ความไม่อยากแก่ อีกหนึ่งที่มาของการป่วย
📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌📌
“ความไม่อยากแก่” คือสาเหตุเรื่องสุดท้ายที่เราจะพูดในกันเรื่องเครียดหลบใน
วัยสูงอายุเป็นวัยที่หลายคนต้องเผชิญกับความขัดแย้งด้านจิตใจและการใช้ชีวิตสูงมาก
ถึงแม้ร่างกายจะอายุมากขึ้น แต่ภาวะอารมณ์เรายังเป็นเด็กเสมอ
เพราะสมองในส่วนอารมณ์หยุดพัฒนาไปตั้งแต่ 5 ขวบ ดังนั้นอารมณ์จริงๆก็ยังเป็นเด็กอยู่ (แค่เรามีเหตุผลมากขึ้น)
🙂
ถึงเราจะแก่แต่มันไม่ได้มีผลอะไรกับความรู้สึกในตัวเราเลย
เรายังอยากไปเที่ยวเล่น ไปเจอสิ่งใหม่ๆ หาความสนุกให้กับชีวิต มันไม่ต่างอะไรกับเด็ก
แต่ด้วยเหตุผลเรากลับสร้างข้อจำกัดให้กับตัวเองมากมาย
เราแก่แล้วเราไม่ควรทำโน่น ทำนี่ ทำนั่น ……….
หรือบางทีก็เป็นข้อจำกัดจากคนรอบตัว
แก่แล้วห้ามทำโน่น ห้ามทำนี่ ห้ามทำนั่น ………..
กลายเป็นว่าต้องอยู่เฉยๆ ห้ามทำอะไรทั้งนั้น
🙂
คุณคิดว่าเด็ก 5 ขวบสามารถอยู่เฉยๆได้มั้ย ไม่มีทางถูกมั้ยครับ นั่นแหละคืออารมณ์เรา
ดังนั้นในสภาวะที่อารมณ์กับวิถึชีวิตมันตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง ความขัดแย้งนี้ก่อให้เกิดความอึดอัดใจ ความไร้อิสรภาพ ไม่สามารถจะทำในสิ่งที่อยากทำได้ โกรธ โมโห เดือดดาลอยู่ภายใน
และความรู้สึกเหล่านี้แหละ ที่มันกัดกินสุขภาพเราจากข้างใน
🙂
แต่ข้อจำกัดเหล่านั้นมันเป็นเพียง “ความเชื่อ”
“แก่แล้วร่างกายไม่แข็งแรง ไม่ควรทำอะไรเยอะ เดี๋ยวจะเป็นอันตราย”
จริงอยู่ว่าเราอาจจะเคยเห็นตัวอย่างเรื่องนี้มาบ้างแล้ว แต่ในทางกลับกันก็มีคนแก่อีกหลายคนที่สุขภาพดีและแข็งแรงมาก แต่เรากลับไม่เคยมองมุมนี้และทำเป็นเหมือนมันไม่มี
นั่นแหละครับ “ความเชื่อ” มันเหมือนเอามือปิดตาข้างหนึ่ง มองเฉพาะสิ่งที่อยากเชื่อ และมองข้ามในสิ่งที่ไม่เชื่อ เราไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
🙂
ผมเคยไปเที่ยวกรุงโซลที่เกาหลี และได้มีโอกาสไปปีนเขาที่อุทยานบูกักซานที่อยู่ใกล้ๆกรุงโซล
ยอดเขานี้ใช้เวลาขึ้นลงทั้งหมดประมาณ 8 ชั่วโมง ความสูงของยอดคือ 2700 เมตร (2 เท่าของภูกระดึง)
สิ่งที่ผมทึ่งที่สุดคือคนสูงอายุของเกาหลีที่เกษียณแล้ว เค้าไปปีนเขาลูกนี้กันทุกอาทิตย์
หลายคนอายุเฉียด 80 และหลายคนก็ขึ้นไปได้จนถึงยอดเขา
พวกเค้าแข็งแรงชนิดที่ว่าคนหนุ่มๆอย่างเรายังอายเลย
🙂
