หาเส้นทางเดินในสมาธิของตนเอง ที่เราคุ้นชิน
รู้ไปกับลมหายใจ ลมหายใจก็ไม่เที่ยง มีสั้นมียาว สั้นก็ให้รู้ ยาวก็ให้รู้ เป็นวิธีเรียกสติมากํากับให้มีสมาธิ สังเกตุกายใจว่าเพ่งตึงไหม ให้คลายออก ใจอยู่กับลมไม่เผลอลืมลม จะเข้าสู่สมาธิ เข้าไปในฌานได้โดยง่าย แยกกายแยกใจ ไม่มีความเจ็บปวด ความรู้สึกทางกายหายไปเรื่อยๆแต่ก็ยังพอมีให้รู้สึกได้บ้าง เข้าไปถึงความว่าง ระลึกรู้กับความว่างนั้น ผมชอบเลยเข้าไปแช่อยู่กับความว่างลึกๆก่อน มันทําให้ใจยิ่งสงบ ไม่มีความคิดมารบกวน แล้วค่อยถอนออกมารู้สึกตัว ปัญญารู้จะผุดขึ้นเอง
ขอเขียนบันทึกไว้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
