"ลองนับดูว่าคนที่ทำงานแบบเรานั้นมีกี่คน แล้วลองเอาไปคิดถึงจำนวนประชากร แล้วจะเห็นเปอร์เซ็นต์ที่ชัดเจนขึ้น"
ด้วยการวางแผนในชีวิตตั้งแต่ตอนเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย จนจบนะครับ เลยโชคดีหน่อย ๆ ที่ทุกอย่างมันเป็นไปตามแผน
ผมบอกหลายคนเสมอ (แต่ไม่ยักกะฟังกัน) ว่าชีวิตเรานั้นนะมันออกแบบกันได้ ขอแค่อย่าปฏิเสธ อย่ามองว่าทำไม่ได้
งานที่ผมทำมันเป็นอุตสาหกรรมที่ไม่ค่อยยักกะมีคนรู้กันเท่าไรแหะ ว่า เอ่อ มีงานแบบนี้ด้วยเรอะ
และที่น่าตลกกว่านั้นคือ ที่ทำงานตรงนั้นมีตำแหน่งของผมเพียง 2 คน แล้วมันยังสลับกันทำงานเป็นกะอีกตั้งหาก คือ 3 อาทิตย์ ผมทำ พอครบกำหนด พี่อีกคนก็มาทำ แล้วผมก็ไปพักอีก 3 อาทิตย์
รายละเอียดไม่บอกแล้วกันว่ามันเป็นงานแบบไหน แต่เข้ามาทำตรงนี้ได้ก็ไม่ก็อาศัยทั้งโชค และวิชา (ซึ่งไม่ได้มีมาก แต่โม้เขาไว้ว่าทำได้ 555)
ก็คืองานที่ผมทำเนี่ย สรุปง่าย ๆ คือตัวหารมันน้อย มันเลยค่อนข้างจะสบาย ๆ หน่อย แต่ต้องบริหารจัดการเงินดี ๆ นะ ถึงได้มากแต่ถ้าไม่ดูแลเลย ได้มาเท่าไรก็หมดกันได้
เลยแบ่งเวลาที่ว่าง ๆ มานั่งเขียนบทความล่องลอยไปเรื่อย ๆ นิละครับ
ทางภาคธุรกิจก็เหมือนกัน พ่อของเพื่อนผมบอกไว้เสมอว่า
ทำอะไรที่มันแปลก และแตกต่าง ทำอะไรที่คนเขาไม่ทำกัน ต้องนำคนอื่นก่อนเสมอ แล้วเมื่อตลาดมันลอกตามกันหมดแล้ว ค่อยกระโดดไปทำอย่างอื่น
พ่อเพื่อนผมนี่คือคนที่คิดของฮิตวันรับปริญญานะครับ
ของที่ว่าก็คือ "ป้ายทะเบียนรถป้ายแดง ที่มีตัวคำว่า จบ ตามด้วย เลข พ.ศ.ที่จบ"
พอขายเป็นกอบเป็นกำไม่นานก็โดนลอกเลียนกันไป 555
เพราะงั้นแล้วถ้าเราอยากสบาย ๆ อยากมีรายได้ดี ๆ อยากมีชีวิตที่สุขสันต์ โปรดเป็นคนส่วนน้อยนะครับ ตัวหารมันน้อยดี
นอกจากเป็นคนส่วนน้อยแล้ว ผมยังเป็นคนที่มีเพื่อนฝูงไม่ค่อยเยอะมาก จนโดนข่อนคอดว่า เออ เป็นคนเพื่อนน้อย มีเพื่อนไหม
ก็ได้แต่ตอบกลับไปว่า เพราะผมเป็น Introvert
ชีวิตเรานี่เต็มที่ก็มีครอบครัวนี่แหละครับ มีสามี ภรรยา ลูก และผู้ใหญ่ในครอบครัว มิตรสหายอะไรนั่น ขอให้จำไว้เสมอ ทุกคนก็ต้องมีครอบครัวที่ดูแลทั้งนั้นแหละครับ
ด้วยเหตุนี้ปาร์ตี้ผมก็ไม่ค่อยไป สังสรรค์ก็ยาก เงินเลยเหลือ ๆ มาเก็บเอาไว้นั่นเอง
ลองคิดเป็นคนส่วนน้อยแต่คุณภาพสูงกันดูนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