กลับกันที่บ้านเราแค่ขึ้นบันไดก็กลัวเข่าเสื่อมแล้ว
ความเสื่อมของร่างกายของคนไทยกับคนเกาหลีมันไม่ต่างกันมากหรอกครับ เพราะมันคือธรรมชาติ
แต่สิ่งที่ต่างกันคือ “ความเชื่อ”
ทุกวันนี้ที่เราเห็นคนแก่ล้ม เค้าไม่ได้ล้มเพราะการเสื่อมของร่างกาย แต่เค้าล้มเพราะไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้ออกกำลังกายจนร่างกายอ่อนแรง ทรงตัวไม่อยู่
🙂
จริงๆแล้วสิ่งต่างๆที่เราอยากทำมันยังทำได้อยู่ แต่เราสร้างข้อจำกัดมากมายขึ้นมา “ห้าม” ตัวเองไม่ให้ทำ
ใจเรายังไม่อยากแก่ ตัวเราก็ยังไปไหว แต่เราให้เหตุผลกับตัวเองว่าเราแก่แล้วกันไปเอง
ความขัดแย้งที่ซ่อนอยู่แบบนี้คือต้นเหตุของโรคต่างๆในวัยนี้
🙂
อีกหนึ่งความรู้สึกที่เราจะเจอหนักๆหลังเกษียณคือเรื่องของคุณค่า
ชีวิตเรามีความหมายเมื่อได้ทำอะไรเพื่อใครซักคน
การเกษียณเป็นช่วงเวลาที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในเรื่องนี้
จากที่เคยมีหน้าที่ต้องทำสิ่งต่างๆมากมายให้กับคนอืนๆ ก็ก้าวเข้าสู่บทบาทใหม่ที่ไม่ต้องทำอะไรให้ใครทั้งนั้น
มันเป็นช่วงเวลาที่คุณค่าในตัวเองจะสั่นคลอน
ความสัมพันธ์ต่างๆเริ่มจางหายไป จากที่มีคนที่ต้องการเรา ต้องพึ่งพาเราเต็มไปหมดกลายเป็นไม่มี
ความเปลี่ยนแปลงนี้นำมาซึ่งความหงุดหงิดเดือดดาลข้างใน
🙂
ความรู้สึกแบบนี้เราก็ไม่สามารถแสดงออกมาได้ เพราะใน “ฐานะ” ผู้ใหญ่เราไม่ควรทำตัวแบบนั้น
คนแก่ขี้โมโหก็ไม่มีใครเข้าใกล้ พอบ่นนิดบ่นหน่อยลูกหลานก็รำคาญ
สุดท้ายก็ต้องเก็บความรู้สึกเหล่านี้เอาไว้
กลายเป็นเครียดหลบใน (repression) แล้วโรคภัยไข้เจ็บต่างๆก็ตามมา
🙂
ที่หมู่บ้าน Villagrande Strisaili ในประเทศอิตาลี ประชากรส่วนใหญ่มีอายุเกิน 100 ปี
คนสูงอายุในหมู่บ้านนี้ทั้งกินอาหารมันๆกินเหล้าและสูบบหุรี่
ไม่ได้มีอะไรที่ใกล้เคียงสิ่งที่เราเรียกว่าดูแลสุขภาพเลย
แต่สิ่งที่แตกต่างกับเราคือที่หมู่บ้านนี้ ประตูบ้านจะเปิดอยู่ตลอดเวลา ใครผ่านไปผ่านมาก็แวะเข้าไปหาทักทายพูดคุย ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ
🙂
แล้วอะไรกันแน่คือสิ่งที่ทำให้เราแข็งแรง สุขภาพดี และอายุยืน ลองคิดดู
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
#โรคร้ายบำบัดได้ด้วยการโค้ช
by โค้ชป้อม
ติดตามอ่าน series EP ก่อนๆได้ที่
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
