2 ก.พ. 2020 เวลา 11:02 • การศึกษา
ไม่ได้ทรงประพฤติพรหมจรรย์เพื่อให้เขานับถือ
-บาลี จตุกฺก. อํ. ๒๑/๓๓/๒๕.
ภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้เราประพฤติ มิใช่เพื่อหลอกลวงคนให้นับถือ มิใช่เพื่อเรียกคนมาเป็นบริวาร มิใช่เพื่ออานิสงส์เป็นลาภสักการะ และเสียงสรรเสริญ มิใช่เพื่ออานิสงส์จะได้เป็นเจ้าลัทธิ หรือเพื่อค้านลัทธิอื่นใดให้ล้มลงไป และมิใช่เพื่อให้มหาชนเข้าใจว่า เราได้เป็นผู้วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ ก็หามิได้. ภิกษุทั้งหลาย ที่แท้ พรหมจรรย์นี้ เราประพฤติเพื่อสำรวม เพื่อละ เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับสนิทซึ่งทุกข์ แล.
การขอพรต่อเทพ
ถ้าบางคนในโลกนี้ไม่เชื่อถือในพรหมจรรย์ของพระพุทธเจ้า มันก็เป็นเรื่องที่ช่วยอะไรไม่ได้ เขาก็จะไม่สามารถหยั่งลงสู่สัมมัตตนิยาม คือ ระบบแห่งความถูกต้องได้ ฉะนั้นแล้วความเห็นผิด ก็จะยงคงอยู่ในใจของเขาคนนั้น และมันก็จะปรากฏออกมาบนโลกนี้ ปรากฏเป็นการบนบานศาลกล่าว ขอพรเทพเจ้าทั้งหลาย บวงสรวงบูชาเทวดา เพื่อขอลาภสักการะหวังผลที่ตนปรารถนา
ที่จริงไม่ได้ผิดอะไรเลย ทรงเห็นว่าเป็นธรรมดา เป็นสิทธิของเขาเต็มที่ ที่เขาจะเลือกทำ พระองค์มีหน้าที่แค่บอก ชี้แนะ สัจจะ เมื่อเขาไม่พร้อมที่จะเห็น เราก็ต้องรอ ระหว่างรอสิ่งที่ทำได้ คือ ช่วยบ่มอินทรีย์ของเขา ตามโอกาส
พวกเราในญานะพุทธบุตรก็คงทำตามแนวทางแบบอย่างของะระองค์เช่นกัน อย่าวอกแวกผิดแนวทาง ประกาศคำตถาคตต่อไปอย่างมั่นคง ด้วยคิดเมตตาเอื้อเฟื้อผู้อื่น และ กตัญญูต่อพระศาสดาสัมมาสัมพุทธะ
โฆษณา