มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๙
เรามาดูบ๊อตต้อมไลน์ ของการฟัดกันในคืนนั้น...ฝั่งอสูรแฝด ศพทองเหลือง กลายเป็นศพจริงๆไปแล้ว ส่วนนางศพเหล็กยังอยู่ แต่ก็ตาบอด...ฝั่งเจ็ดประหลาด ก็มีประหลาดห้าเด๊ดไปคนนึง...เหลือเพียงหกประหลาด
...เอ้า พักเรื่องศพเหล็กกับหกประหลาดไว้ก่อน...
...มาดูทางเผ่าของเตมูจินมั่ง...วันรุ่งขึ้น ที่เผ่าก็เกิดเรื่องขึ้น...ไอ้คนก่อเรื่องคือเด็กสิบขวบ...ตูสือ ลูกของเซนกุน...
...ทวนกันสั้นๆ กันสับสน...ตูสือ เป็นลูกของเซนกุน...ส่วน เซลุย หรือหลุย เป็นลูกคนเล็กของเตมูจิน...
ในระดับพ่อกับพ่อ...เซนกุนกับเตมูจินเขม่นกัน...ในระดับลูกก็เลยพากันเหม็นหน้ากันไปด้วย...
เมื่อวานตูสือก็พาพวกมาซ้อมหลุยซะหน้าตาแหก ก้วยเจ๋งเป็นเพื่อนร่วมสาบานของหลุย ก็เลยพลอยเจ็บตัวไปด้วย...ดีที่หกประหลาดมาเจอเลยช่วยแยกวง...
แต่วันนี้ตูสือยังไม่แล้วใจ...ก็จะเอาเสือดาวที่เลี้ยงไว้สองตัว ไปขย้ำหลุยส์ให้ตายให้ได้ ใครห้ามก็ไม่ฟัง...
เฮ้อ...ไอ้เด็กที่พ่อแม่เลี้ยงตามใจ มันมีมาตั้งแต่สมัยไหนๆแล้วเนอะ...
...คราวนี้ก็เลยเป็นเหมือนมหกรรมใหญ่...ก้วยเจ๋งก็รีบร้อนจะไปช่วยเพื่อนรัก หกประหลาดก็เลยต้องยกโขยงมาด้วย...พวกข่านฮวงฮา เตมูจิน และพวกผู้ใหญ่...พอรู้ว่าไอ้เด็กบ้านี่จะเอาจริง...ก็ลนลานกันมาทั้งกลุ่ม...
...สองราชบุตรกิมก๊ก ที่จริงไม่เกี่ยวอะไรกับเค้าหรอก แต่...เออ ถ้าเสือดาวมันกัดลูกเตมูจินตาย ไอ้มงโกลสองเผ่านี้แม่งต้องแตกแยกกันแน่ ซึ่งเป็นผลดีกับกิมก๊ก...ก็เลยยกพวกไปเชียร์...
ระหว่างเข้าด้ายเข้าเข็ม...หลุยกับก้วยเจ๋งยืนเบียดกันตัวแข็งด้วยความกลัว ไอ้เสือดาวสองตัวก็ขู่โฮ่งๆ...เอ้อ ไม่ใช่ นั่นมันหมา...ถ้าเสือต้องขู่โฮกๆ ตั้งท่าจะกระโจนเข้าใส่ องครักษ์ของเตมูจินก็ง้างธนูกันเอ็นเขียว เล็งไว้ถ้าเสือกระโจนเมื่อไหร่ ก็ต้องยิง
มาวงแตกเอาตรงที่...เมียเตมูจิน แม่ของหลุย...ก็กระหืดกระหอบมาด้วยความห่วงลูก...
นางไม่ได้มาตัวเปล่า แต่อุ้มลูกสาวคนเล็กที่อายุแค่สี่ขวบมาด้วย...วาเจน แต่ในโรงเรียนอินเตอร์ที่เธอเรียน เรียกเธอว่า เจนนี่......
...ตามัวแต่จ้องลูกชายด้วยความเป็นห่วง ไม่รู้ตัวเลยว่า...นู่น นังหนูเจนนี่วิ่งตื๋อเข้าหาเสือดาว เห็นตัวเป็นจุดๆคงนึกว่าเหมือนดัลเมเชี่ยนที่เลี้ยงไว้มั้ง...
ไอ้เสือดาวก็ไม่รู้ล่ะ กูกำลังจ้องจะเขมือบเด็กสองคนตรงหน้า มีตัวเล็กๆวิ่งมาจากไหนไม่รู้...เสือดาวก็กางกรงเล็บ กระโจนเข้าใส่เจนนี่ทันที...
ธนูสี่ห้าคัน ที่องครักษ์เตมูจินง้างรอไว้ ก็เกิดยิงไม่ได้ เพราะการที่เจนนี่วิ่งเข้ามาแบบนี้ บังทางธนูไว้หมด...
...ทันใดนั้นมีร่างเล็กๆ กระโดดเข้ากอดเจนนี่ไว้...แน่นอน ต้องเป็นพระเอกของเรา...ก้วยเจ๋งยอมเสี่ยงชีวิตใช้ตัวเองกำบังกรงเล็บเสือดาวเอาไว้...
