเรื่อยๆ
McMurphy เป็นเหมือนสัญลักษณ์แห่งการต่อต้าน เขาไม่ยอมกินยา และต่อต้านทั้งพยาบาล รวมถึงผู้ช่วยพยาบาล และผู้คุมด้วย
นานวันเข้า McMurphy ก็พบว่า แท้จริงแล้วคนรอบข้างเขา ไม่ใช่คนบ้า ไม่ใช่คนไข้โรคจิต แต่พวกเขาตกอยู่ในภาวะจำยอมที่ไม่อาจฝืนต่อต้านอำนาจของเหล่าเจ้าหน้าที่ได้
McMurphy เริ่มดำเนินการต่างๆ ที่ดูจะเป็นขบถต่อวัฒนธรรมในแผนกจิตเวช และที่สำคัญเขาได้วางแผนที่จะพาเพื่อนๆ หลบหนีออกจากโรงพยาบาลด้วย (ไม่ Spoil นะครับ ลองหามาชมกันดู)
หนังเรื่องนี้ได้รับรางวัลมากมาย ทั้งนักแสดงนำชาย และอีกหลายรางวัล
การสื่อเรื่องออกมาในรูปแบบนี้ มันทำให้ผมนึกย้อนมาถึง "สังคม" ในปัจจุบัน หลายครั้งเราต้องยอมรับในสิ่งที่เราไม่ได้เป็นเพียงเพราะไม่กล้า และไม่ต้องการที่จะมีเรื่องชวนปวดหัว ชีวิตที่เหมือนคนไข้โรคจิต ต้องเดินวนไปเวียนมาในแต่ละวันมันช่างโหดร้ายเสียเหลือเกิน
"สังคม" ที่ไม่ตระหนักถึงคุณค่าในสิ่งที่เป็น แต่พยายามแสร้งเป็นสิ่งที่อยากเป็น มันไม่สามารถจะแสดงออกถึงจุดเด่นได้หรอกครับ ทุกวันนี้ผมได้ยินคำว่า เราจะเป็นนั่น เราจะเป็นนี่ แต่ไม่เคยเห็นว่าจะเป็นได้เลยเสียที
และอีกครั้งครับ
McMurphy เป็นสัญลักษณ์ของการก้าวข้ามสิ่งที่ดูเหมือนจะต้องเสแสร้งแกล้งทำ นั่นแหละครับ
อ่อ หมดเวลาแล้วครับ หมอเรียกผมไปทานยาก่อน 555
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
