เมื่อฮั่นอู่ตี้พิชิต โชซอนโบราณ
อาณาจักรโชซอนโบราณหรือโคโชซอน เป็นอาณาจักรแรกบนคาบสมุทรเกาหลี ตามตำนานเล่าว่า ตั้งขึ้นเมื่อ 2333 ปี ก่อน ค.ศ. โดย ทันกุน โอรสของเทพฮานุงกับนางหมี ที่บำเพ็ญเพียรจนกลายเป็นหญิงงามและได้เป็นชายาของฮวานุง
แต่หลักฐานประวัติศาสตร์ ได้บอกว่า ผู้สถาปนาอาณาจักรโชซอนโบราณ คือ กีจา หรือ จีจื่ิอ ขุนนางจีนในยุคราชวงศ์ชาง ซึ่งนำบริวารอพยพหนีภัยการเมืองมาตั้งถิ่นฐานบนคาบสมุทรเกาหลีเมื่อ 1200 ปีก่อน ค.ศ.ก่อนสถาปนาอาณาจักรชื่อ โชซอน(เนื่องจากภายหลัง เกาหลีมีราชวงศ์ทีี่ชื่อ โชซอน นักประวัติศาสตร์จึงเรียก อาณาจักรโชซอนที่กีจาตั้งขึ้น ว่า โชซอนโบราณ เพื่อไม่ให้สับสน)
อาณาจักรโคโชซอนมีพื้นที่ครอบคลุมมณฑลเหลียวหนิง แมนจูเรียและตอนบนของคาบสมุทรเกาหลี ส่วนดินแดนที่เหลือของคาบสมุทรประกอบด้วยแคว้นเล็กๆของชนเผ่าต่างๆหลายแคว้น
นับแต่ยุคราชวงศ์โจว โคโชซอนติดต่อค้าขายกับแผ่นดินจีนมาโดยตลอด จนเมื่อราชวงศ์ฉินรวมแผ่นดินได้สำเร็จ โคโชซอนก็เป็นรัฐบรรณาการของจักรวรรดิฉิน
หลังราชวงศ์ฉินล่มสลายในปีที่ 206 ก่อน ค.ศ. แผ่นดินแตกเป็นแคว้นต่างๆ ก่อนที่หลิวปัง ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์ฮั่นตะวันตก จะสามารถรวมแผ่นดินได้สำเร็จและขึ้นเป็นจักรพรรดิฮั่นเกาจู่ในปีที่202ก่อน ค.ศ.
ต่อมาในปีที่195 ก่อน ค.ศ. ลู่หวั่นเจ้าครองแคว้นเอียน ได้วางแผนกบฏ แต่ถูกกองทัพราชสำนักปราบปรามจนพ่ายแพ้และลี้ภัยไปอยู่แดนซงหนู ขุนพลแคว้นเอียน ชื่อ เว่ยหม่าน หรือ วีมัน ในภาษาเกาหลีิ นำไพร่พลพันเศษหนีการปราบปรามของกองทัพฮั่นเข้าไปในอาณาจักรโคโชซอน
เว่ยหม่านกับบริวารยอมสวามิภักดิ์ต่อโชซอนและได้เปลี่ยนมาแต่งกายแบบโชซอน ทว่าเพียงหนึ่งปีต่อมา วีมันก็ใช้กำลังทหารจากแคว้นเอียนที่อพยพมาสมทบเข้ายึดอำนาจและตั้งตนเป็นกษัตริย์ปกครองอาณาจักรโชซอนโบราณ โดยกษัตริย์จุน ซึ่งเป็นกษัตริย์องค์เก่าหนีลงไปตั้งเมืองอยู่ทางใต้
หลังวีมันขึ้นเป็นกษัตริย์ก็ได้ส่งทูตมาอ่อนน้อมกับฮั่นตะวันตก โดยราชสำนักยอมรับโคโชซอนของวีมันเป็นรัฐบรรณาการ ตราบเท่าที่เขาคอยป้องกันชายแดนจากอนารยชนและยอมให้คณะทูตของอารยชนเผ่าใดก็ตามที่ต้องการมาถวายบรรณาการให้ราชสำนักฮั่น ผ่านทางได้
เมื่อได้รับการยอมรับจากราชสำนักฮั่นแล้ว วีมันก็ได้พัฒนาเศรษฐกิจของโคโชซอนและสร้างกองทัพที่เข้มแข็ง ก่อนขยายอาณาจักรลงใต้ครอบครองแคว้นจินบุนและอิมดุน นอกจากนี้ยังควบคุมเส้นทางการค้าระหว่างจักรวรรดิฮั่นตะวันตกกับดินแดนทางตะวันออกเฉียงเหนือ(แมนจูเรีย)ด้วย
โคโชซอนเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆและมีการติดต่อกับเผ่าซงหนู คู่อริของฮั่นตะวันตก ทำให้ราชสำนักเริ่มจับตามอง จนถึงรัชสมัยจักรพรรดิฮั่นอู่ตี้ กษัตริย์อูกยอ หลานชายของวีมันได้ขััดขวางขบวนเครื่องบรรณาการจากเผ่าต่างๆในคาบสมุทรที่จะไปยังราชสำนักฮั่น
จักรพรรดิไม่พอพระทัย จึงส่งชิเฮ่อเป็นทูตไปตำหนิพร้อมตักเตือนให้กษัตริย์อูกยอหยุดพฤติกรรมดังกล่าว แต่การเจรจาล้มเหลวอีกทั้งสถานการณ์ยังแย่ลง เมื่อขุนนางที่คุมคณะทูตมาส่งชายแดนเกิดขัดแย้งกับชิเฮ่อ จนมีการต่อสู้กัน ชิเฮ่อสังหารขุนนางโคโชซอนและหนีเข้าเขตแดนฮั่น
กษัตริย์อูกยอพิโรธมาก จึงส่งกองทหารไล่ตามเข้ามาสังหารชิเฮ่อพร้อมคณะทูตทั้งหมด ทำให้ฮั่นอู่ตี้พิโรธและถือเป็นเหตุทำสงคราม
ความจริงนั้น สาเหตุที่ฮั่นอู่ตี้ต้องการทำสงครามกับโคโชซอน เกิดจากการโคโชซอนปิดกั้นเส้นทางการค้าระหว่างจักรวรรดิฮั่นกับแว่นแคว้นในคาบสมุทรเกาหลีอีกทั้งพระองค์ยังทราบข่าวจากจารชนว่า โคโชซอนลอบทำสัญญาพันธมิตรกับจักรวรรดิซงหนูและเตรียมประสานกับทัพซงหนูเพื่อคุกคามฮั่นตะวันตก
ฮั่นอู่ตี้ให้แม่ทัพสองนาย คือ หยางผู่ กับ ซุนจี้ คุมพลหนึ่งแสนบุกโคโชซอน โดยหยางผู่คุมพลห้าหมื่นเป็นทัพเรือเคลื่อจากซานตงข้ามทะเลป๋อไห่ไปโคโชซอน ส่วนซุนจี้คุมพลอีกห้าหมื่นเคลื่อนไปทางคาบสมุทรเหลียวตงมุ่งสู่วังกอมซอง เมืองหลวงโคโชซอน
กองหน้าของหยางผู่เข้าไปติดกับของฝ่ายข้าศึกส่งผลทำให้กองทัพทั้งหมดถูกซุ่มโจมตีเสียหายยับเยิน จนหยางผู่เหลือไพร่พลเพียง7,000 นาย เมื่อไปถึงวังกอมซอง จึงถูกกองทัพของกษัตริย์อูกยอขับไล่จนต้องถอยไปรวมพลในภูเขาแถบนั้น ส่วนทัพของซุนจี้ก็ถูกข้าศึกสกัดไว้ที่แม่น้ำเหลียวเหอ(แม่น้ำยาลู)
เมื่อทราบข่าวการปราชัย ฮั่นอู่ตี้จึงขอเจรจาสันติ ขณะที่ฝ่ายโคโชซอนก็ตกลงยอมรับ โดยกษัตริย์อูกยอให้พีะโอรสคุมพลหนึ่งหมื่นนำม้าศึกห้าพันตัวมาถวายราชสำนักฮั่นเป็นเครื่องบรรณาการ
ทว่าเมื่อขบวนเจ้าชายมาถึงแม่น้ำเหลียวเหอ แม่ทัพซุนจี้ที่ยังตั้งค่ายอยู่ที่นั่น สั่งให้ชาวโคโชซอนวางอาวุธก่อนข้ามแม่น้ำมา แต่เจ้าชายอีกระแวงว่าจะเป็นแผนร้ายคิดสังหารพระองค์ จึงนำขบวนกลับและสงครามก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
