ศาลศาสนาสุดอำมหิตแห่งแดนกระทิงดุ
เมื่อศาสนากลายเป็นเครื่องมือทางการเมือง ศรัทธาจึงกลายเป็นเครื่องมือหยิบยื่นความตาย
ศาลศาสนาเป็นสถาบันของศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก ที่เริ่มปรากฏขึ้นเมื่อ ปี ค.ศ. 1231 ในสมัยของสันตะปาปาเกรกอรี่ที่ 9 แต่ได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์แห่งความน่าสะพรึงกลัวและการทรมานในยุคที่สเปนเรืองอำนาจ
การไต่สวนของศาลศาสนา
ทั้งนี้ ศาลศาสนาของสเปนนั้น มีรากฐานมาจากกระ แสต่อต้านชาวยิวและอาหรับที่แพร่หลายในศตวรรษที่ 15 โดยหลังจากสเปนสามารถพิชิตอาณาจักรมัวร์แห่งเกรนาดาและรวมแผ่นดินได้สำเร็จ ได้มีชาวยิวจำนวนมากหันมานับถือศาสนาคริสต์ คนเหล่านี้ได้กลายเป็นผู้มั่งคั่งและทรงอิทธิพลในสังคม จนทำให้ชาวคริสต์รุ่นเก่าเกิดความอิจฉา ผู้ที่เปลี่ยนศาสนา หรือที่เรียกว่า มาร์ราโน (Marrano) เหล่านี้
ในปี ค.ศ. 1478 พวกชาวคริสต์รุ่นเก่าได้โน้มน้าวให้พระเจ้าเฟอร์ดินานด์และพระราชินีอิซาเบลลาตั้งศาลศาสนาขึ้นเพื่อไต่สวนชาวยิวและมุสลิมที่เปลี่ยนศาสนา รวมทั้งผู้ที่ต้องสงสัยว่าจะมีความคิดนอกรีตทั้งมวล โดยในตอนแรก ศาลศาสนามีอำนาจเหนือดินแดนคาสตีล อารากอน วาเลนเซีย และ คาตาโลเนียเท่านั้น
หัวหน้าผู้พิพากษาคนแรกของศาลศาสนาแห่งสเปน คือ โทมัส เด ตอร์เกมาดา ซึ่งในเวลาต่อมา ศาลนี้ก็มีอำนาจครอบคลุมไปถึงอาณานิคมของสเปนในเม็กซิโกและเปรูด้วย
โทมัส เด ตอร์เกมาดา
คณะผู้พิพากษาของศาลศาสนาไม่เพียงแต่ไต่สวนผู้ต้องสงสัย ว่าเป็นพวกนอกรีตเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้มัวเมาในไสยศาสตร์ พวกรักร่วมเพศ พวกขูดรีดดอกเบี้ย และผู้ก่ออาชญากรรมต่างๆด้วย
ตอร์เกมาดา ได้สั่งให้ทรมานนักโทษเพื่อให้ยอมรับสารภาพ จากนั้น ผู้พิพากษาจะประกาศโทษทัณฑ์ เช่น การเฆี่ยนตี หรือ การเผาทั้งเป็นต่อหน้าสาธารณชน ในพิธีที่ชื่อว่า ออโตดาเฟ(auto da fe)
การลงโทษ ด้วยการเผาทั้งเป็น
เฉพาะในสมัยของตอร์เกมาดา มีผู้ต้องสงสัยว่าเป็นพวกนอกรีต ถูกเผาทั้งเป็นถึง 2,000 คน นอกจากนี้หัวหน้าผู้พิพากษาผู้นี้ ยังมีส่วนผลักดันให้พระเจ้าเฟอร์ดินานต์และพระราชินีอิซาเบลลาทรงขับไล่ชาวยิวกว่า 160,000 คน ออกจากสเปนในปี ค.ศ. 1492 โดยไม่ให้นำสมบัติติดตัวไปด้วย
ศาลศาสนามีบทบาทในสเปนและดินแดนอาณานิคมยาวนานกว่า 300 ปี ก่อนจะถูกยุบไปใน ปี ค.ศ.1834
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
