ของขวัญที่ยิ่งใหญ่คือกำลังใจจากใครสักคน
🎻กำลังใจ จากใครหนอ...ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝน. บนฟากฟ้าไกล. ที่หยาดริน สู่พื้น...ดินแห้งผาก🎼
Hope and the family
เสียงอันนุ่มลึกของคุณสุเทพ ถวัลย์วิวัฒนกุล และแว่วหวานของคุณแดง บุษปรัชต์ พันธุ์กระวี เคล้าประสานด้วยสำเนียงฮาร์โมนิก้าอันดูดดื่ม จากเครื่องเล่นของร้านดังขึ้นมาในเช้าตรู่วันลาพักร้อนของผม...ที่ซึ่งกำลังนั่งละเลียดกาแฟดำอยู่บนเก้าอี้ไม้ในร้านกาแฟริมลำธารแห่งหนึ่งบนหมู่บ้านแม่กำปอง
มันทำให้ผมได้หวนนึกถึงเจ้า tombo ขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งมันคือฮาร์โมนิก้าตัวแรกที่พี่สาวจำต้องซื้อให้หลังจากทนฟังการรบเร้าของผมที่มีต่อแม่ไม่ไหว ถ้าหากจะย้อนเวลากลับไปในวินาทีแรกที่ผมได้เห็นเจ้า tombo นั้นล่ะก็มันตื่นเต้นจนตัวสั่นออกอาการจนเข้าข่ายของคำว่า ”บ้าเห่อ” ไปเลยล่ะ แต่พอเวลาผ่านไปผมกับ tombo กลับไม่ค่อยได้เจอกันเสียอย่างนั้น...
"ตายจริง นี่...นายเก็บกวีเพลงบทนี้ไว้ในหุบห้วงลึกถึงขนาดนั้นเชียวหรือนี่" คล้ายดั่งว่ามีอีกเสียงของความคิดได้ดังแทรกข้ามลำธารเข้ามาหล่นขวาง วางอยู่ข้างหน้าของความคิดช่างฝันในวัยเด็กของผมจนทำให้มันหยุดเคลื่อนที่ลงเสียอย่างนั้น.
Cr. Wattanee’s photos
และบนเก้าอี้ไม้ตัวนี้เองมันทำให้ผมได้ใช้เวลาสำรวจและมองย้อนกลับไปจนรู้สึกได้ว่า...ใจนี้บางครั้งก็ฟุ้งเฟ้อ บางครั้งก็ฟุ่มเฟือย แต่ในบางครั้งก็ช่างขาดแคลนเหลือเกิน เป็นเหมือน "ผืนดินแห้งผาก" ดุจเดียวดั่ง...รอยหมึกจากปลายปากกาของคุณฤทธิพร อินทร์สว่าง ผู้ประพันธ์”เพลงนี้”ที่ได้เสกสรรและเปรียบเปรยไว้ได้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน
Cr. Wattanee’s photo
ตลอดเวลาที่ผ่านช่วงงดงามแห่งวัยมา จะเห็นเพียงตัวเราเองพยายามจะดีดดิ้น จะขวนขวาย จะค้นหา เพื่อเอาชนะ เพื่อเป็นที่ยอมรับ เพื่อหนีจากความเจ็บปวด ด้วยความคาดหวังว่าจะเดินทางให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้พานพบกับอนาคตที่สดใส และใครสักคนผู้เฝ้ารออยู่ที่ปลายทาง หากแต่ไม่เคยจะรู้เลยว่าสิ่งที่ตัวเองได้ทำหล่นหายไประหว่างทางนั้นคือ "กำลังใจ" แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ...ชีวิตเองก็ยังอุตส่าห์มีแรงเหลือพอที่จะล้มต่อไปข้างหน้าได้ในทุกๆวัน นั่นอาจเป็นเพราะแรงนั้นคือ...แรงกดดัน แรงคาดหวัง แรงของนายจ้างที่ผลักเป้าหมายของบริษัทเข้ามาฝากเก็บไว้ในจิตใต้สำนึก หรือแม้แต่แรงฮึดเพื่ออนาคตที่สดใสของใครบางคนที่อยู่ข้างหลัง
แต่คำถามคือ...ใจของเราได้สัมผัสถึงความงดงามแห่งวัยแล้ว จริงๆอย่างนั้นหรือ...?
หรือว่าความงดงามนั้นกำลังจะเกิดขึ้นกับบทชีวิตในวันที่ดวงใจนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยกำลังกันล่ะ...?
แม่กำปอง เชียงมหม่ ; Cr.Aree Sarak
กำลังใจแท้จริงแล้ว...มากจากไหน
👑กำลังใจที่ได้มาจากการครอบครองวัตถุอย่างนั้นหรือ...ก็อาจจะหายไปในสักวัน
👨❤️👨กำลังใจจากคำคิดถึงของคนรักนั้นหรือ...ยังต้องเผื่อไว้ในยามรักขม
👨👩👧กำลังใจจากลูกน้อยที่เฝ้าฝึกคำว่าพ่อ...แม่...นั้นหรือ...ก็คงได้ชื่นเพียงชั่วเวลาที่เขานั้นกำลังเติบโต
🕒หรืออาจจะเป็นกำลังใจ...จากดวงจิตที่ได้ปักหมุดหมายไว้ ณ ดินแดนแห่งฝากฝั่งของกาลเวลา หฤทัยดวงนั้นคงกำลังได้กระซิบบอกว่า...อย่าท้อถอยในการทำดี ผู้ทำดี ความดีที่ก่อนั้นแล จักเป็นอารักษ์ต่อผู้ที่กำลังประพฤติเหตุนั้นๆ แม้นมนุษย์สักผู้มิล่วงรู้ แต่สิ่งที่มนุษย์มิรู้เขาอาจเห็น แม้นสัตว์อื่นหากรับได้จักชื่นเย็น เป็นดั่งเช่นสายลำธารซ่านกลางแม่กำปอง...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