แต่เล็บเสือได้แค่สัมผัสไหล่ก้วยเจ๋ง ยังไม่ทันทำอันตราย...เสียง ฟืบบบบ...แล้วเสือดาวทั้งสองก็หงายท้องลงไปดิ้นๆๆๆ แล้วก็ตาย...
...ที่หน้าผากเสือทั้งสอง ทะลุเป็นรูโบ๋ มีกระจับเหล็กคาอยู่...ฝีมือของพี่ใหญ่ คอติ่งอัก...บอดๆยังงี้ ฝีมือซัดอาวุธลับแม่นชิบเป๋ง ช่วยชีวิตศิษย์รักเอาไว้ได้...
ก็เลยเกิดความวุ่นวายกันใหญ่...”ใครฆ่าเสือกู”...เพราะเสือดาวกว่าจะเลี้ยงให้เป็นสัตว์เลี้ยงได้ยังงี้ ต้องเสียเงินทองเสียเวลากันไปหลายปี...ฝ่ายตูสือก็ฮึดฮัดใหญ่
เตมูจินเป็นคนมองการณ์ไกล รู้ว่าตอนนี้ตนยังไม่พร้อมจะแตกหักกับเซนกุน และเผ่าของฮวงฮา...ก็เลยต้องยอมอ่อนน้อมเข้าหา...
“ท่านพี่เซนกุน ข้าจะชดใช้เสือดาวให้ท่านเป็นสี่ตัวเลย แถมนกอินทรีให้อีกสิบคู่ เอาไรอีก...ลัมโบกินี่เอากี่คันดี...เป๋าแอร์เมสกี่ลูกดี...เดี๋ยวจัดให้หมด”...
แล้วก็ไม่ใช่แค่นั้น...คนฉลาดอย่างเตมูจินพลิกสถานการณ์ลบเป็นบวกทันที โดยเอ่ยปากขอหมั้นหมาย ระหว่างเจนนี่ลูกสาวตน กับตูสือ ไอ้เด็กพ่อแม่ตามใจ...
เรื่องวุ่นวายก็เลยถูกกลบเกลื่อน และจบลงด้วยดี พร้อมเจนนี่มีภาระหมั้นหมายกับตูสือ...ถึงแม้เซนกุน พ่อของตูสือจะไม่พอใจ เพราะดูถูกพวกเตมูจินว่าต่ำต้อยกว่า แต่เมื่อพ่อใหญ่ฮวงฮานเห็นดี...ก็ปฏิเสธไม่ได้...
เมื่อพ้นเหตุการณ์นั้น เตมูจินก็กล่าวยกย่องก้วยเจ๋งเป็นอย่างมากในความกล้าหาญ พร้อมทั้งได้เห็นฝีมือของหกประหลาด ว่าหาแบบนี้ไม่ได้ในเผ่ามงโกล...ก็เลยเชิญให้หกประหลาดอยู่ด้วยกันไหนๆถ่ายทอดวิทยายุทธให้ก้วยเจ๋งอยู่แล้ว ก็ฝากหลุยลูกข้าอีกคนแล้วกัน...
คราวนี้ หกประหลาดก็ได้รับรู้ว่านรกมีจริง...เพราะเจ้าก้วยเจ๋งเป็นเด็กหัวทึบอย่างมาก...สอนคนอื่นสามรอบ จำได้...ต้องสอนก้วยเจ๋งสามสิบรอบ ถึงจะจำได้ครึ่งนึง...แต่ยังดีที่มีนิสัยซื่อสัตย์ ขยัน และมีจิตใจดีงามเป็นสิ่งทดแทน
แต่เรื่องนี้จะโทษก้วยเจ๋งว่าโง่เง่าอย่างเดียวไม่ได้...เพราะหกประหลาด ต่างคนต่างก็มีวิชาฝีมือไปคนละทาง...แต่ด้วยความอยากเอาชนะ ต้องการให้ก้วยเจ๋งเก่งมากๆ...แต่ละคนก็เลยกระหน่ำวิชาฝีมือแบบบุฟเฟ่ต์ที่ “มึงต้องแดร๊กให้หมด” อัดวิชาของตนใส่สมองทึบๆก้วยเจ๋งอย่างสุดตีน
...ก็ไม่แปลกหรอกที่ก้วยเจ๋งจะฝึกผิดๆถูกๆ เอาวิชาอาจารย์คนนี้มาปนกับคนนั้น มั่วไปหมดจนไม่ค่อยก้าวหน้าเท่าไหร่...
...สิบปีผ่านไป ก้วยเจ๋งอายุสิบหกแล้ว กำยำล่ำสัน...ฝีไม้ลายมือตามแบบฉบับของชาวมงโกล ไม่ว่าจะเป็นขี่ม้า มวยปล้ำ หรือยิงธนู จัดได้ว่าอยู่ในขั้นไม่ธรรมดาเลยเชียว...
ถึงกับมีอยู่คราวนึง ก้วยเจ๋งใช้ธนู ยิงทะลุแร้งสองตัวที่บินอยู่สูงลิบตกลงมาได้ ด้วยลูกธนูดอกเดียว แล้วนำแร้งนั้นไปมอบให้เตมูจิน...
ข่านเตมูจินถูกใจมาก ถึงกับมอบมีดสั้นประจำตัวให้เป็นรางวัล...
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
