บีบทีเดียว..แล้วไปตลาด
เป็นเรื่องหนึ่งในความทรงจำของผมนักข่าวบ้านนอก เรื่องเล่าก็จะเป็นเรื่องนอกเขตเมืองกรุงฯเมืองศรีวิไลซ์ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่นึกขึ้นได้ เมื่ออยากจะเขียนอะไรหรือเล่าอะไรให้คนอื่นอ่าน โดยจรรยาบรรณ(ข้ออ้างให้ดูมีความรับผิดชอบต่อสังคมนั่นแหล่ะ) ผมคงไม่เอ่ยชื่อแซ่จริง หรือสถานที่จริงให้ชัดนักและก็ตีไข่ระบายสีพอให้มีอะไร อะไรมาเพิ่มอรรถรสบ้างนิดหน่อย วันนั้นผมได้ยินวิทยุตำรวจสถานีหนึ่งอยู่ริมแม่น้ำท่าจีน ห่างจากรังนกกระจอกที่ผมอาศัยไปประมาณสี่สิบกิโลเมตร ว่ามีผู้เสียชีวิตภายในบ้าน ปกติเรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาๆ ที่เกิดขึ้นแทบทุกวัน ศูนย์วิทยุจะแจ้งให้ร้อยเวรสองศูนย์ไปดูเพื่อรายงาน ร้อยเวรสามศูนย์ไปตรวจว่าเป็นการเสียชีวิตผิดปกติหรือป่าว เพื่อทำตามขั้นตอนไว้จะมาเล่าเรื่องนี้ในรายละเอียดทีหลังในเรื่องอื่นก็แล้วกัน รห้สสองศูนย์ สามศูนย์ ก็เหมือนกันวันหลังจะขยายให้ฟังสำหรับคนที่ไม่รู้ว่าคืออะไร นอกเรื่องมาไกลแล้ว เอาว่าร้อยเวรไปดูที่เกิดเหตุแล้วแจ้งศูนย์วิทยุให้เรียกแพทย์มาช่วยชันสูตร คราวนี้นักข่าวไฟแรงในตอนนั้นอย่างผมก็บึ่งพี่ไมค์ไมตี้ไปที่เกิดเหตุ คงจะนอนฟังวิทยุเฉยๆไม่ได้ ไปถึงบ้านที่เกิดเหตุเป็นบ้านไม้เก่าๆยกพื้นหลังน้อยๆห้องโถงใหญ่เท่าหลังคา พบผู้เสียชีวิตเป็นชายวัยเกินเกษียนแล้วชื่อนายดำ นามสมมติก็แล้วกัน นอนตายลักษณะงอก้องอขิงน่าเขียวคล้ำอยู่กับพื้นบ้าน มีหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันกับคนตายนั่นแหล่ะ รูปร่างผอมเกร็งผิวดำ ชื่อนางเขียวก็แล้วกัน เป็นคนให้การกับตำรวจว่า..นายดำคนตายเป็นผัวเพิ่งพ้นโทษกลับมาบ้านเมื่อเช้านี้ นางเขียวเล่าว่า "พอไอ้ดำมาถึงก็ตรงเข้าหาอิชั้น แล้วมากอดรัดฟัดเหวี่ยง กอดไปหอมไปฟัดฉันอย่างกับเห็นอิชั้นเป็นนางฟ้า นางสวรรค์ บอกให้หยุดก่อน พอก่อนกำลังจะไปตลาด ไอ้ดำก็ไม่หยุด พูดพร่ำว่ามันคิดถึงและขอมีอะไรก่อน อิชั้นก็ไม่ยอมมันเพราะหิวข้าว จะไปตลาดหาอะไรกิน มันก็ยื้อตัวอิชั้นยังไม่ยอมให้ไปตลาด อิชั้นก็พอเข้าใจด้วยความคิดถึงอย่างมาก เพราะไปติดคุกมาเกือบสิบปี ก็พอจะเข้าใจว่ามันคิดถึง แต่คนกำลังหิวข้าว แต่พอมันเอามือมาจับนมก็เลยผลักมันล้มไป บอกมันว่าอิชั้นเจ็บเพราะนมเป็นมะเร็งหมอนัดไปตัด มันก็ไม่เชื่อไม่ยอมยังโผเข้ามาบีบนมอีกจะเอาอิชั้นให้ได้ มันพูดไม่รู้เรื่อง เลยคว้าหว่างขามันได้บีบเต็มแรง นั้นร้องโอก แล้วลงไปดิ้นๆ อิชั้นก็พูดกับมันว่าหยุดได้สักที จะได้ไปตลาดหาอะไรมากินกัน มันยังพยักหน้าหงึก หงึก เหมือนเข้าใจ อิชั้นก็ไปตลาด กลับมาเห็นมันนอนงออยู่ยังนึกว่าหลับ หุงข้าวทำกับข้าวเสร็จแล้ว ก็เรียกมันมากิน มันไม่ลุกสักที พอมาดูถึงรู้ว่าไอ้ดำมันนอนตายมือกุมกระโปก นั่นแหล่ะค่ะคุณตำรวจ " ..//..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
