12 ก.พ. 2020 เวลา 00:35 • ปรัชญา
อย่าคิดจะกลับไปแก้ไขอะไรเลย ต่อให้คิดจะแก้ไขมัน สุดท้าย ถ้าย้อนเวลาได้ ด้วยความที่ตัวเราเป็นตัวเราในวันนั้น เราเลือกเหมือนเดิมแหละ อยู่กับปัจจุบันให้ดี สร้างสรรค์ the best version of you ในวันนี้ให้เจ๋งที่สุด ดีที่สุดพอไม่มีอะไรให้ต้องเสียดายหรอก..✌️
#วันนั้นแค่เดินสะดุดล้มนิดเดียวเอง
.
ตั้งแต่เล็กจนโต...จำความได้ว่าต้องอยู่กับคนอื่นมาตลอดตั้งแต่ 5 ขวบ ให้ย้ายไปตรงไหนก็ต้องไป เพราะเราต้องเดินหน้า แต่ที่จำได้ไม่รู้ลืมและทำให้แกร่งมาจนทุกวันนี้ คือ สมัยเด็กๆ
เคยรู้สึกเจ็บปวดมากจากการโดนตี เนื่องจากว่า..ตอนนั้น มีรถมาราดยางมะตอย ด้วยความที่เราเด็กอ่ะไม่เคยเห็นจึงวิ่งออกไปดูหน้าบ้าน
แต่เราไม่รู้ไงว่า ยางมะตอยเนี้ยมันร้อน ก็เผลอเหยียบไปคือติดเท้าร้อนมาก ในตอนนั้น
พอเท้ามันร้อนอะเนอะเราก็ดีดๆสลัดๆทีนี่ตัวเอนจะล้มขาดันไปโดนกับท่อไอเสียอีก
บอกเลยว่าตอนนั้นคือร้องไห้แหกปากดังสุดๆ
.
ยายที่เลี้ยงเราวิ่งออกมาดู ไม่มีคำปลอบโยนใดใดนะ แกเงียบ แล้วพาเข้าบ้าน ในตอนนั้นเรานึกว่าเราจะได้การปลอบโยนจ๊ะแต่ไม่มีเลยจ้า
เห็นตาถือแส้หางกระเบนมา..ทุกคนรู้จัก
ปลากระเบนมั่ย (ลองนึกภาพดูนะ)แค่นั้นล่ะมี๊นี่ร้องไห้สะอึกสะอื้นหนักเลย
.
ทันใดนั้นตาก็ฟาดลงไปเลยจำติดตาติดใจแบบเด็ก5ขวบอะเนอะคือเจ็บมากตาพูดแค่ว่า
ที่หลังอย่าทำอีก..แล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านไป
พอโตมาจึงได้เอาเรื่องที่เกิดจากตรงนี้สอนตัวเองมาเสมอ.. คนเราเกิดมาต้องได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของตัวเองทุกคน #เจ็บได้ร้องไห้เป็นนั่นคือมนุษย์เรา เข้มแข็ง อดทน ทุกอย่างในทุกการกระทำของแต่ละคนมีเหตุผลเสมอ
ยายก็คงอยากสอนให้เราอยู่ได้ด้วยตัวเอง
ตาก็คงอยากให้เราแกร่งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องอดทนและผ่านไปให้ได้
กำลังใจไม่ต้องไปหาจากใคร ตัวเราเองปลอบใจตัวเองได้ดีที่สุด
.
สาธยายมาสะยืดยาว แค่เวลาเช้าความคิดมันแว๊ปเข้ามา ..หวนคิดถึงผู้มีบุญคุณทุกคนที่ได้เลี้ยงดูเรามาจนเติบโต
.
เรื่องราวมีอีกเยอะไว้มาเล่าให้ฟังอีกนะ
ชีวิตตอนเด็กแสนสาหัสแต่ถ้าไม่เคยเจอแบบนั้นก็จะไม่มีเราแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
โฆษณา