เช้าวันใหม่
😯 นายพรานให้ชาวบ้านนำอาหารที่หมูป่าชอบ ไปกองไว้ในลานหญ้าที่ชายหมู่บ้าน โดยห้ามชาวบ้านไปไล่ล่าไปรบกวน ปล่อยให้หมูป่ากินโดยสบายใจโดยมีแค่นายพรานและผู้ใหญ่บ้านแอบดูอยู่ห่างห่าง ดูพฤติกรรมของหมูป่าตัวนี้
😯 เขาพบว่าหมูป่าตัวนี้ฉลาด ระแวดระวังอย่างยิ่งจริงจริง มันดูรอบด้าน มันดมมันพิจารณาก่อนกินว่ามีกับดักมีพิษหรือไม่ จากนั้นมันค่อยกิน กินเสร็จก่อนไปมันยังเดินวนมองรอบด้านก่อนเข้าป่า
😯 เห็นพฤติกรรมเช่นนั้น นายพรานก็มั่นใจว่าตัวเองทำถูกวิธี แต่ผู้ใหญ่บ้านยังมองไม่ออกว่าจะจับได้อย่างไรแต่ก็ต้องเชื่อและทำตามเพราะเขาเป็นนายพรานที่เก่งสุดแล้วในเมืองนี้
😯 วันต่อมานายพรานบอกให้ชาวบ้านเอาอาหารดีดีอร่อยอร่อยที่หมูป่าชอบไปวางที่เดิมอีก ให้หมูป่ามากิน.... หมูตัวนั้นก็มาอีกและระแวดระวังเช่นเดิม แล้วก็กินและเดินจากไป เป็นเช่นนี้ 10 วันผ่านไป ชาวบ้านเริ่มไม่พอใจพรานคนนี้
😡 "ถ้าเป็นเช่นนี้สืบไปจะแตกต่างอะไรกับหมูป่าทำลายสวนไร่เล่า"
😀 นายพรานจึงบอกว่าใจเย็นเย็นใกล้แล้ว ใกล้แล้ว
☺️ วันต่อมานายพรานให้ชาวบ้านนำอาหารไปวางที่เดิม แต่เพิ่มมาคือให้ฝังเสาสูงประมาณ เกือบสองเมตรไว้เสาหนึ่ง ห่างจากอาหารพอประมาณ หมูป่าก็มากินอาหารตามเดิม มันก็ดูแปลกใจที่มีเสาไม้มาตั้งอยู่หนึ่งเสา มันก็พิจารณาดูแล้วเสานี้ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับมันแน่นอน แล้วมันก็กินอาหารแล้วก็เดินเข้าป่าไป
☺️ วันถัดมานายพรานก็ให้ชาวบ้านให้อาหารเช่นเดิม แต่ก็เพิ่มเสาต้นใหม่ปักถัดไปข้างข้างเสาต้นแรก หมูป่าก็มากินอาหารเช่นเดิม มันก็เห็นเสาต้นใหม่ พิจารณาแล้วมันก็เห็นว่าไม่เป็นพิษเป็นภัยกับมันเช่นเดิม มันก็กินแล้วก็เดินเข้าป่าไป
☺️ เป็นเช่นนี้เรื่อยเรื่อย เรื่อยเรื่อย หมูป่าก็มากินทุกวัน เสาไม้ก็เพิ่มขึ้นทุกวัน 30,40 ต้น
☺️ จนกระทั่งมาถึงวันนี้ หมูป่าเดินออกมาจากป่า มองหาอาหารเช่นเดิม มันก็เห็นว่าอาหารยังมีเหมือนเดิม แต่ทางเดินเข้ามันแคบลง พอแค่ให้ตัวของมันมุดเข้าไปได้ ด้วยความระแวดระวังเช่นเดิม มันก็มองรอบด้าน เห็นว่าไม่มีอันตรายใด มันก็มุดเข้าไปกินอาหารที่ล้อมคอกด้วยเสาไม้ที่มันเคยชิน
จังหว่ะที่มันกินอาหารอย่างเพลิดเพลินนั่นเองนายพรานก็ปักเสาไม้ต้นสุดท้ายปิดทางออกของหมูป่าตัวนั้น...
แล้วมันก็ถึงขังในที่สุด...