26 ม.ค. 2020 เวลา 12:57 • ปรัชญา
ตกหลุมรักซูซูกิ
ความเหนื่อยล้าได้หายไป ฉันยืนมอง
ทุ่งดอกหญ้าซูซูกิที่อยู่ข้างหน้าที่พร้อมใจเป็นสีทองต้อนรับฤดูใบไม้ร่วงราวกับภาพวาดสีน้ำมันของศิลปินดัง เอียงเอนรับลมหนาวที่พัดผ่านกาย พริ้วไหวไปมาเหมือนคลื่นเวฟ บวกกับอากาศที่หนาวทำให้ฉันนึกถึงภาพหนังรักโรแมนติค
การมาคนเดียวอาจจะเหงาก็จริง แต่การมาคนเดียวทำให้ฉันมีจินตนาการและมีความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น ฉันสามารถเก็บรายละเอียดและความรู้สึกได้ดีเมื่อฉันอยู่คนเดียว มากกว่าความเหงาสิ่งที่สำคัญสำหรับการมาคนเดียวคือ ความปลอดภัยหากเราไม่พาตัวเองไปที่มีความเสี่ยงเราจะท่องเที่ยวอย่างปลอดภัย การเดินทางสอนให้เราได้รู้จักแก้ปัญหาและรู้จักเอาตัวรอด ฉันอยากให้คุณออกมาตามหาความฝันและลงมือทำให้สำเร็จ
การได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติ เป็นการเยียวยาพลังงานที่ลบและความเครียดที่สะสมซึ่งบางทีเราเองก็ไม่รู้ตัวว่าเรากำลังเคลียด การอยู่กับตัวเองและการพาตัวเองไปใกล้ชิดธรรมชาติ
เป็นการเพิ่มพลังบวกในร่างกายได้ดี
ฉันเก็บภาพบรรยากาศโดยไม่รบกวนสถานที่ ฉันไม่ถ่ายภาพในที่ห้ามถ่าย หากฉันเดินเข้าไปถ่ายในเขตุที่เป็นดอกหญ้า อาจทำให้ดอกหญ้าที่เรียงสวยงาม หักล้มและถูกเหยียบ จนขยายเป็นมุมกว้าง พื้นที่ที่สวยงามจะเต็มไปด้วยร่องรอยการถูกทำลายอาจกลายเป็นทุ่งหญ้าที่มีความเว้าแหว่งไม่สวยงามเหมือนดังเดิม บางคนอาจจะคิดว่าก็แค่ดอกหญ้าเอง แต่คุณรู้มั้ยค่ะ ทุ่งซูซูกิ คือความหวังและเป็นสิ่งสำคัญของผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมูบ้านเซนโงกุฮาระ ในสมัยเอโดะเลยนะ เพราะอาชีพหลักของชาวบ้านที่นี้คือการส่งออกหญ้าแห้งสำหรับมุงหลังคา ซูซูกิเลยเป็นดอกหญ้าที่มีคุณค่าของชาวเซนโงกุฮาระค่ะ
โฆษณา