มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๒
คิวชู่กีนั่งก๊งเหล้ากับหนุ่มแซ่เอี้ยและหนุ่มแซ่ก้วย เคียงข้างด้วยหัวและตับไตไส้พุงสดๆของคนตั้งอยู่ข้างๆอย่างหนำใจ...
...ที่ว่าหนำใจเพราะคิวชู่กีเล่าว่า ไอ้เจ้าของหัวกับไส้เนี่ย มันคือขุนนางสุดโฉดของแผ่นดินซ้อง มันทรยศไปเข้ากับพวกกิมก๊ก...ข้าก็เลยส่งแม่งลงนรก แล้วตัดหัวตัวไส้มันมาดูเล่นให้สมแค้น...
...ก๊งกันได้ไม่นาน ก็มีกองทหารสิบกว่าคนมา...มาเจอร่องรอยที่สามคนเค้าต่อสู้กันอยู่หน้าบ้าน ก็เลยเกิดความสงสัยกำลังจะเข้าตรวจค้น...
คิวชู่กีบอกมึงไม่ต้องเข้ามา กูออกไปเอง...ว่าแล้วก็พรวดออกไปหน้าบ้าน โชว์สกิลอันแท้จริงให้อาเอี้ยกับอาก้วยเห็น...ไม่นาน ทหารทั้งหมู่นั้นก็นอนคลุกหิมะตายกันเกลื่อน...
เหล้าก็แดกแล้ว คนก็ฆ่าแล้ว นักพรตก็ขออำลาซะที...แต่ก่อนที่คิวชู่กีจะอำลา พอทราบว่ามาดามทั้งสองบ้านกำลังตั้งท้อง ก็เลยมอบมีดสั้นไว้ให้เด็กทั้งสอง พร้อมตั้งชื่อให้ว่า เอี้ยคัง และ ก้วยเจ๋ง...
มีดสั้นสลักชื่อของเด็กทั้งสอง และแลกให้พ่อแม่ของทั้งสองบ้านเก็บไว้...โดยตกลงกันไว้ว่า ถ้าเด็กสองคนนี้เป็นชาย-ชาย หรือหญิง-หญิงเหมือนกัน...ก็จะให้เป็นพี่น้องร่วมสาบานเหมือนพ่อเค้าสองคน...แต่ถ้าต่างเพศกัน ก็จะแต่งงานเป็นผัวเมียกัน...
โห...นี่ยิ่งกว่าคลุมถุงชนซะอีก แบบนี้เรียกว่าคลุมมดลูกชนเลยเว้ยเฮ้ย...
เรื่องที่ไม่น่าเกิด มันก็ดันมาเกิดตอนค่ำคืนนั้น...เออ แต่ถ้ามันไม่เกิด ก็ไม่มีเรื่องมังกรหยกสิฮะ...
คือว่า หลังจากที่คิวชู่กีจากไปแล้ว...มาดามเอี้ยคนสวย กำลังจะออกไปปิดบ้าน...เอ๊ะ บนหิมะยังมีรอยเลือดอยู่...ก็เลยจะออกไปกวาดกลบเกลื่อนรอย...กวาดๆๆตามรอยเลือดไป เฮ้ย ไปเจอร่างทหารเจ้าของรอยเลือดนั้น...ยังไม่ตายด้วย...
ถ้ามาดามเอี้ยตัดสินใจไปตามสามีมาจัดการ ทหารคนนี้คงตายแน่นอน...แต่ด้วยความที่คนสวย ต้องรักเด็กและเมตตาผู้บาดเจ็บ...นางตัดสินใจช่วยชีวิตทหารคนนี้...
...โดยไม่ให้เอี้ยทิซิมรู้ นางลากทหารร่อแร่คนนี้เข้ามาหลบหนาวในบ้าน...ดึงลูกธนูออกจากไหล่ ใส่ยาที่แผลให้ หาซุบร้อนๆให้กินประทังชีวิต หาฟางมาให้ห่ม...ในใจนางก็คิดว่า ช่วยแค่นี้แหละวะ...ถ้ามันรอดก็รอดไป ถ้ามันไม่รอด...ก็ถือว่าชั้นช่วยแล้วนะ....
รุ่งเช้า...ทหารบาดเจ็บนี้หายออกไปจากบ้านแล้ว...แปลว่าคงรอดและหลบหนีไปแล้ว...
มาดามเอี้ยไม่รู้เลยว่า...ความใจอ่อนของนางครั้งนี้ ส่งผลถึงกับทำให้บ้านแตกสาแหรกขาดในเวลาต่อมา...
หลายเดือนต่อมา...จู่ๆก็มีกองทหารมาปิดล้อมบ้านเอาไว้ พร้อมประกาศเสียงดังลั่น...”ก้วยเซียวที เอี้ยทิซิม ผู้ต้องหากบฏ...จงมอบตัวซะโดยดี”...
...อ้าว ประกาศแบบไม่มีที่มาที่ไป แล้วมาล้อมจับมั่วๆยังงี้ สองหนุ่มก็ต้องกำอาวุธเข้าต่อสู้อย่างถวายหัว...
