25 ก.พ. 2020 เวลา 13:17 • ไลฟ์สไตล์
● เดือนมกราคม 2020
ทำหน้าที่ ณ King Power รางน้ำ
คนจีนมากจริงๆ ช่วงนั้นไวรัสกำลังระบาดหนัก ที่นี่ก็อยู่ในแหล่งติดเชื้อลำดับต้นๆ
แต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องทำเต็มที่ จนเสร็จภารกิจ
ทุกวันนี้ตื่นมามองไปนอกที่พัก ก็ได้ สัมผัสหมอก Pm2.5 ทุกวันและทั้งวัน
เดินไปข้างนอกใส่หน้ากากก็ยังคันจมูกดุ๊บดิ๊บ หลีกเลี่ยงการเดินทางได้จะหลีกเลี่ยงทันที ลูกค้านัดทีก็ต้องเลือกที่ที่ไม่พลุกพล่าน
นั่งรถไฟฟ้าก็เสี่ยง จนไม่กล้าจับห่วงหรือราวหรือเสาหรือพิงอะไรบนรถไฟฟ้าเลย ล้างมือจนเริ่มติดเป็นนิสัยแล้วด้วย
ภูมิต่ำมาแต่เด็ก ค่าไตสะท้อนว่าเสื่อมแล้ว ทุกวันนี้จึงต้องพยายามไม่นอนดึกไว้ก่อน เพื่อพักผ่อนให้เพียงพอสู้โรค
- กินร้อน
- ช้อนเรา (ใช้คนเดียวดีกว่า)
- เฝ้าห้อง
- หน้ากากป้อง
- จ้องหลบคนไอ
- จิบน้ำอุ่นไว้
- อยู่ใต้แดดบ้าง
- หมั่นล้างมือ
- ถือ "มรณธรรม"
เอากันตรงๆคือ ขนาดเจริญสติบนความไม่ประมาทขนาดนี้แล้ว แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้อยู่ดี
ดูลมหายใจภาวนามาแต่วัยรุ่น ยิ่งตัวเองป่วยมาตลอดก็ยิ่งเห็น"ความตาย"ชัด
อาณาปานสติ กับ มรณานุสติ ควบคู่กับพุทธานุสติคือ ภาวนา "พุท-โธ" ตามลมหายใจ เข้า-ออก ... หายใจเข้าไม่ออก ตาย,หายใจออกไม่เข้า ตาย ...นึกอยู่เนืองๆ ทั้งวัน
คิดไว้เสมอว่า อย่างน้อยยามตาย ขอกรรมฐานสักกองใดกองหนึ่งเป็นวาระสุดท้าย...ก็พอหวังสุคติได้ในขั้นต้น
ถ้ากำลังใจดีหน่อยยามนั้น ก็คงยกจิตให้สูงขึ้นไปได้บ้าง...ก็คิดไปจนถึงวันตายและหลังความตายเป็นที่เรียบร้อย
ระลึกแบบนี้อย่างน้อยก่อนตื่นกับก่อนหลับ ทำเข้มๆก็สิบกว่าปีแล้ว ก็ชิน ก็เกิดฌาน เพราะฌานแปลว่าชิน จิตชินกับความดีระดับไหน ก็ไปได้ระดับนั้น
เล่าสู่กันฟัง
#เท็ดดี้ลุย
Fb Page: @teddylui9009
Line Id: loveatsundown
Call: 091 465 9904
โฆษณา