27 ม.ค. 2020 เวลา 05:45 • ปรัชญา
โลกแห่งเปลือก
1
สังคมปัจจุบันหลายครอบครัวสอนลูกด้วยการซื้อสิ่งของ ใช้เงินตราในการดำเนินชีวิต เป็นกลุ่มวัตถุนิยม โดยเอาสิ่งของและความสะดวกสบายให้กับลูก
การสอนลูกของพ่อแม่ในสังคมทุกวันนี้มักจะตามใจลูก ลูกอยากได้อะไรก็ซื้อให้ ต่อให้ไม่มีเงิน ก็ไปกู้ยืมเขามา กู้บัตรเครดิต เพิ่มความทุกข์ให้ตนมากขึ้น
ในอดีตพ่อแม่หลายคนเลี้ยงลูกด้วยการสอนให้รู้จักความพอเพียง ประหยัด และขยัน อะไรที่ทำได้ก็ควรทำ กลับจากเลิกเรียนไปช่วยพ่อแม่ทำงาน หรือไปเล่นกับเพื่อน
แตกต่างจากสมัยนี้ที่เด็กหลังจากเลิกเรียนมักจะอยู่แต่บ้านเล่นโทรศัพท์ เล่นเกมส์ และสนใจโซเซียลจนเกินไป จนลืมหน้าที่ของตนที่ต้องทำ คือเรียนหนังสือ อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ช่วยพ่อแม่ทำงานที่ทำได้
ด้วยสังคมที่เปลี่ยนไปแต่ผู้เป็นพ่อแม่ก็ไม่ควรยึดติดสิ่งของจนเกินไป เพื่อเป็นการอวดอ้าง การบูชาวัตถุเช่น
ลูกฉันต้องมีของเล่น
ลูกฉันต้องมีโทรศัพท์
ลูกฉันต้องมีของหรู
ลูกฉันต้องมีรถไปเรียน
ผมเคยที่จะเขียนเรื่องนี้มานานแล้วจากที่เห็นลูกบางคนอายุยังน้อยติดโทรศัพท์ ไม่สนใจอะไร เกิดเป็นเด็กสมาธิสั้น พ่อแม่สอนก็ไม่ฟังด่าพ่อแม่ เพราะความตามใจของพ่อแม่
บางคนถูกเลี้ยงให้ใช้ของที่มีราคา เอาเงินล่อให้ลูกทำตาม ด้วยอยากให้ลูกมีความสุขสบาย แทนที่เด็กจะมีชีวิตแบบเด็กธรรมดาที่มีชีวิตที่สดใส เรียบง่าย การสอนลูกให้รู้จักความพอดีพอเพียง จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ
เด็กควรจะได้รับการสอนและใช้ชีวิตที่ง่ายๆ ทุกวันนี้เด็กไม่สนใจออกกำลังกาย เล่นกีฬาเพราะติดโทรศัพท์ ไม่สนใจที่จะช่วยงานบ้านพ่อแม่ ทำอะไรไม่เป็นเพราะถูกสอนให้รู้จักแต่ความสุขสบายที่ไม่ต้องทำอะไรจนเกิดปัญหาตามมาอีกมากมาย
เด็กควรมีกิจกรรมอะไรหลายอย่างที่มีประโยชน์มากกว่าการซื้อสิ่งของที่มีแต่จะเพิ่มกิเลสให้กับลูก อย่างน้อยการไม่เลี้ยงลูกด้วยวัตถุอาจจะทำให้เด็กได้เข้าสังคมแบบเด็กๆ
ร่วมทำกิจกรรมต่างๆ กับเพื่อน เล่นกีฬา วาดรูป อ่านหนังสือ เล่นดนตรี เลี้ยงสัตว์ ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ ทำงานบ้านช่วยพ่อแม่ และทำกิจกรรมต่างๆ ช่วยพ่อแม่ โดยที่ไม่ได้ติดกับวัตถุจนเกินไป กิจกรรมเหล่านี้เป็นการสร้างจิตสำนึกที่ดีให้กับลูกได้
สอนให้เด็กรู้จักหน้าที่ และการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ รู้จักคุณค่าของเงิน มีความพอเพียง รู้ประหยัด เพราะเด็กยังมีโอกาสที่จะได้ใช้สิ่งของเหล่านี้ในวันข้างหน้า แต่ตอนนี้พ่อแม่ควรสอนให้เด็กรู้สิ่งที่ควรรู้ เพื่อเด็กโตขึ้นมาจะได้มีคุณภาพ
โลกแห่งเปลือกเป็นเฉพาะสิ่งที่เห็นกันภายนอกทางวัตถุที่ไม่สามารทำให้เกิดความสุขแท้จริงได้ โลกแห่งความดีงามที่เกิดจากการสอนที่ดีย่อมส่งผลไปสู่อนาคตที่ดีต่อไป ก่อนที่มันจะสายเกินที่จะแก้ไขได้
หวังว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อย ด้วยความปรารถนาดี ฝากกด like และกด share ด้วยนะครับ
โฆษณา