...ถึงแม้ก้วยเซียวที และเอี้ยทิซิม จะไม่ได้จัดว่าเป็นจอมยุทธชั้นแนวหน้าแต่ประการใด...แต่เพลงทวนและเพลงขวานที่มีติดตัว ก็พอจะสร้างความลำบากให้กับกองทหารที่มาล้อมจับอยู่ไม่น้อย...
ตายโหงกันไปเป็นสิบ...กว่าจะทำให้สองบ้านนี้พ่ายแพ้ได้...ผลประกอบการออกมาดังนี้...
ก้วยเซียวที ตายคาที่...อันนี้จบไม่ต้องสืบ...มาดามก้วยคนไม่สวยหอบท้องโย้เย้ อาศัยความมืดกระเซอะกระเซิงหลบหนีไปได้...เราจะไปตามเรื่องของเธอภายหลัง
เอี้ยทิซิม บาดเจ็บสาหัสไม่รู้ชะตากรรม...ส่วนมาดามเอี้ยคนสวย ทั้งเหน็ดเหนื่อยทั้งถูกเหตุการณ์รุมเร้า...ก็สลบและถูกทหารจับตัวไป...
เรามาดูทางมาดามเอี้ยกันก่อน...เธอฟื้นขึ้นมาก็พบว่า ตัวเองอยู่ในห้องหับอันเรียบร้อย ไม่ใช่สนามรบ...คนที่ช่วยเธอคือทหารหนุ่มบาดเจ็บที่เธอเคยช่วยชีวิตเค้าไว้นั่นเอง...
ทหารหนุ่มแนะนำตัวว่าชื่อ งั้งเลี๊ยก...เขากำลังพาเธอไปที่แห่งหนึ่ง...ตลอดทางเขาสุภาพรักษามารยาทกับเธออย่างเหมาะสม จนมาดามเอี้ยค่อยๆคลายใจมากขึ้น...
วันหนึ่ง งั้งเลี๊ยกปล่อยเธอไว้ในห้อง ตนเองออกไปหาซื้อข้าวของและอาหาร ก็ไปเจอคนประหลาดเข้าให้สามสี่คน...หนึ่งในนั้นแต่งตัวแบบนักศึกษาแกล้งทำมาเดินชน แล้วใช้พัดจีบเคาะที่หัวไหล่เค้าทีนึง...
กำลังจะจ่ายเงิน งั้งเลี๊ยกล้วงเข้าไปในอกเสื้อ...ชิบหาย เงินหายหมดเลยว่ะ...ก็ยังลังเลว่าโดนไอ้พัดจีบแม่งล้วงไป หรือกูลืมเอาเงินติดตัวมา...
กลับไปเอาที่ห้อง... เฮ้ย เงินที่ห้องก็หายไปหมดด้วย จนไม่มีเงินจ่ายค่าห้อง...บ๋อยก็เริ่มเอะอะโวยวาย หาว่างั้งเลี๊ยกจะชักดาบ... งั้งเลี๊ยกตะคอกใส่เลย มึงไปตามเจ้าเมืองมาคุยกะกู กูไม่หนีไปไหนจะรออยู่ตรงนี้แหละ...มาดามเอี้ยก็ตกใจ...งั้งเลี๊ยกแม่งเมายากันยุงป่าววะ ชักจะวางก้ามเลยเถิดไปใหญ่แล้ว...
...แต่สุดท้าย กลับกลายเป็นว่า...เจ้าเมืองเอย นายอำเภอเอย ขุนนางผู้ใหญ่ของละแวกนี้ ต้องหอบเงินหอบทองมาคำนับงั้งเลี๊ยก พร้อมขอโทษขอโพยยกใหญ่ ที่ทำให้ท่านงั้งต้องเดือดเนื้อร้อนใจ...
...ก็เลยได้เฉลยตัวเองว่า ที่แท้เขาคือ อ้วงงั้งอั้งเลี๊ยก...เป็นราชบุตรองค์ที่หกของกษัตริย์กิมก๊ก ที่กำลังแผ่อิทธิพลเข้ามาในแผ่นดินซ้องมากขึ้นทุกทีๆ...โอ่ยยยย ระดับนี้ต้องยอมรับว่าใหญ่จริงๆ
...แต่ชื่อแม่งยาวเหลือเกิน...ผมขอเรียกว่า งั้งเลี๊ยกอย่างเดิมแล้วกันนะ...
พอรู้ความจริงว่าอยู่กับศัตรูตัวฉกาจของแผ่นดินซ้องมาหลายวัน...มาดามเอี้ยก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก...เกลียดก็เกลียด เพราะไอ้พวกกิมก๊กนี่แหละตัวร้ายเลย...แต่ก็จะให้ทำไงได้ ผู้หญิงท้องตัวคนเดียว ผัวก็ไม่รู้เป็นหรือตายอยู่ที่ไหน...มาดามเอี้ยก็ต้องกล้ำกลืนไว้ก่อน...
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
