2 มี.ค. 2020 เวลา 04:07 • ไลฟ์สไตล์
เวลาเรามาวัดนี่มาปฏิบัติธรรมเนี่ย นักปฏิบัติธรรมบางคนนะปฏิบัติธรรมอยู่ดีๆ นะไปเหลียวเห็นคนข้างๆ เค้าไม่ปฏิบัติ ก็ไปว่าเค้าหรือบางทีก็เขม่นอยู่ในใจ นึกตำหนิอยู่ในใจว่าไม่มาปฏิบัติ
บางคนมาฟังคำบรรยายอยู่ในหอไตรก็ยกมือสร้างจังหวะ ส่วนคนข้างๆเนี่ยเค้าไม่สร้างจังหวะ ก็นึกตำหนิเค้าในใจว่าเค้าไม่ปฏิบัติ ที่จริงเค้าอาจจะปฏิบัติก็ได้นะ เค้าอาจจะมีสติอยู่กับการฟัง
แต่สมมุติว่าเค้าไม่ปฏิบัตินะ เราก็ควรจะถือว่ามันเป็นเรื่องของเค้าเค้าไม่ปฏิบัติเค้าก็ไม่ได้ประโยชน์จากการมาที่นี่ หน้าที่ของเราคือดูจิตดูใจของตัว แต่นักปฏิบัติหลายคนคอยไปเป็นทุกข์ คอยไปรำคาญคนอื่นที่เค้าไม่ปฏิบัติ ลืมทำหน้าที่ของตัวหน้าที่ของตัวคืออะไร คือดูจิตดูใจ คือปฏิบัติ
สับสนไปหมดนะหน้าที่ของตัวเองไม่ทำนะ ไปตำหนิว่าเค้าไม่ทำหน้าที่ของเค้า เค้าไม่ทำหน้าที่ไม่ปฏิบัติมันก็เป็นเรื่องของเค้า แต่เราอย่าลืมอย่าละเลยหน้าที่ของเรา นักปฏิบัติเป็นอย่างนี้มากเลยไปวุ่นวายกับคนอื่น ทั้งๆ ที่คนอื่นเค้าก็ไม่ได้มีอะไร การที่เค้าไม่ได้ปฏิบัติไม่ได้เดือดร้อนอะไรเราเลย เสร็จแล้วเป็นงัยล่ะก็เลยไม่ได้ปฏิบัติ เจอความหลงมันเล่นงาน เพราะว่าชอบไปมองคนอื่น อันนี้เรียกว่าไม่แยกแยะนะว่าหน้าที่ใครหน้าที่มัน
เรื่องของเค้าก็เป็นเรื่องของเค้า อย่าเอามาเป็นเรื่องของเรา
เวลาใครมีปัญหามาปรึกษาเรา ถ้าวางใจไม่เป็นก็ทุกข์นะ เค้าเอาเรื่องมาปรึกษาก็ทุกข์เพราะว่าความหวังดี ลืมตัวลืมสติเค้าเอาปัญหามาปรึกษาเราก็ทุกข์เอาความทุกข์ของเค้ามาเป็นความทุกข์ของเรา แต่คนฉลาดเนี่ยเค้าแยกแยะออกนะ...
เค้าทำไม่ดีอย่างไรก็เรื่องของเค้าเรายังทำดีต่อไป เค้าจะเบียดเบียนเราอย่างไรมันก็เป็นเรื่องของเค้า แต่เราก็ยังทำความดีอยู่มีน้ำใจกับเค้าต่อไป เพราะว่าทำดีย่อมได้ดี
เพื่อนเราครูบาอาจารย์ของเรา พ่อแม่เราจะเมาเหล้าเล่นการพนันอย่างไรก็เป็นเรื่องของเค้า ถ้าเค้าเคยมีบุญคุณกับเรา หน้าที่ของเราคือกตัญญูรู้คุณเค้า ตอบแทนบุญคุณของเค้า
ทั้งหมดเนี่ยเป็นเรื่องเดียวกันหมดเลยนะ คือว่าอย่าเอาเรื่องของคนอื่นมาเป็นเรื่องของเรา เรื่องของใครก็เรื่องของมันนะ เราไม่ลืมหน้าที่ของเราที่ควรทำ
แต่ว่าไม่ได้หมายความว่าถ้ามันเป็นเรื่องของส่วนรวมแล้วเราละเลยนะ เพราะถ้าเป็นเรื่องของส่วนรวมเราละเลยไม่ได้ เราก็ต้องทำ ต้องรับผิดชอบ อันนี้ต้องแยกแยะให้ถูกนะ
ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่นเค้าจะทำตัวไม่ดีอย่างไรเป็นเรื่องของเค้า แต่ถ้าเค้ามีความทุกข์เราต้องช่วยเค้าเพราะนี่คือหน้าที่ของเรา หน้าที่ของมนุษย์ หน้าที่ของชาวพุทธ หน้าที่ของคนดี และถ้าเป็นเรื่องของส่วนรวมเราก็ต้องช่วยต้องดูแล...
เพราะฉะนั้นก็แยกแยะให้ดีนะ เพราะถ้าแยกแยะไม่ดีแล้วเราก็จะละเลยหน้าที่ของเรานะ หรือมิเช่นนั้นก็เอาความทุกข์ของคนอื่น มาเป็นความทุกข์ของเรา กลายเป็นทุกข์ไป
ข้อธรรม คำสอน พระไพศาล วิสาโล
โฆษณา