โหมงานหนักจนป่วย ไม่ช่วยอะไร
ในโลกที่ทุกตารางนิ้วเป็นพื้นที่แห่งการแข่งขัน
คนที่มัวเอ้อระเหยชักช้าอาจตกเป็นเหยื่ออันโอชะของผู้ที่มุ่งมั่นทะเยอทะยาน เวลาทุกวินาทีในยุคนี้มีค่าจนมิอาจตีเป็นราคาได้
การทำงานให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดย่อมเป็นเป้าหมายสำคัญของมนุษย์เงินเดือนและฟรีแลนซ์ทุกคน เพื่อให้สามารถเป็นผู้ชนะหรืออย่างน้อยที่สุดก็อยู่รอดในสภาพเศรษฐกิจที่ฝืดเคืองใน พ.ศ. นี้
หลายคนทุ่มเทแรงกายแรงใจ ทำงานต่อไปโดยไม่หยุดพัก บ้างคิดว่าตัวเองเก่งสู้คนอื่นไม่ได้ ที่สู้ได้คือความขยัน จึงเอาแต่ทำงาน ทำงาน และทำงานโดยไม่ได้ฉุกคิดเลยว่าเจ้าร่างกายที่อยู่เคียงข้างเรามาตลอดชีวิตมันยังไหวอยู่รึเปล่า...
เมื่อนายเขาสั่ง งานก็ต้องเสร็จ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย สภาพจิตใจ สภาพร่างกายค่อยว่ากัน งานเสร็จค่อยไปหาอาหารดี ๆ รับประทาน ว่างจากการทำงานค่อยไปออกกำลังกาย ส่งงานสุดท้ายแล้วค่อยนอนให้เต็มอิ่ม ไม่สังเกตกันเหรอ ว่างานสุดท้ายมันไม่มีอยู่จริง…
สิ่งที่น่าเศร้าคือเรามักรู้ตัวในวันที่สายไป เรามักเสียใจที่เอาแต่โหมงานก็ในวันที่เราอาการหนักอยู่บนเตียง วันนั้นเราจะเอาแต่ย้อนคิดว่าจะทำงานหนักขนาดนั้นเพื่ออะไร
ในเมื่อท้ายที่สุด เงินที่ได้จากการทำงานก็ไม่ได้เอามาใช้ปรนเปรอความสุข แต่กลับต้องเอามาจ่ายค่ารักษาพยาบาล เงินก็หด เวลาก็หาย ความตายก็อาจมาเยือนไวขึ้น
ความขยันเป็นสิ่งที่ดี แต่วันนี้ผมขอแค่ว่า ทุกครั้งที่กำลังจะขยัน อย่าลืมหมั่นถามร่างกายและจิตใจของตัวเอง ว่ามันพร้อมที่จะสู้ไปกับคุณแล้วหรือยัง ถ้าไหว ก็ไปเลย
แต่หากอ่อนล้า จงอย่าฝืน หาเวลาพักผ่อน และเชื่อเหลือเกินว่า ต่อให้จะต้องเสียเวลาส่วนหนึ่งไป แต่คุณจะกลับมาสู้ใหม่ด้วยร่างกายและจิตใจที่แข็งแรงกว่าเดิมอย่างแน่นอน
#นายอบอุ่น
ติดต่อ : am88buster88@gmail.com
ขอบคุณภาพสวย ๆ จาก Pixabay
- 12
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
