Legend's Talk - Version Uncut! 2
สุจินต์ พลาวงศ์ - ธรรมศาสตร์
M: ช่วยแนะนำตัวให้น้อง ๆ รู้จักหน่อยครับ
สุจินต์: ผมชื่อ สุจินต์ พลาวงศ์ เป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์ และเล่นฟุตบอลประเพณี มาประมาณสักสิบปี แต่สมัยโน้นเนี่ย ฟุตบอลประเพณีเนี่ย สุดยอดเลยครับ ขนาดตอนนั้นผมติดทีมชาติเข้าไป ไปเข้าธรรมศาสตร์ปีแรก ยังไม่ได้เล่นฟุตบอลประเพณีเลย ต้องเป็นตัวสำรองคนที่สิบหก รอจนกว่าพวกพี่ๆ เขาจะเกษียณ แล้วถึงจะได้เล่น นี่คือความสำคัญของฟุตบอลประเพณีธรรมศาสตร์-จุฬาฯ
M: เริ่มเล่นฟุตบอลประเพณีตั้งแต่ช่วงประมาณปีไหนครับ
สุจินต์: ผมเข้า (25)10 ประมาณ (25)12 (M: เล่นถึงครั้งที่เท่าไรครับ) อืม เล่นมาถึงปี 2521 ประมาณสิบปี ประมาณนั้น
M: พูดถึงตัวผู้เล่นของทีมในช่วงที่ลงเล่นหน่อยครับ
สุจินต์: ก็ผมเองตอนนั้นเข้าไป ก็บอกแล้วว่า ฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ-ธรรมศาสตร์เนี่ย ต้องคนที่เจ๋งจริงๆ และก็ให้เกียรติอาวุโส ส่วนใหญ่เพื่อนร่วมทีมที่เล่น ก้เป็นพวกอาวุโสซะมากกว่าเช่น พี่อัศวิน ธงอินเนตร อัษฎางค์ ปาณิกบุตร และก็ โชคชัย สุวารี อะไรต่างๆ นี้ ซึ่งแต่ละคนก็อายุ 80 กว่า ผมเองตอนนี้ก็ 74 แหละ (หัวเราะ)
อัศวิน ธงอินเนตร Cr.หนังสือที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพ นายอัศวิน ธงอินเนตร เป็นกรณีพิเศษ ณ เมรุวัดธาตุทอง พระโขนง วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2509
อัษฎางค์ ปาณิกบุตร
โชคชัย สุวารี Cr.สูจิบัตรงานฟุตบอลประเพณีฯ ครั้งที่ 40 (สนจ. เอื้อเฟื้อมา ณ ที่นี้)
ภาพแรก - อัศวิน ธงอินเนตร Cr.หนังสือที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพ นายอัศวิน ธงอินเนตร เป็นกรณีพิเศษ ณ เมรุวัดธาตุทอง พระโขนง วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2509
ภาพสอง - อัษฎางค์ ปาณิกบุตร
ภาพสาม - โชคชัย สุวารี Cr.สูจิบัตรงานฟุตบอลประเพณีฯ ครั้งที่ 40 (สนจ. เอื้อเฟื้อมา ณ ที่นี้)
M: บรรยากาศในทีมช่วงนั้นเป็นอย่างไรบ้างครับ
สุจินต์: คือตอนนั้นเนี่ยนะฮะ ผมเองก็ซ้อมหนักเหมือนกัน เพราะว่าตอนที่อยู่ธรรมศาสตร์เนี่ย ก็เล่นกีฬาทุกอย่าง ตั้งแต่ฟุตบอล กรีฑา รักบี้ด้วยนะฮะ ผมเป็นนักวิ่ง 100 เมตร ของธรรมศาสตร์ ก็อาศัยที่วิ่งเร็ว ก็วิ่ง 100 เมตรขึ้นมา 11.15 อะไรแบบนี้ ก็ได้เปรียบ ตอนหลังก็คือ กองหน้าของคนอื่นๆ เขา ของเราอึดกว่า
M: แล้วบรรยากาศฟุตบอลประเพณีในตอนนั้นเป็นอย่างไรครับ
สุจินต์: คือตอนที่ผมเข้าไป ประมาณปีแรก สมัยนั้นนี่ เขายังมีแห่คบเพลิง ใช่ม่ะ แห่คบเพลิง คือหมายความว่า พอฟุตบอลเสร็จปั้บเนี่ย เขาจะแห่คบเพลิง เดินไปตามท้องถนน เดินจากธรรมศาสตร์ไปจุฬาฯ เพื่อจะไปฉลองอะไรต่างๆ เนี่ย ซึ่งสมัยนี้คงไม่มีแล้ว เพราะว่าเขาก็กลัวว่า การแห่คบเพลิง จะกลายเป็นมือวางเพลิง คือนักศึกษา ไม่สาจุฬาฯ-รรมศาสตร์ คือนึกวันนึกคืนให้ถึงบอลประเพณีฯ เร็วๆ เพราะแต่ละคนนี่ เขาจะได้แต่งตัวตามที่เขาต้องการ แต่งตัวสวยๆ ธรรมศาสตร์ก็ วันนั้นก็เป็นวันที่ คนแต่งสวยสุดชีวิต
