ชีวิตคนไทยคนหนึ่ง มาเป็น ‘ช่างทำการ์ตูน’ ได้ไง? Part2(จบ)
ในช่วงเวลาของการรับงานวาดฟรีแลนซ์นั้น เรียกได้ว่าเป็นเหมือนการเล่นเครื่องเล่นดิสนีย์กลางสมรภูมิรบ เพราะ Punix นั้นสนุกกับการวาดรูปให้ลูกค้ามากๆ แต่ว่านี่คือ ‘งาน’ จำเป็นต้อง concern ในหลายเรื่อง หลักๆก็จะเป็นเรื่องคุณภาพ. แต่ไอ้ที่ทำให้เป็นสมรภูมิจริงๆคือ กำหนดส่งงาน
ผมต้องเล่าให้ฟังก่อนว่า ลูกค้าบางราย ไม่พูดถึง กำหนดส่ง ซึ่งนั่นหมายความว่า ต้องส่งไม่ช้าเกินไปจนน่าเกลียด. สงครามจิตวิทยาเลยเกิดขึ้นระหว่าง Punix กับผู้ว่าจ้าง. ว่านักวาดจะทำให้เขาพึงพอใจในภาพรวมได้ก่อน หรือ ลูกค้าจะปรี้ดแตกขึ้นมาก่อนว่า ‘นี่ช้าไปแล้วนะ! มัวทำอะไรอยู่!’
โชคดี ที่ Punix ทำได้โดยการรับงานมาอย่างไม่เกินตัว หลังจากบทเรียนที่รับงานมาเกินเหตุจนล้มหมอนหนอนเสื่อผ่านไป. รอบนี้ต้องมีสติมากขึ้น
Punix ที่พูดได้ว่าเป็นนักวาดเต็มตัวแล้วนั้นก็ได้ผ่านมาหมดไม่ว่าจะเป็นงานออกแบบโลโก้. ออกแบบภาพ 3D บ้านอยู่อาศัย. วาดเว็บตูนทั้งซีรี่ส์(หนักมากๆ) และวาดภาพอิลลัส ( คือภาพเดี่ยวๆตามสั่งของลูกค้าว่าอยากได้แบบไหน โดยมีส่วนประกอบเป็นตัวการ์ตูนและฉากหลังที่สวยงาม)
งั้นอะไรคือขั้นกว่าล่ะ? อะไรคือการบินไปให้สูงกว่าจุดจุดนี้? เมื่อถึงจุดอิ่มตัวอีกครั้ง Punix คนนั้นก็ได้ถามตัวเองอีกครั้ง แต่คำตอบมันปรากฎรอบตัวเขาทันทีเมื่อเขามองดูชีวิตตัวเองว่าวนเวียนกับอะไรอยู่
สื่อของแวดวงการ์ตูนมันยังมีเหนือกว่าที่ทำอยู่อีก. มันคือ’แอนิเมชั่น’
Punix ที่ไม่รู้ตัวว่าเป็น’ช่างทำการ์ตูน’ คนหนึ่งไปแล้วก็ออกเดินก้าวแรกเข้าสู่วงการที่ใหญ่โตมากขึ้น. ใหญ่โตจนชักจะหวาดๆในใจว่าคนตัวเล็กอย่างเรา คิดจะไปตีกับยักษ์งั้นรึ
เมื่อศึกษาแอนิเมชั่นมากขึ้นๆ ยิ่งรู้ว่าคนเดียวคงไม่ไหวอีกแล้ว
ทีม DYN Animation Studio ก็ได้ค่อยๆก่อตัวขึ้น. จากนักวาด Punix และสมาชิกร่วมก่อตั้งที่เป็น Marketing อีกสองคน.
DYN อ่านว่า ดิน. หมายถึงดิน ในภาษาไทยนั่นแหละ. มันคือสิ่งที่ล้ำค่าของประเทศร้อนชื้นในเอเชียเพราะ สมัยก่อน เรานั้นหว่านอะไรไปก็งอกเงยเป็นอาหารได้หมด. ดังนั้นดินมีค่าดั่งทองคำ. สิ่งที่งอกเงยขึ้นมาจากดินก็คือสิ่งที่จะเป็นประโยชน์ต่อโลกนั่นเอง
ทีมฟรีแลนซ์เล็กๆนี้ขยายตัวด้วยการรับนักวาดชาวไทยเข้ามามากมาย เพื่อที่จะสร้างอนิเมชั่น และทำคอนเทนต์กราฟฟิกและการ์ตูนไปพร้อมๆกัน โดยหวังว่าพวกเราจะได้เข้าใกล้ความฝันที่จะเป็นที่รู้จักในฐานะบริษัทผลิตมีเดียการ์ตูนทุกรูปแบบบนเวทีโลก
เอาล่ะครับ ผมเล่านิทานนี้มาถึงจุดที่ใครที่ดูหนังเยอะๆ ก็คงจะบอกได้ว่า น่าจะถึงจุดพลิกผันของพล็อตเรื่องแล้ว แต่ทว่า ‘มันยังไม่เกิดขึ้นครับ’
จุดสุดท้ายของนิทานนี้คือช่วงเวลาปัจจุบัน. ผมนั่งอยู่ตรงนี้ หน้าโน้ตบุ้คเครื่องหนึ่ง คิดแผนบริหารต่อไปเพื่อขยับขยายดินให้มีกำลังที่มากขึ้น
นิทานเรื่องนี้ แม้แต่ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าจะจบอย่างไร ใน blogdit นี้ถือว่าเป็นที่ที่จะมาหว่านเมล็ดของดินเพิ่มมากขึ้น ให้มันส่งประโยชน์ต่อพวกคุณทุกคนได้ไม่ว่าทางตรงหรืออ้อม
สาระของแวดวงการ์ตูนยังมีอีกมากมาย แล้วผมจะมาเล่าให้ฟัง. อยู่ติดดินเข้าไว้ครับ :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
