4 ก.พ. 2020 เวลา 15:49 • ความคิดเห็น
หัว ใ จ ที่ ล ะ เ อี ย ด
".... เวลาที่ผมมองเด็กสักคน แสดงออกด้วยเรื่องอะไรสักหนึ่งอย่าง ผมจะมองไปถึงผู้ปกครอง
.... หรือคนที่ได้ชื่อว่ามีอายุและประสบการณ์ชีวิตมากกว่า ที่เด็กคนนั้นมีความสนิทสนม ให้ความเคารพนับถือ ยอมรับในสถานะหนึ่งสถานะใดทางสังคม
.... เด็กมีพฤติกรรมที่ดี กริยามารยาทดีงาม มีนิสัยโอบอ้อมอารี มีความสามารถพิเศษอื่น ๆ ที่น่าชื่นชม เราจะนึกเอ่ยชมไปถึงผู้ใหญ่เสมอ เพราะไม่มากก็น้อย ย่อมไม่ได้เกิดมาจากน้ำมือ และความสามารถของเด็กเพียงฝ่ายเดียว
.... เช่นกัน ถ้าเด็กเหล่านั้น มีบางเรื่องที่เป็นไปในตรงกันข้าม ผมก็จะนึกถึงว่าใครเป็นผู้สั่งสอนเด็กในเรื่องนั้น ๆ เป็นอันดับแรก
.... บางทีแม้มันจะไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ หรือเจตนาที่ไม่ดี แต่ถ้าผู้ใหญ่สักคน ละเลยที่จะใส่ใจใน "รายละเอียดของชีวิต" บางอย่างบ่อย ๆ ดังที่พิสูจน์พบได้ในเรื่องอื่น ๆ ก็ไม่มีทางที่เด็กคนนั้นจะไม่ได้รับ "ความหยาบ" ติดตัวมา จริงไหมครับ?
.... เป็น "ความหยาบ" ที่ไม่ใช่การพูดคำหยาบ
.... แต่เป็นหยาบอันเกิดจากผู้ใหญ่ขาด "หัว ใ จ ที่ ล ะ เ อี ย ด" คอยชี้แนะ แบบ "ลงลึก" ในเรื่องที่จะเป็นพื้นฐาน เป็นเสน่ห์ เป็นความ "แหลมคมทางความคิด" ที่จะติดตัวเด็กไป เสริมส่งให้เด็กเหล่านั้นมีอาวุธทางปัญญา
.... รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร?
.... และที่สุด คนเราก็จะ "ตัดเชือกแพ้ชนะ" กันจริง ๆ ก็ด้วยเรื่องตรงนี้ (ซึ่งผู้ใหญ่ ที่ขาด "หัว ใ จ ที่ ล ะ เ อี ย ด" เช่นนี้ จะไม่มีวันคาดถึง)
.... แต่โลกมักเล่นบทโหดร้ายกับเด็กผู้บริสุทธิ์ตรงที่ บางทีแค่จะหาผู้ใหญ่แบบนี้สักคน ก็ยากเต็มที เพราะถ้าผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ยังไม่รู้ว่าสิ่งใดคือ "เปลือก" และอะไรที่เรียกว่า "แก่นแกน" ที่สำคัญต่อชีวิตของเด็กจริง ๆ ในวัยวันของเด็กที่กำลังเติบโตไปข้างหน้า แม้หลายเรื่องอาจดูก้าวไกลคล้ายจะสมบูรณ์ สิ่งจำเป็นที่หายไป ก็จะคอย "ฝังฟักไข่" ซ่อนหลบอยู่ในความเจริญงอกงามติดตัว เช่นกัน
.... ถ้าเปรียบเด็กคือดอกไม้ที่สวยงามในกระถาง และหากมีผู้ใหญ่สักคนที่คอยรดน้ำ ดูแลใกล้ชิด ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ขอแนะนำให้รีบเปลี่ยนดินเดิม ก่อนที่ดอกไม้จะชิน จนไม่รู้ว่าดินดีนั้นมีอยู่จริง
.... และมีหน้าตาเป็นอย่างไร? ...." (แจ็ค รัสเซล) / (IG : jackrussell_th)
เครดิตรูป โดย "Tom Apply"
โฆษณา