ซุนจี้ยกทัพเข้ารบกับทัพโคโชซอนและสามารถตีข้าศึกแตกพ่ายได้ จากนั้นจึงเคลื่อนพลไปสมทบกับทัพของหยางผู่ปิดล้อมวังกอมซอง แต่เมืองมีการป้องกันอย่างดี จนผ่านไปหลายเดือนทัพฮั่นก็ยังไม่อาจตีเมืองได้
ต่อมา เสนาบดีระดับสูงของโคโชซอนได้ส่งจดหมายลับมาเจรจายอมจำนนกับแม่ทัพหยางผู่ แต่ระหว่างที่ยังหาข้อสรุปกันนั้น ซุนจี้คิดโจมตีครั้งใหญ่เพื่อเผด็จศึกแต่หยางผู่ต้องการให้เจรจาต่อ จึงทำให้สองแม่ทัพเกิดขัดแย้งกัน
ฮั่นอู่ตี้ทรงให้ข้าหลวงชื่อ กงซุนสุย มาตรวจการ ซุนจี้จึงบอกกับกงซุนสุยว่า หยางผู่แกล้งถ่วงเวลาไม่ยอมโจมตีเผด็จศึกโคโชซอน กงซุนสุยเห็นด้วย จึงแอบอ้างราชโองการจับตัวหยางผู่ไปขังและมอบอำนาจกองทัพทั้งหมดให้ซุนจี้ ทว่าเมื่อฮั่นอู่ตี้ทรงทราบเรื่องก็พิโรธกงซุนสุยที่ทำเกินคำสั่ง จึงให้นำตัวเขาไปประหารชีวิต
หลังยึดอำนาจกองทัพแล้ว ซุนจี้เตรียมระดมพลเข้าตีเมืองหลวงโคโชซอน พวกเสนาบดีหลายคนขอให้กษัตริย์อูกยอทรงยอมแพ้ ทว่าพระองค์ยังดึงดันสู้ต่อ
พวกเสนาบดีจึงลอบปลงพระชนม์กษัตริย์และยอมจำนนต่อทัพฮั่นในเดือนเมษายน ปีที่ 108 ก่อน ค.ศ.
และโคโชซอนก็ล่มสลาย
ฮั่นอู่ตี้ทรงแบ่งอาณาจักรโคโชซอนออกเป็นสี่มณฑลคือ เล่อหลาง ซ่วนตู เจินฟ่านและหลินตัน โดยมีเล่อหลาง(พื้นที่แุถบเปียงยางในปัจจุบัน)เป็นศูนย์กลางควบคุมทั้งสี่มณฑล
ขณะที่จักรพรรดิทรงให้ขุนนางโคโชซอนที่ยอมจำนนได้บรรดาศักดิ์มีตำแหน่งดูแลมณฑลทั้งสี่ แต่พระองค์ได้สั่งประหารแม่ทัพซุนจี้ในข้อหาริษยาและยึดอำนาจกองทัพโดยพลการ ส่วนหยางผู่ นั้น แม้จะต้องโทษประหารเนื่องด้วยลูกน้องของเขารบแพ้จนเสียทหารเป็นจำนวนมาก แต่ก็ได้รับการลดโทษ เหลือเพียงยึดทรัพย์และปลดจากราชการ
หลังตั้งมณฑลทั้งสี่แล้ว ราชสำนักฮั่นได้ขยายอิทธิพลครอบงำแคว้นต่างๆในคาบสมุทรเกาหลี จนเมื่อกษัตริย์จูมงก่อตั้งอาณาจักรโกคูรยอในปีที่ 37ก่อน ค.ศ. อิทธิพลต้าฮั่นในคาบสมุทรก็เริ่มลดลง ขณะที่เกาหลีเข้าสู่ยุคสามอาณาจักร อันประกอบด้วย โกคูรยอ แพคเจ และซิลลา
จนเมื่อถึง ค.ศ.313 ในยุคราชวงศ์จิ้นตะวันตก ชนเผ่านอกด่านเข้ารุกรานดินแดนจีน ราชวงศ์จิ้นหมดความสามารถที่จะรักษามณฑลทั้งสี่ไว้ได้ จึงถูกชนเผ่าเซียนเป่ยตระกูลมู่หรง ที่สถาปนาแคว้นเอียน ส่งทหารเข้ายึด ก่อนที่โกคูรยอจะขับไล่ทัพเซียนเป่ยออกไปและ ผนวกมณฑลทั้งสี่เข้าในอาณาจักร
แผนที่โชซอนโบราณ
- 23
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