M: แล้วมีเกมฟุตบอลประเพณีปีไหนที่ประทับใจมากที่สุดครับ
สุจินต์: คือปีไหนนี่ผมจำไม่ได้ แต่ได้เล่นหน้าพระที่นั่ง แล้วปีนั้นนี่ ผมก็ก็เล่นเต็มที่เลย เพราะผมเล่นเซ็นเตอร์ฮาล์ฟ เซ็นเตอร์ฮาล์ฟนี่เป็นตัวสต็อปเปอร์ ภายหลังเขาบอกว่า คือวิ่งเร็วอยู่แล้ว ทำให้เราได้เปรียบ และก็รู้สึกชนะเขามา 2-0 3-0 นี่แหละ ถ้าจำไม่ผิด แล้วขึ้นไปรับโล่ รับของขวัญจากในหลวง (รัชกาลที่ 9) รู้สึกเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมากๆ
M: ความรู้สึกในการเล่นบอลประเพณีในแต่ละครั้ง รู้สึกอย่างไรบ้างครับ
สุจินต์: คือฟุตบอลประเพณีเป็นฟุตบอลที่เป็นเกียรติ เป็นศักดิ์เป็นศรี แล้วในฐานะที่เป็นนักกีฬาด้วย พอเราได้ใส่เสื้อเหลืองแดง แล้วก็รู้สึกดีใจในสถาบัน เหมือนกับ จุฬาฯ คือมีความผูกพัน พอถึงบอลประเพณีปั้บ เราใส่เสื้อสีชมพูเนี่ย เขาก็รู้สึก Proud ในมหาลัยเขา เวลาเราเล่นกันเนี่ย เราก็เล่นกันในฐานะนักกีฬา แพ้ชนะก็อยู่ในเกม ไม่มีการนอกเกมเลย ซึ่งน่าจะเป็น Gentleman Sprit อย่างมากๆ ในสมัยโน้นอ่ะนะฮะ
M: หลังจากที่เลิกเล่นฟุตบอลบอลประเพณี ได้มีโอกาสกลับไปช่วย หรือมีส่วนร่วมกับบอลประเพณีในส่วนอื่น ๆ ไหมครับ
สุจินต์: ก็หลังจากเลิกไปแล้วเนี่ยก็ไปดูสักสามสี่ครั้งได้ แล้วนอกนั้นก็ดูทางทีวี ซึ่งบรรยากาศมันก็คล้ายๆ กัน คือทางทีวีเนี่ย อยู่ที่บ้านเราอยู่ในชุดไหนก็ได้ ความสบายผิดกัน ตื่นเต้นเหมือนกัน
M: มองวันนี้ของฟุตบอลประเพณีอย่างไรบ้างครับ
สุจินต์: ฟุตบอลประเพณีเนี่ย ก็อยากจะให้แต่ละสถาบันเนี่ยนะ เขารักษาไว้ เพื่อจะให้มันเป้นสิ่งที่ภูมิใจของพวกนักศึกษาต่างๆ และก็เป็นแบบอย่างของสถาบันการศึกษาอื่น ที่ว่า ที่จะดำริรักษาประเพณีอันนี้ไว้ เพราะว่ามันก็เหมือน Oxford กับ Cambridge ของอังกฤษ อันนี่คู่ๆ กันเลย
M: จะฝากอะไรไปถึงน้อง ๆ นักฟุตบอล และ น้อง ๆ ชาวธรรมศาสตร์ บ้างครับ
สุจินต์: คือก็อยากให้ รุ่นน้องธรรมศาสตร์ทุกคนเนี่ย นอกจากว่าจะเรื่องกีฬาแล้วเนี่ย ก็ให้คำนึงถึงการเรียนกันด้วย เพราะว่า การเรียนเนี่ยจะเป็นสิ่งที่ช่วยเราหลังจากที่เราสำเร็จการศึกษาไปแล้ว ในขณะที่เราเป้นนักกีฬาด้วย เรียนเก่งด้วย ได้เหรียญทองด้วย และก็เป็นสุดยอดทุกสิ่งทุกอย่างแล้วครับ ขอให้เอาใจช่วย
M: จะฝากอะไรไปถึงจุฬาฯบ้างครับ
สุจินต์: โอ้ จุฬาฯ เนี่ย ความจริงเนี่ย ผมก็มีเลือดเนื้อเชื้อไขอยู่จุฬาฯ นะ ลูกสาวคนเล็กเนี่ย เขาเรียนสถาปัตย์ฯ จุฬา และตอนนี้เขาจบไปแล้ว เพราะฉะนั้นเนี่ย ถึงแม้ว่าจะไปห่ำหั่นกันในเกมการแข่งขัน แต่โดยความสัมพันธ์ ความรู้สึกที่ดีเนี่ย ก็รักในจุฬาฯเหมือนกัน เราก็เอาใจช่วย ขอให้จุฬาฯ เก่งๆ ผลิตทีมชาติออกมาเยอะๆ เพราะตอนนี้ทีมชาติเรา ไม่ค่อยมี
ถอดบทสัมภาษณ์ สุจินต์ พลาวงศ์ อดีตนักฟุตบอลประเพณีของ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2562
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
